Sporadyczny smutek jest nieuniknioną częścią codziennego życia. Jest to normalna emocjonalna reakcja na straty fizyczne i psychiczne. Każdy ma inny wpływ na czynniki zewnętrzne i osobiste, które mogą wywoływać smutek. Smutek nie jest chorobą psychiczną, jest to emocja, która może trwać kilka minut, kilka dni lub nawierzchnia z przerwami przez lata.
Przyczyny fizyczne
Fizyczne zmiany powodujące utratę niezależności, godności, mobilności i funkcjonowania mózgu często wywołują smutek. Zmiany te zwykle występują w przypadku chorób przewlekłych, takich jak choroby serca, cukrzyca, stwardnienie rozsiane czy choroba Alzheimera. Fluktuacje hormonów, takie jak zwiększony poziom estrogenu przed miesiączką i podczas ciąży, mogą również wywoływać okresy smutku. Według autorów artykułu "Journal of Women's Health" z stycznia 2009 roku, 12,2 procent kobiet ma objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego, które w pewnym stopniu zakłócają ich styl życia.
Przyczyny psychologiczne
Smutek jest reakcją na utratę emocjonalną, intelektualną, społeczną i duchową. Typowe przykłady strat psychologicznych obejmują śmierć bliskiej osoby; utrata statusu, zdrowia, dochodów lub wiary; i utratę nadziei na przyszłość dla siebie lub kogokolwiek innego. Inny typ psychologicznego smutku wywołuje pragnienie czegoś, co nie jest możliwe. Te nostalgiczne wspomnienia tworzą smutny rodzaj smutku, a tęsknota za domem wywołuje uczucie smutku i samotności z powodu braku rodziny i przyjaciół.
Przyczyny zewnętrzne
Kiedy spotykasz osobę, która jest smutna, prawdopodobnie reagujesz smutnym wyrazem twarzy i wspierającymi słowami. Kiedy wiesz, że ludzie lub zwierzęta cierpią z powodu własnej winy - czy to we własnej społeczności, czy w innych częściach świata - możesz doświadczać poczucia bezradności, dystresu i poczucia identyfikacji z ofiarami, które cię opuszczają pozostały rodzaj smutku.
Przyczyny osobiste
Niektórzy ludzie są bardziej podatni na smutek niż inni. Starsi dorośli odczuwają bardziej intensywne uczucia smutku w reakcji na niepokojące sytuacje, jak podają autorzy artykułu z kwietnia 2011 r. W "Social Cognitive Affective Neuroscience". Autorzy podają zwiększoną wrażliwość i doświadczenie z utratą jako czynniki, które przyczyniają się do zwiększenia "reakcji na smutek".
Autorzy studium z listopada 2011 r. Opublikowanego w "Psychologii estetyki, kreatywności i sztuki" badali, czy muzyka może wywoływać prawdziwy smutek. Badacze odkryli, że uczestnicy, którzy wybrali smutną muzykę, stali się naprawdę smutni, ponieważ wywołały nostalgiczne wspomnienia. Wyniki pokazały, że kiedy uczestnicy słuchali smutnej muzyki wybranej przez badacza, doświadczali mniej intensywnego smutku. Badacze dalej wyjaśnili, że poziom wewnętrznego współczucia i empatii uczestnika wpłynął na intensywność smutku wywołanego zarówno przez osobiście wybraną, jak i wybraną przez naukowców muzykę.
