Nadczynność tarczycy jest stanem chorobowym spowodowanym nadczynnością tarczycy, która uwalnia zbyt dużo hormonu tarczycy. Oprócz wielu fizycznych objawów, nadczynność tarczycy może również powodować wiele objawów emocjonalnych. Na szczęście zarówno fizyczne, jak i emocjonalne skutki uboczne zazwyczaj ustępują, gdy problem tarczycy jest wykryty i właściwie leczony.
Niepokój
Osoby z nadczynnością tarczycy często wykazują wyraźny lęk lub napięcie. University of Florida Profesor Richard Hall pisze w swoim artykule zatytułowanym "Lęk i choroba gruczołów dokrewnych", że DMS-IV, narzędzie do diagnozy psychiatrycznej, definiuje nadczynność tarczycy jako jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych związanych ze stanami lękowymi.
Wahania nastroju
Według CSA.com, pacjenci z nadczynnością tarczycy wykazują zmiany nastrojów podobne do tych u pacjentów z chorobą dwubiegunową, ponieważ ich poziomy hormonów tarczycy "napędzają poziomy energii ponad swoje fizyczne ograniczenia". Strona internetowa wskazuje, że badania tarczycy są rutynowe w przypadku większości przyjęć psychiatrycznych, gdy podejrzewa się chorobę afektywną dwubiegunową. Kanadyjska Fundacja Tarczycy stwierdza, że gdy poziom hormonów tarczycy rośnie, wahania nastroju często towarzyszą zmianom snu i apetytu, i mogą być naznaczone przez płaczliwe łby wraz z przytłaczającą złością, a nawet wściekłością.
Mental Fog
Trudności z koncentracją lub krótki czas koncentracji to kolejny powszechny efekt uboczny związany z nadczynnością tarczycy, zgodnie z artykułem z 2002 roku napisanym na stronę internetową BBC. Pacjenci często zgłaszają - lub wyglądają tak, jakby byli - umysłową mgłę.
