Kwas etylenodiaminotetraoctowy, znany jako EDTA, to sól chemiczna stosowana do oddzielania metali ciężkich od barwników i innych substancji. Jedna forma, zwana EDTA disodowym wapniem, pojawia się w żywności i produktach kosmetycznych, aby zapobiec niszczeniu powietrza przez wprowadzanie niepożądanego tlenu do struktur molekularnych produktów. Wapń disodowy EDTA jest również stosowany w medycynie alternatywnej, zarówno jako środek chelatujący do usuwania metali ciężkich z ciała, jak i do usuwania płytki nazębnej z tętnic, zgodnie z University of Maryland Medical Center. Ponieważ disodowe EDTA wapnia jest toksyczne dla ludzi w dużych ilościach, zawsze skonsultuj się z lekarzem, zanim spróbujesz terapii związanej z EDTA.
Skażenie
W artykule opublikowanym w wydaniu Environmental Engineering Science z maja / czerwca 2006 r. Zhiwen Yuan i Jeanne M. VanBriesen zidentyfikowali wapniowe disodowe EDTA i inne sole EDTA jako trwałe zanieczyszczenia organiczne. Wyjaśnili, w jaki sposób EDTA rozkłada się w środowisku na kwas etylenodiaminotrójoctowy, a następnie diketopiperazynę. Diketopiperazyna jest trwałym organicznym zanieczyszczeniem, podobnym do polichlorowanych bifenyli (PCB) i dichlorodifenylotrichloroetanu (DDT).
Terapia Chelatująca Skutki uboczne
Emulsja disodowa wapnia została zatwierdzona przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do stosowania w terapii chelatacyjnej, która usuwa metale ciężkie z organizmu, zgodnie z University of Maryland Medical Center. Efekty uboczne chelatacji z EDTA disodowym wapnia obejmują nieprawidłowe wchłanianie lub niski poziom różnych witamin, w tym witaminy C i różnych witamin z grupy B. Aby pomóc w zwalczaniu niskiego poziomu witamin, EDTA z wapniem disodu jest zwykle podawany z lekami wspomagającymi witaminę. Inne działania niepożądane obejmują reakcje alergiczne; niebezpiecznie niski poziom cukru we krwi, ciśnienie krwi lub stężenie wapnia we krwi; niewydolność nerek i drgawki. Według FDA 11 pacjentów zmarło w wyniku zastosowania EDTA w disozie wapnia w latach 1971-2007.
Interakcje leków
Wapń disodowy EDTA nie powinien być podawany z ceftriaksonem, znanym również jako Rocephin, zgodnie z Drugs.com. Ceftriakson jest antybiotykiem cefalosporynowym stosowanym w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Po połączeniu, ceftriakson reaguje z EDTA disodowym wapniem, tworząc kryształy wapnia w płucach i nerkach, które mogą zagrażać życiu. EDTA z wapniem disodowym może również powodować wchłanianie ceftriaksonu przez organizm bardziej niż powinno, co zmniejsza skuteczność antybiotyku w niszczeniu bakterii.
