Jedzenie i picie

Jakie są zagrożenia związane z chelatowanymi suplementami miedzi?

Pin
+1
Send
Share
Send

Miedź jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym, co oznacza, że ​​organizm potrzebuje bardzo niewielkich ilości do normalnego funkcjonowania. Miedź pierwiastkowa nie jest dobrze zaabsorbowana, a wysokie dawki w postaci suplementów zwykle prowadzą do rozstroju żołądka i innych objawów. Miedź chelatowa jest specjalnym rodzajem suplementu mineralnego, który może być lepiej wchłaniany i łatwiejszy w żołądku, chociaż brakuje dowodów naukowych. Bez względu na to, istnieje ryzyko toksyczności i poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli bierzesz zbyt dużo chelatowanej miedzi.

Funkcje i zalecenia

Miedź w połączeniu z żelazem pomaga tworzyć hemoglobinę i czerwone krwinki w szpiku kostnym. Hemoglobina przenosi tlen we krwi. Miedź jest również ważna dla mineralizacji kości, zdrowia układu sercowo-naczyniowego, funkcji nerwów, odporności i syntezy enzymów. Stężenia miedzi są najwyższe w mózgu i wątrobie, ale występują również w nerkach, trzustce i sercu. Obecność estrogenów zwiększa koncentrację miedzi, więc ilość jest najwyższa podczas ciąży i terapii hormonalnej. Zalecana dzienna dawka dietetyczna miedzi dla dorosłych wynosi od 900 do 1300 mikrogramów, w zależności od ciąży i laktacji. Kobiety karmiące piersią potrzebują najwięcej miedzi, aby dostarczyć wystarczającej ilości swoim szybko rosnącym noworodkom.

Chelated Copper

Chelatowane suplementy mineralne to minerały połączone z aminokwasami. Typową postacią chelatowanej miedzi jest glicynian miedzi, który jest kompleksem molekularnym składającym się z miedź pierwiastkową i aminokwasu glicyny. Praktycznie wszystkie minerały można kupić w postaci suplementów chelatowych. Producenci chelatowych suplementów mineralnych często twierdzą, że są bardziej biodostępni, ponieważ cząsteczki organiczne mogą łatwo przechodzić przez przewód pokarmowy, ale obecnie nie ma dowodów naukowych, że tak jest w ludzkim układzie pokarmowym. Potrzebne są bardziej ludzkie badania nad chelatowymi minerałami, zanim można będzie sformułować konkretne oświadczenia zdrowotne.

Potencjalne niebezpieczeństwa

Miedź organiczna w żywności jest przetwarzana przez wątrobę i transportowana i przechowywana w bezpieczny sposób, podczas gdy suplementy miedzi - w tym formy chelatowane - w znacznym stopniu omijają wątrobę i bezpośrednio docierają do krwioobiegu, zgodnie z badaniem opublikowanym w 2009 r. " Dziennik American College of Nutrition. " Wysoki poziom miedzi we krwi jest toksyczny, szczególnie w mózgu. Toksyczność miedzi powiązano z chorobą Alzheimera i marskością wątroby. Objawy, które wskazują na przyjmowanie zbyt dużej ilości miedzi obejmują nudności, wymioty, drażliwość, zawroty głowy, żółtaczkę i ból mięśni. Osoby o największym ryzyku toksyczności dla miedzi to osoby z chorobą Wilsona - rzadką chorobą genetyczną charakteryzującą się szybkim gromadzeniem się miedzi w mózgu i narządach.

Propozycje

Spełnienie dziennych wymagań mineralnych poprzez spożywanie pożywnego jedzenia jest często bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż przyjmowanie suplementów, chociaż gleba zubożona w minerały jest problemem na całym świecie, ponieważ daje produkty i ziarna o mniejszej zawartości minerałów. Dobrymi źródłami miedzi są skorupiaki - zwłaszcza ostrygi - mięso narządów, pełnoziarniste, rośliny strączkowe, suszone owoce, ciemnozielone warzywa i warzywa korzeniowe, takie jak ziemniaki. Jeśli wybierzesz suplementy miedzi, unikaj przyjmowania ich z dodatkami cynku, żelaza lub witaminy C, które przeszkadzają w absorpcji miedzi w przewodzie pokarmowym.

Pin
+1
Send
Share
Send