Nowoczesne szermierki to sport, w którym przeciwnicy walczą ze sobą za pomocą mieczy. Istnieją trzy podstawowe formy ogrodzenia, z których każda koncentruje się na rodzaju używanej broni. Ta broń to folia, epee i szabla. Często określane jako "fizyczne szachy", szermierka wymaga wiedzy, umiejętności, pewności siebie i śmiałości, aby sportowiec dobrze konkurował podczas korzystania z którejkolwiek z tych broni.
Folia
Folia zaczęła się jako bezpieczniejsza i lżejsza broń treningowa stosowana przez pojedynków do doskonalenia swoich umiejętności. Termin "folia" pochodzi od francuskiego słowa "refouler", co oznacza "zawrócić". Ostrze folii jest zwykle bardzo elastyczne, ma około 35 cali długości i kwadratowy przekrój. Miecz ten jest lżejszy niż zarówno epee, jak i szabla od rękojeści do czubka. Ogrodzenie z folii jest oceniane na pchającym uderzeniu tylko do przedniego lub tylnego tułowia. Z tego powodu strażnik folii może być nieco mniejszy niż epee, gdzie każdy dotyk liczy się podczas ogrodzenia. Zastosowanie folii jako narzędzia do treningu i treningu, a także do zawodów, pomogło ukształtować sport ogrodzenia jako całości.
Epee
Epee jest tak długi jak folia, ale ma znacznie cięższe ostrze o trójkątnym przekroju i fluting wzdłuż boków ostrza. Kształt, waga i fluting pochodziły z rapiera, starożytnego miecza pojedynku, na którym opierał się epee. Projekt rapiera miał przede wszystkim narzucać rany, które pozwalałyby na swobodny przepływ krwi. Epee jest także bronią pchającą, a punkty są zdobywane przez uderzanie w dowolne miejsce na ciele. Strażnik ma zatem kształt miseczki, aby chronić dłoń i nadgarstek przed potencjalnym celem. Szermierka z epeerem najbardziej przypomina warunki rzeczywistego pojedynku.
Szabla
W przeciwieństwie do folia i epee, które są wyłącznie pchania broni, szabla służy zarówno do cięcia i pchnięcia. Historia szabli opisuje jego użycie jako broni wojskowej, szczególnie wśród kawalerii. W rzeczywistości, obszar docelowy nowoczesnego szermierki szablastej, która obejmuje cały górny tułów z wyłączeniem rąk, był silnie uzależniony od powszechnego użycia szabli podczas walki na koniu. Dzisiejsza szabla jest lekkim, płaskim ostrzem z przednią krawędzią i płaskim grzbietem. Strażnik szabli jest stosunkowo duży i ma kształt miseczki z zakrzywioną osłoną, która owija się wokół ręki do głowicy na końcu rękojeści. Punkty zdobywa się uderzając przeciwnika w przód ostrza, a także przednią trzecią tylną krawędź lub punkt ostrza.
