Dzieci reagują w różny sposób na presje środowiskowe, wymagania i przeciwności losu. Niektóre dzieci kierują swoje emocjonalne problemy na zewnątrz w eksternalizujące zachowania. Te dzieci wyrażają swoje negatywne reakcje na swoje życiowe doświadczenia poprzez podejmowanie negatywnych, często destrukcyjnych działań w środowisku społecznym i fizycznym lub przeciw nim. Jak zauważono w "Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing", zachowanie eksternalizujące można zestawić z zachowaniem internalizującym, w którym dzieci kierują swoje emocje i uczucia na depresyjne, lękowe lub inne stany wewnętrzne.
Rodzaje eksternalizacji zachowań
Zazwyczaj dzieci, które uzewnętrzniają się, realizują swoje problemy emocjonalne, kierując złość, frustrację, lęk lub inne emocje na zachowania agresywne lub przestępcze. Przykłady nieodpowiednich zachowań eksternalizacyjnych mogą obejmować oszustwo, podpalanie, przeklinanie, kradzież, wagary, kłamstwo i wandalizm. Dzieci mogą uzewnętrzniać się poprzez różne agresywne zachowania, takie jak przechwalanie się, krzyki, szukanie uwagi, kłótnie, dokuczanie, groźby, bycie wymagającym i utrata temperamentu. Nadczynność i impulsywność są również klasyfikowane jako rodzaje zachowań eksternalizacyjnych.
Diagnozuje
Dzieci, które angażują się w eksternalizujące zachowania, zwykle należą do określonych kategorii diagnostycznych "Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych" Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego lub DSM-IV. Dzieci, które przejawiają agresywne zachowania, często są diagnozowane jako opozycyjne buntownicze zaburzenia, podczas gdy dzieci, które angażują się w przestępcze zachowania, zdiagnozowane są z zaburzeniami zachowania. Dzieci, które są nadpobudliwe, rozproszone i impulsywne, często diagnozuje się zespół nadpobudliwości psychoruchowej.
Konsekwencje
Działania eksternalizacyjne mają bezpośredni wpływ na zakłócenie rodziny, szkoły lub innego środowiska społecznego, w którym dziecko działa. Często rodzice, nauczyciele lub inni dorośli upominają, karają lub izolują dziecko. Potencjalne długoterminowe skutki niezmienionych eksternalizacyjnych zachowań są poważne zarówno dla jednostki, jak i społeczeństwa. W 1996 roku aresztowano blisko 3 miliony nieletnich. Dzieci, które angażują się w zachowania eksternalizacyjne, są bardziej narażone na przestępczość nieletnich, przemoc i zachowania przestępcze osób dorosłych.
Wczesne czynniki biologiczne
Genetyczne i wczesne czynniki matczyne i środowiskowe mogą przyczyniać się do ryzyka eksternalizacji zachowań. Niedożywienie matek, palenie papierosów, używanie narkotyków i alkoholu podczas ciąży, choroby w czasie ciąży i komplikacje porodowe mogą wpływać na rozwój, a tym samym przyczyniać się do ryzyka eksternalizacji zachowań. Podobnie, czynniki genetyczne, w tym skłonność matki biologicznej lub ojca biologicznego do stosowania zachowań eksternalizacyjnych, mogą przyczyniać się do ryzyka, że dziecko przejawia zachowania eksternalizujące, zgodnie z "Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing".
Typowy kurs
Większość dzieci wykazuje zachowanie eksternalizacyjne, ale wraz z rozwojem funkcji poznawczych i zdolności werbalnych, ich wykorzystanie eksternalizacyjnych zachowań - zwykle w dzieciństwie. Do czasu wkroczenia do szkoły zachowania eksternalizacyjne uległy pogorszeniu i zwykle są dobrze zarządzane. Dzieci, które nie wywiązują się z eksternalizacyjnych tendencji behawioralnych, podążają różnymi drogami, czasami prowadząc do przestępczych lub agresywnych zachowań, które sięgają wieku dojrzałego.
Późniejsze czynniki ryzyka społecznego
Czynnikami rozwojowymi, które przewidują złe wyniki, są słaba regulacja emocjonalna, nieuwaga, niższy status społeczno-ekonomiczny, ubóstwo, wysoki stres, odrzucenia matki i złe wychowanie, zgodnie z "Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing". Inne czynniki ryzyka obejmują nadużywanie alkoholu lub narkotyków oraz słabą zdolność poznawczą.
Leczenie
Interwencje dotyczące działań eksternalizacyjnych obejmują leczenie farmakologiczne, za pomocą leków takich jak lit, resperidon, metylofenidat i haloperydol. Programy do zarządzania zachowaniami i rodzicielstwa pomagają dzieciom i rodzinom zarządzać eksternalizacyjnymi zachowaniami.
