Bielactwo lub leukoderma to schorzenie, które wpływa na pigmentację skóry i błon śluzowych. Komórki tworzące kolor skóry zostają zniszczone, powodując pojawienie się białych plam. Choroba ta może wpływać na dowolną część ciała, w tym wewnątrz jamy ustnej, nozdrza lub gałki oczne. Włosy mogą nawet stać się białe przez ten stan.
Objawy
Według strony internetowej Vitiligo Support International, wszystkich dotkniętych tą chorobą, około połowa z nich doświadczy objawów przed 20 rokiem życia i około 95 procent przed 40 rokiem życia. Rzadko zdarza się, że choroba pojawia się w niemowlęctwie, ale objawy dla każdego wieku pozostają takie same. Zauważysz białe lub jasne plamy na skórze i powiększające się. Te plastry mogą znajdować się w dowolnym miejscu na ciele, w tym w okolicach ust lub nosa. U niektórych osób doszło do utraty włosów lub nawet przedwczesnego siwienia i wybielania mieszków włosowych.
Przyczyny
Dokładna przyczyna bielactwa jest nadal nieznana, ale istnieje kilka teorii, dlaczego ludzie doświadczają tego stanu. Jedna z teorii głosi, że choroba jest genetycznie wrodzona. Według MayoClinic.com, dowody tej teorii sugerują grupy rodzinne, które mają dużą liczbę członków rodziny z tą samą chorobą. Inna teoria mówi, że bielactwo jest w rzeczywistości wynikiem choroby autoimmunologicznej, która powoduje, że organizm atakuje własne komórki skóry. Alternatywna teoria mówi, że bielactwo jest wywoływane przez stres lub wpływ emocjonalny.
Rodzaje
Bielactwo można podzielić na dwie różne grupy: zlokalizowane i uogólnione. W zlokalizowanym bielaku są trzy wzorce. Wzorce ogniskowe są ograniczone do kilku obszarów utraty pigmentacji. Wzory segmentowe są ograniczone do prawej lub lewej strony ciała. Trzeci wzór, śluzowy, dotyczy tylko błon śluzowych. W kategorii uogólnionej istnieją cztery wzorce. Wzór akrylowy dotyczy głównie dłoni, stóp, głowy lub twarzy. Wzór vulgaris równomiernie wpływa na wszystkie obszary ciała. Wzorzec mieszany jest tam, gdzie występuje wiele wzorców wpływających na osobę - na przykład połączonych wzorów akacjowych i wulgarnych. Czwarty wzór jest uniwersalny. Dzieje się tak, gdy prawie cała skóra jest dotknięta utratą pigmentacji.
Diagnoza
Jeśli lekarz lub dermatolog podejrzewa, że osoba ma bielactwo, podejmuje się kilka kroków w celu zdiagnozowania choroby. Podczas gdy utrata pigmentacji może być powiązana również z chorobą tarczycy lub cukrzycą, istnieje kilka testów, które można podjąć, aby pomóc ustalić przyczynę. Przeciwciało przeciwjądrowe lub ANA, można wykonać test w celu wykluczenia lub potwierdzenia dowolnego innego rodzaju choroby autoimmunologicznej. Testy tyreotropinowe mogą określić, czy pacjent ma chorobę tarczycy, a jeśli tak, określić, jaki rodzaj. Sprawdzenie liczby krwi pacjenta może również pomóc w ustaleniu, czy choroba jest w rzeczywistości bielactwem. Badanie oczu może również pomóc w ustaleniu, czy bielactwo jest obecne z powodu zapalenia oka. Poprzez biopsję lekarz może użyć światła Wooda do diagnozy bielactwa, ponieważ dotknięta skóra będzie świecić, jeśli choroba jest obecna.
Leczenie
Bielactwo u niemowląt i dzieci ma ograniczone możliwości leczenia, ponieważ niektóre z nich są nieodpowiednie dla dzieci. Głównie miejscowe zabiegi, takie jak witamina D lub miejscowa forma sterydów, będą stosowane w leczeniu bielactwa niemowląt. Steroidy pomagają "ponownie pigmentować" dotknięty obszar, podczas gdy witamina D może pomóc w stymulowaniu wymiany martwych komórek skóry. U dorosłych istnieje również możliwość przeszczepu skóry, mikropigmentacji lub tatuowania lub przeszczepiania melanocytów. Przeszczep ten odbywa się poprzez kulturę skóry na nienaruszonym obszarze, który powoduje rozmnażanie komórek skóry lub melanocytów. Jest następnie przeszczepiany w obszarach odbarwionych. Lekarz lub dermatolog może najlepiej określić najbardziej skuteczny sposób leczenia bielactwa w każdym wieku.
