Brak miesiączki rzadko stanowi bezpośrednie zagrożenie dla twojego zdrowia, ale czasami może oznaczać istotny stan podstawowy, który może mieć wpływ na twoje zdrowie reprodukcyjne. Brak miesiączki jest stanem, w którym nie ma miesiączki. Istnieją dwa rodzaje: Pierwotny brak miesiączki opisuje stan kobiety, która nigdy nie miesiączkuje, a wtórnym brakiem miesiączki jest brak miesiączki przez ponad sześć miesięcy u kobiety, która wcześniej miała regularny cykl. Najczęstszymi przyczynami braku miesiączki są ciąża i menopauza, ale inne wyjaśnienia obejmują zaburzenia odżywiania, intensywny stres, nadmierne ćwiczenia lub brak równowagi hormonalnej.
Bezpłodność
Brak miesiączki może w znacznym stopniu wpłynąć na zdolność reprodukcyjną kobiety. Większość kobiet z brak miesiączkowania odczuwa brak jajeczkowania, co jest terminem medycznym odnoszącym się do niemożności wyprodukowania żywotnych komórek jajowych z jajników. Owulacja ma kluczowe znaczenie dla powstawania i uwalniania dojrzałych jaj podczas procesu reprodukcyjnego; brak owulacji zapobiega wystąpieniu poczęcia.
Niedobór estrogenu
Brak miesiączki wiąże się ze spadkiem produkcji estrogenów i wzrostem poziomu testosteronu. Dlatego na zewnątrz kobiety mogły rozwinąć nadmierne owłosienie na twarzy i zmniejszyć rozmiar biustu. Ponadto niedobór estrogenu lub hipoestrogenizm bezpośrednio wpływa na gęstość kości. Estrogen w dalszym ciągu ulega zmniejszeniu, ponieważ utrata kości i złamania naprężeniowe stają się bardziej rozpowszechnione ze względu na przedłużające się tłumienie układu rozrodczego. Kobiety w wieku przedmenopauzalnym, które nie szukają leczenia z powodu niedoboru estrogenu, częściej rozwijają osteoporozę, a następnie są bardziej narażone na utratę kości po menopauzie.
Cysty jajnikowe
Wytwarzanie zbyt wielu androgennych hormonów, szczególnie testosteronu, powoduje nierównowagę jajników, która może prowadzić do torbieli jajników - jednym z takich objawów jest zespół policystycznych jajników (PCOS). PCOS zapobiega tworzeniu się dojrzałych jaj przez mieszki włosowe, a gdy nie ma produkcji jaj, pęcherzyki rozszerzają się w płynie, tworząc cysty. PCOS uniemożliwia organizmowi skuteczne przetwarzanie poziomów insuliny, dlatego pacjenci z PCOS często doświadczają przyrostu masy ciała, insulinooporności i są kandydatami wysokiego ryzyka na cukrzycę typu 2.