Sód jest bardzo ważnym elektrolitem we krwi; pomaga utrzymać odpowiednią objętość krwi. W ciele więcej sodu znajduje się poza komórkami niż wewnątrz, ponieważ błony komórkowe nie są swobodnie przepuszczalne. Niski poziom sodu we krwi może powodować zmniejszenie czynności nerek, a większe straty sodu mogą prowadzić do niewydolności nerek. Funkcja nerek zależy od odpowiedniej objętości krwi i ciśnienia.
Regulacja sodu
Stężenie sodu we krwi zmienia się w zależności od warunków wpływających na organizm. Gdy poziom sodu we krwi jest niski, uwalniany jest aldosteron - hormon steroidowy wytwarzany przez nadnercze - do działania w nerkach; w nerkach aldosteron zwiększa reabsorpcję sodu, co powoduje podwyższenie sodu we krwi. Spożycie sodu w diecie pomaga również przywrócić normalny poziom sodu. Gdy poziom sodu we krwi wzrasta, zwiększa się również objętość krwi i ciśnienie; w rezultacie więcej krwi jest filtrowane i wytwarza się więcej moczu.
Niska funkcja nerek
Nerki, podobnie jak każdy organ w ciele, wymagają stałego zaopatrzenia w tlen, aby odpowiednio funkcjonować. Tlen jest transportowany przez krew; dlatego przepływ krwi musi być utrzymywany w celu zapewnienia odpowiedniego dopływu tlenu do nerek. Pompowanie serca powoduje przepływ krwi, ale bez odpowiedniej objętości krwi, skuteczność serca będzie zagrożona. Sód jest najważniejszym elektrolitem zaangażowanym w utrzymanie objętości krwi; dlatego do utrzymania dopływu tlenu do nerek potrzebne są odpowiednie poziomy sodu we krwi.
Objawy związane z niskim stężeniem sodu
Jeśli masz niski poziom sodu, możesz doświadczyć zmiany stanu psychicznego, takiej jak zamęt, halucynacja i obniżona świadomość. Gdy stężenie sodu we krwi jest bardzo niskie, może powodować śpiączkę lub zwiększoną utratę przytomności. Inne objawy, które mogą być związane z niskim poziomem sodu we krwi to: zmęczenie, utrata apetytu, nudności, wymioty, bóle głowy, osłabienie mięśni i skurcze.
Ocena funkcji nerek
Badanie krwi można wykonać w celu oceny funkcji nerek; krew jest sprawdzana pod kątem poziomu azotu mocznikowego we krwi lub BUN i kreatyniny. Po zmniejszeniu czynności nerek zwiększa się BUN i stężenie kreatyniny; stosunek BUN do kreatyniny może być również przydatny w określaniu przyczyny dysfunkcji nerek. Mocz może być również analizowany pod kątem składu; mocz jest bardziej skoncentrowany, gdy czynność nerek jest zmniejszona. Ponieważ zwiększone wydalanie sodu przez nerki może powodować niski poziom sodu we krwi, pomocne może być również badanie stężenia moczu w moczu.
