Diagnozy pielęgniarskie to wypowiedzi stosowane przez pielęgniarki w celu opisania problemów, które pacjenci rozwijają w wyniku choroby lub choroby. Aby postawić diagnozę pielęgniarską, pielęgniarka przeprowadza wywiad z pacjentem, a także dokonuje fizycznej oceny pacjenta. Zebrane informacje służą do sformułowania i potwierdzenia diagnozy pielęgniarskiej. "Upośledzona ruchliwość fizyczna" jest diagnozą pielęgniarską dla pacjenta z ograniczoną mobilnością.
Ograniczona mobilność
Kiedy dana osoba nie jest w stanie efektywnie się poruszać, takie czynności jak pójście do łazienki, samoopieka lub jedzenie mogą stać się trudne lub niemożliwe. Pacjent może doświadczać ograniczonej mobilności czasowo lub na stałe. Ta sytuacja może wystąpić w wyniku choroby, urazu lub starości. Aby napisać diagnozę pielęgniarską dla pacjenta z ograniczoną mobilnością, pielęgniarka musiałaby określić, czy pacjent jest w stanie w ogóle się poruszać i jak choroba wpływa na pacjenta.
Oszacowanie
Aby ustalić, czy pacjent ma ograniczoną mobilność, pielęgniarka ocenia pacjenta do warunków, które mogą uniemożliwić mobilności, takich jak zmęczenie, ból, depresja, zaburzeń neurologicznych lub ograniczeń medycznych. Sprawdzenie, czy pacjent może poruszać różnymi częściami ciała i wykonywać codzienne czynności, takie jak higiena jamy ustnej, może ujawniać ograniczone ruchy. Informacje te pomagają pielęgniarce opracować diagnozę pielęgniarską "upośledzonej ruchliwości fizycznej" i stworzyć plan opieki, który zaspokoi specyficzne potrzeby pacjenta.
Problemy
„Nursing Diagnosis: Aplikacja do praktyki klinicznej” przez Lynda Juall Carpenito-Moyet wyjaśnia, że problemy związane z ograniczoną mobilnością są uszkodzenia skóry lub ran, osłabienie mięśni, upadki, depresję, zapalenie płuc i całkowitą utratę mobilności z długotrwałego unieruchomienia. Powstawanie skrzepów krwi, jak również zaparcia mogą również wystąpić w wyniku ograniczonej ruchliwości.
Plan opieki
Plan opieki dotyczący diagnozy pielęgniarskiej "upośledzona ruchliwość" skupia się na zapewnieniu bezpiecznego środowiska dla pacjentów; utrzymywanie wszelkiej zdolności, jaką posiadają, jeśli chodzi o możliwość poruszania się; i zapobieganie dalszemu pogarszaniu się funkcjonalnych zdolności pacjenta. Aby osiągnąć te cele, niektóre interwencje pielęgniarskie są uwzględniane w planie opieki, a następnie wdrażane.
Interwencje pielęgniarskie
Interwencja pielęgniarska, która pomaga zmniejszyć ryzyko osłabienia i zwiększenia mobilności, zachęca pacjenta do chodzenia. Pielęgniarka może udzielić pomocy, jeśli pacjent jej potrzebuje. Inną interwencją pielęgniarską w celu zwiększenia mobilności jest nauczenie pacjenta poruszania się za pomocą urządzeń pomocniczych, takich jak chodziki.
Utrzymywanie nawilżonej, czystej i suchej skóry pacjenta oraz obracanie pacjenta zgodnie z harmonogramem może zapobiec rozwojowi owrzodzeń. Ponadto, aby pacjent był bezpieczny, łóżka powinny być umieszczone w niskich pozycjach, a boczne szyny na łóżku powinny zostać podniesione. Pomaganie pacjentowi w wykonywaniu zakresu ćwiczeń ruchowych to interwencja pielęgniarska, która może zapobiegać sztywnym stawom i utrzymywać siłę mięśni.
