Złamania awulsyjne występują, gdy więzadło lub ścięgno przyczepione do kości częściowo się odrywają, przyjmując wraz z nią fragment kości. Te złamania zwykle zdarzają się z powodu silnego skurczu mięśni. U dzieci złamania zwężenia są częste w obszarach kości zbudowanych z chrząstki. Tego typu złamania rzadko są skomplikowane i łatwo leczyć, chyba że towarzyszy pęknięcie ścięgna lub więzadła. Leczenie złamań zwichnięć obejmuje odpoczynek i lód, unieruchomienie i operację.
Odpoczynek i lód
Najprostszym sposobem leczenia złamań awulsyjnych jest lód i odpoczynek. Ponieważ wiele z tych złamań leczy się na własną rękę, Klinika Mayo sugeruje oblodzenie uszkodzonego obszaru i odpoczynek lub unikanie aktywności, która może pogorszyć obrażenia aż do złamania gojenia. Złamania awulsyjne mogą nadal pojawiać się na zdjęciu rentgenowskim, nawet po tym, jak uraz naprawi się tą niechirurgiczną opcją.
Unieruchomienie
Złamania awulsyjne są czasami skutecznie leczone za pomocą unieruchomienia odlewu, jeśli uraz jest cięższy. Złamany obszar otrzymuje obsadę na okres od czterech do sześciu tygodni w połączeniu z terapią lodową. Lód powinien być nakładany przez 20 do 30 minut co trzy do czterech godzin w czasie bólu lub obrzęku. Zdjęcia rentgenowskie wskazują na sukces unieruchomienia w gojeniu. Jeśli leczenie zakończy się sukcesem, fizjoterapia często następuje po unieruchomieniu złamań awulsyjnych w celu przywrócenia pacjenta do pełnego wykorzystania dotkniętego obszaru.
Chirurgia
Ciężkie pęknięcia awulsyjne obejmujące uszkodzenie więzadeł lub ścięgien często wymagają interwencji chirurgicznej, a także złamań w niestabilnych obszarach. Chirurgia może obejmować umieszczenie szpilek, drutów, prętów, śrub lub płytek do utrzymywania kości razem. Naprawa ścięgien i więzadeł często wiąże się z zerwaniem rozdartych końcówek, chociaż cięższe przypadki mogą wymagać zastosowania przeszczepów do naprawy urazu.
Podobnie jak w przypadku każdej operacji, istnieje ryzyko zdrowotne. Pacjenci mają szansę na krwawienie, infekcje, tworzenie się blizny i odrzucenie implantów. Rak wywołany przez implanty stanowi bardzo małe ryzyko.
