Niektórzy nastolatkowie borykają się z problemami z porzuceniem, ponieważ w dzieciństwie mieli nieobecną matkę lub ojca. Inni mają problemy z porzuceniem, ponieważ ich rodzice się rozwiedli, a jedno z rodziców, z wyboru lub z mocy prawa, ma niewiele lub nie ma z nimi nic wspólnego. Nawet jeśli nastolatek nie jest odpowiedzialny za decyzje rodzica, porzucenie może być ciężkim obciążeniem emocjonalnym. Nastolatek może czuć, że problemy są jej winą. Nastolatki, które zmagają się z depresją lub długotrwałymi problemami z porzuceniem, powinny skonsultować się z lekarzami.
Strach
Strach jest powszechną troską o opuszczenie domu dla nastolatków, którzy zmarli rodzice, zostali pozostawieni w wyniku rozwodu lub nigdy nie byli aktywni w życiu. Nastolatek może się martwić, że nie będzie miał nikogo, kto by się nim zaopiekował. Może się obawiać, że on i jego rodzeństwo się rozdzielą, a on będzie zmuszony żyć w oddzielnym domu. Nawet w wieku dorosłym, osoba, która doświadczyła porzucenia jako dziecko lub nastolatek, może nadal obawiać się, że każda znacząca osoba w jego życiu ostatecznie umrze lub porzuci go, zgodnie z GoodTherapy.org.
Gniew
Nastolatki, które czują się porzucone, często doświadczają gniewu, ponieważ nie mogą zrozumieć, dlaczego ktoś je opuści. Nawet jeśli rodzic zmarł, nastolatek może nadal czuć się odrzuconym i opuszczonym. Większość nastolatków zależy od finansowego i emocjonalnego wsparcia ich rodziców, więc mogą się złościć, jeśli doświadczają trudności finansowych i muszą zmienić standard życia z powodu śmierci lub rozwodu. Niektóre nastolatki są zmuszone opuścić swoje domy i przenieść się, jeśli ich pozostały rodzic lub opiekun nie może nadążyć za bieżącymi wydatkami. W niektórych przypadkach rodzic, który przeżył, musi pracować dłużej i nie jest już fizycznie ani emocjonalnie dostępny, aby pocieszyć krzywdzącego nastolatka.
Niepokój
Nastolatki często borykają się z długotrwałymi problemami lękowymi, gdy czują się opuszczone przez jednego lub oboje rodziców. Poczucie lęku i niepokoju może wpływać na każdy związek, intymny, społeczny, biznesowy lub związany z nauką, zgodnie z GoodTherapy.org. Nastolatek może unikać zbliżania się do rówieśników lub członków rodziny, ponieważ nie chce ryzykować, że zostanie przez nich porzucony. Ewentualnie może unikać spotkań towarzyskich lub zajęć związanych ze szkołą, ponieważ zależy mu na budowaniu przyjaźni i nie chce, aby inni wiedzieli, że doświadczył porzucenia.
Gradacja
Pięć etapów ma miejsce, gdy ktoś doświadcza porzucenia - rozbicia, wycofania, internalizacji, gniewu i podnoszenia - mówi psychoterapeuta Susan Anderson w New Living Magazine. Nastolatki często czują, że cały świat wiruje do góry nogami i wycofuje się z otoczenia społecznego. Mogą internalizować swoje obawy, niepokoje i frustracje, ponieważ czują się zawstydzone lub samotne. Kiedy pozostały rodzic, opiekun, szkolny doradca lub pracownik medyczny pomaga nastolatkowi dostrzec, że wciąż jest nadzieja, nastolatek może zacząć odzyskiwać siły i "podnosić" się z rozpaczy. Nowe i odnowione przyjaźnie mogą pomóc nastolatkom zdać sobie sprawę, że są ludzie, którzy nie porzucą jej.
