Nie ma jednego testu na rozpoznanie choroby Parkinsona. Pracownicy służby zdrowia używają kombinacji symptomów, badania fizykalnego, reakcji na leki i rzadziej badań obrazowych w celu ustalenia, czy dana osoba ma chorobę Parkinsona lub inne powiązane zaburzenie.
Fizyczny egzamin
Gdy choroba Parkinsona jest wczesna lub łagodna, może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ nie wszystkie objawy mogą być obecne. Według Neurologii z kwietnia 2006 roku, 5 do 10 procent osób z chorobą Parkinsona początkowo błędnie zdiagnozowano z innym schorzeniem. Aby postawić diagnozę, dostawcy stosują zestaw kryteriów. Główną z nich jest obecność spowolnionego ruchu lub spowolnienia ruchowego. Może to spowodować zmniejszenie wyrazu twarzy, mniej spontanicznych ruchów i powolny, szurający spacer. Innym jest drżenie lub drżenie ręki, stopy lub twarzy. Może to początkowo obejmować tylko jeden palec i zdarza się, gdy zaangażowana część ciała jest w spoczynku. Może również występować sztywność lub sztywność mięśni. Może sprawić, że osoba porusza rękami mniej niż normalnie, gdy chodzą. Objawy te są na ogół gorsze po jednej stronie ciała. Czwarty główny objaw choroby Parkinsona - niestabilność postawy lub zła równowaga - występuje zwykle później niż inne objawy.
Odpowiedź na lekarstwo lewodopy
Objawy ruchowe choroby Parkinsona są wynikiem utraty komórek mózgowych, które wytwarzają istotną chemiczną przekaźnik dopaminę. Gdy osoba z chorobą Parkinsona jest leczona lewodopą, znaną również jako L-dopa, niektóre z brakujących dopamin są tymczasowo zastępowane i ich objawy się poprawiają. Ten "test prowokacji lewodopy" może być pomocny w postawieniu diagnozy, ale niektóre osoby z bardzo łagodną lub wczesną chorobą Parkinsona nie poprawią się z lekiem. W przypadku stosowania samego, lewodopa może powodować działania niepożądane, takie jak nudności, wymioty i niskie ciśnienie krwi. Aby temu zapobiec, ludzie są wstępnie leczeni lekiem domperidonem lub lekiem zawierającym karbidopę - lewodopę.
Badania obrazowania
Obecnie nie ma badań obrazowych, które mogą definitywnie zdiagnozować chorobę Parkinsona. Jednak niektóre rodzaje obrazowania mogą być przydatne do rozróżnienia między chorobą Parkinsona i podobnymi zaburzeniami. Na przykład osoba z drżeniem może mieć chorobę Parkinsona lub inny stan nazywany drżeniem podstawowym. Typ skanowania mózgu zwany tomografią emisyjną pojedynczego fotonu (SPECT) może pomóc w ustaleniu rodzaju drżenia, jakie osoba ma. Alternatywnie, inny typ obrazu mózgu zwany skanem MRI może być pomocny w odróżnieniu choroby Parkinsona od pewnych innych zaburzeń z podobnymi objawami.
Wyróżnianie choroby Parkinsona z podobnych zaburzeń
Istnieje wiele innych zaburzeń, które mają pewne cechy choroby Parkinsona. Wśród nich jest parkinsonizm naczyniowy (z powodu problemów z naczyniami krwionośnymi w mózgu), atrofia wielu układów i postępujące porażenie nadjądrowe. Aby odróżnić te choroby od choroby Parkinsona, pracownicy służby zdrowia rozważają kilka czynników. Na przykład, jeśli dana osoba ma problemy z równowagą z upadkami jako jeden z pierwszych objawów choroby, istnieje mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia choroby Parkinsona. Choroba Parkinsona jest również mniej prawdopodobna, jeśli objawy ruchowe są równie złe po obu stronach, jeśli postępują szybko i jeśli nie ma drżenia. Wczesne pojawienie się "objawów autonomicznych" - problemy z wypadkami dróg moczowych lub jelit, zaburzeniami erekcji lub niskim ciśnieniem krwi podczas stania - również wskazuje na chorobę Parkinsona. Wreszcie, brak odpowiedzi na leczenie lewodopą może sugerować jedno z tych innych zaburzeń.
