Przeszczepy skóry wykonuje się w przypadkach, w których własna skóra osoby nie może już normalnie zajmować się przykrywaniem mięśni i ścięgien, aby pomóc regulować temperaturę ciała, zapobiegać infekcjom i unikać nadmiernej utraty płynów. Przeszczep skóry jest zasadniczo przeszczepem skóry i zwykle wykonuje się go po ciężkim oparzeniu, urazie z otwartą nogą, słabo gojącym się owrzodzeniu cukrzycowym lub bardzo poważnym zakażeniu skóry; można to również zrobić w celach kosmetycznych.
Rodzaje chirurgii przeszczepów skóry
Istnieją dwa główne rodzaje operacji przeszczepu skóry: podzielona grubość (lub częściowa grubość) i pełna grubość.
W chirurgii przeszczepu skóry o podzielonej grubości, dwie górne warstwy skóry pobiera się z miejsca pobrania i nanosi na ranny obszar. Jest to najczęstszy typ przeszczepu skóry i zwykle wykonywany jest po oparzeniu lub na chronicznym miejscu rany. Tkanina dawcy o dwoistej grubości, nazywana płatkiem, jest zwykle pobierana z obszaru, który nie jest ogólnie eksponowany, takiego jak pośladek lub wewnętrzna strona uda.
W chirurgii przeszczepu skóry pełnej grubości, tkanka dawcy obejmuje mięśnie i naczynia krwionośne. Jest to o wiele bardziej złożona procedura, wymagająca dłuższego pobytu w szpitalu. Najczęściej robi się to, gdy dana osoba ma otwartą ranę od złamania nogi. Ponieważ klapki o pełnej grubości obejmują mięśnie, są one pobierane z obszarów takich jak plecy lub brzuch.
Rodzaje przeszczepów skóry
Autoprzeszczepy to przeszczepy skóry pobrane z własnego ciała. Jest to zawsze preferowane, ponieważ inne rodzaje skóry dawcy są bardziej prawdopodobne, że zostaną odrzucone przez organizm.
Alloprzeszczepy są klapkami skóry ofiarowanymi przez inną osobę; mogą być również sztucznie uprawiane.
Przeszczepy ksenogeniczne wykonuje się ze skóry zwierząt, zazwyczaj świń.
Powszechne komplikacje od przeszczepów skóry
Powikłania przeszczepów skóry mogą być wynikiem pierwotnego urazu, zabiegu chirurgicznego lub samego przeszczepu skóry. Czasami te powikłania prowadzą do niepowodzenia przeszczepu, w którym to przypadku może być konieczne wykonanie drugiej operacji przeszczepu. Jeśli podejrzewasz, że wystąpił któryś z tych powikłań, skontaktuj się z lekarzem.
Im poważniejszy jest pierwotny uraz, tym bardziej prawdopodobne jest, że w pobliżu naczyń krwionośnych doznają obrażeń. Ponieważ konieczne jest zapewnienie dobrego dopływu krwi, aby mogło dojść do wygojenia, pierwotne miejsce zranienia może być w rzeczywistości powiększone podczas zabiegu chirurgicznego, dzięki czemu prawidłowo funkcjonujące naczynia krwionośne mogą być pobierane do tego obszaru. Niekiedy dochodzi do nadmiernego krwawienia lub krwiaka w miejscu przeszczepu lub dawcy.
Jeśli dopływ krwi nie zostanie utrzymany po zabiegu chirurgicznym, płat przeszczepu skóry może nie przylgnąć lub może umrzeć. Nazywa się to niepowodzeniem przeszczepu. Czasami dopływ krwi jest zagrożony nadmiernym obrzękiem wokół miejsca szczepienia. Jest to szczególnie ważne w przypadku przeszczepów umieszczonych na ramionach lub nogach, które muszą być utrzymywane na podwyższonym poziomie przez większość czasu, dopóki proces gojenia nie zostanie dobrze ustalony.
Awaria przeszczepu może również wystąpić, gdy przeszczep aloprzeszczepu lub ksenoprzeszczep jest odrzucany przez ciało biorcy przeszczepu.
Infekcja jest kolejną częstą komplikacją. W przypadku infekcji może wystąpić ołądek, zaczerwienienie, swędzenie lub ból w miejscu rany. Absolutnie niezbędne jest utrzymywanie czystości w miejscach dawców i przeszczepów.
Niekiedy dochodzi do przebarwienia płata skóry lub blizn po klapie, okolicy lub miejscu dawcy. Skóra klatki lub otaczająca ją skóra również mogą się kurczyć, powodując ucisk, który może prowadzić do długotrwałych problemów, zwłaszcza jeśli ucisk zmniejsza zakres ruchu w stawach.
Pocenie się i uczucie może być zmniejszone w miejscu przeszczepu skóry o podzielonej grubości, ponieważ klapki nie zawierają gruczołów potowych i mogą mieć wpływ na zakończenia nerwowe. Skóra może być bardzo sucha i swędząca, ponieważ gruczoły dostarczające olej do skóry nie są uwzględniane w przeszczepie.
