Urodziła się 1 czerwca 1926 roku w klinice w Los Angeles. Jej matka, Gladys Monroe Baker Mortensen był dwukrotnie żonaty i jej dwoje dzieci mieszkała ze swoim pierwszym mężem. Postanowiła jednak oddać małą Normę, jak mówią teraz, w dobrych rękach. Szybko znaleziono rodzinę, która mogłaby zapewnić jej dobre wychowanie. Zostało zrobione przez ludzi religijnych. Ojczym Albert Wayne Bolender był listonosz, a w wolnym czasie - Chrzciciela kaznodzieja. Norma dorastała wesoło, a nie rozwiniętym dzieckiem z wiekiem. Kiedy miała pięć lat, wybrano dla niej dobre uczelnie. Byłoby szczęśliwego dzieciństwa, ale nagle na jej drodze nie była prawdziwa matka - kto urodziła niej i jej babci. Postanowiły pamiętać o istnieniu ich córki i wnuczki.
Norma jakoś trochę boi się nowych, prawdziwych krewnych, najpierw przychodzi po prostu odwiedzić. Dlaczego więc? Wyjaśni to sobie znacznie później. Ale gdy miała 8 lat, Gladys zdecydował, że nadszedł czas, aby dziewczynka z nią żyć. Szczęśliwe dzieciństwo się skończyło. Przez cztery lata żyła z jej „matka”, ale w rzeczywistości po prostu pod warunkiem komunikatu. W jedenaście lat, po powrocie do domu ze szkoły, dowiedziałem się od sąsiadów, że moja matka zachorowała i jest teraz w szpitalu, a ona, Norma, będzie mieszkać w sierocińcu.Z drugiej strony byli rodzice zastępczyni, którzy tak naprawdę nie angażowali się w dziewczynę i ponownie wróciła do sierocińca. Norma krążyła w rodzinach zastępczych, dopóki nie skończyła 16 lat, kiedy ponownie trzeba było wrócić do sierocińca, gdy nowi rodzice przenieśli się do innego miasta, lub po prostu już nie potrzebowali Normy. Norma nie miała wykształcenia, żadnego wychowania, żadnej pewności siebie. Rośnie wśród ludzi, którzy mieli prymitywne przyjemności. Ale Norma była ładna. A potem zdecydowała się na poważny krok - na ślub, ale nie na powrót do sierocińca.
To było jej pierwsze małżeństwo, małżeństwo bez miłości. Może teraz może dostosować swoje życie do normalności, ale znowu pojawiła się jej matka. I znowu wszystko się zmieniło. Matka zawsze włamała się do jej życia, jak niszczycielska moc. Rodzina zaczęła się rozpadać. Co się stało? Norma, częściowo od swojej matki, a częściowo, gdy poznała Alberta Bolandera, dowiedziała się o duchowych tajemnicach swojej rodziny. Okazuje się, że jej babka, niespodziewanie znikająca nawet po pierwszym spotkaniu, trafiła do szpitala psychiatrycznego, wujek jej matki zmarła z powodu tej samej choroby, a jej matka trafiła do tego samego szpitala, co jej babka.Norma pomyślała o rodzinnej tragedii, o możliwości posiadania zdrowych dzieci. W normach życia rodzinnego dochodziło do niszczących fluktuacji.
Kiedy jej mąż, James Dugerti, zaciągnął się do floty handlowej, Norma również poszła do pracy - malowała samoloty w fabryce samolotów. A potem znowu miała szansę zmienić swoje życie. Gdy roślina jest zdjęcie zrobione ładną twarz dla magazynu wojskowego „Yankee” i oczywiście zauważył piękny stwora z wesołej twarzy i pięknym biustem. Miesiąc później jej zdjęcie przyniosło jej sukces. Następnie Norma zdecydował się opuścić pracę w fabryce i osiadł w agencji zdjęć „Blue Book”, gdzie godzina stwarzających w stroju kąpielowym ona coraz więcej niż fabryki na cały dzień. Kiedy James wrócił do domu, zobaczył inną kobietę. Niezadowolony z popularności swojej żony, zaproponował jej wybór - albo on, albo karierę. Oczywiście Norma wybrała tę drugą. Po rozwodzie odmalowała włosy, stając się platynową blondynką, zmieniła imię. 26 lipca 1946 r. Pojawiła się Marilyn Monroe. Poczuła jej siłę - drogę do szczęścia, na górze, postanowiła zbudować kobiece upodobania. Zdjęcia luksusowej blondynki pojawiły się na okładkach prestiżowych magazynów: "Szczyt", "Cebula", "Sir", "„Life” ... Na to zwrócił uwagę Howard Hughes, kinoboss, milionera, ale szef „Twentieth Century Fox” Darryl Zanuck, widząc zainteresowanie konkurujących z nim normalnie, natychmiast zaproponował kontrakt statystyk. Ale Marilyn nie miała szczęścia. Dziewczyna bez wykształcenia i bez wykształcenia, mogła rywalizować z innymi pięknościami, które oczekiwały prawdziwej roli? Nie pomagał i nie uczył się w aktorstwie z ówczesną słynną nauczycielką Nataszą Leites. Niektóre role epizodyczne nie przyniosły sukcesu, gdzieś po prostu nie odnowiły kontraktu.
Marilyn była bez pieniędzy, sławy i pracy. A potem miała szczęście. Marilyn spotkała Johnny Hyde, zastępca przewodniczącego agencji aktora, który natychmiast stracił głowę i rzucił go pod nogi luksusowym blond serca i całego świata. Hyde włożył w nią całe swoje doświadczenie aktorskie i przemienił Marilyn w odnoszącą sukcesy aktorkę. To dla niego zawdzięcza jej wejście na szczyt chwały. Z małżeństwa z Monroe odmówił mu - niesamowitą krok w Hollywood - tracą możliwość otrzymania $ 1,5 mln USD po jego śmierci (Hyde w tym czasie był już śmiertelnie chory), a jednocześnie był to jeden z najbardziej tajemniczych rozwiązań Marilyn Monroe.Ale zgodziła się zagrać w filmie "Happy In Love", a następnie "Asphalt Jungle". W ostatnim filmie odniosła prawdziwy sukces. Wygrała publiczność swoją seksualną energią, a wszystkie jej ruchy na ekranie były podobne do hipnozy.
Życie Marilyn Monroe na zdjęciu
Hyde zmarł. Marilyn po raz pierwszy próbowała popełnić samobójstwo. Ale Hyde, pozostawiając swoje życie, zdołał zabezpieczyć swoją ukochaną - podpisał kontrakt z "20th Century Fox" i tym samym stworzył wszystkie warunki dla jej dalszego sukcesu.
Potem stopniowo świat podbijał telewizję, a ludzie chętniej zasiadali na ekranie telewizora niż w sali kinowej. Zbliżały się filmy z Marilyn Monroe. Zawsze była w sprzeczności z prasą - gadatliwa, przyjazna, nigdy nie popełniała skandali w słowach, jeśli prasa niewłaściwie zmieniła jej słowa, zawsze wyglądała świetnie. Dlatego nie tylko w kinie, gdzie dla publiczności było zawsze mile widziane, ale także w prasie czytelnicy szukali nagłówków, pod którymi znaleźli wiadomości na ten temat.
Marilyn borykała się z samokształceniem - tym, co odebrano jej w dzieciństwie - czytała literaturę klasyczną, doceniała rzetelność u mężczyzn.
Film "Niagara" przyniósł jej prawdziwy sukces, Monroe stała się prawdziwą gwiazdą. Następnie pojawiły się filmy "Gentlemen Prefer Blondes", "How to Marry a Millionaire".popularność Monroe wziął ogromną skalę - publiczność uczestniczy filmy, w których grała, a nawet te, które były przeciętne, prasę po niej - jej każde słowo lub wyrażenie zostało natychmiast naprawione. Na przykład jej zdanie, że w nocy wkłada sobie tylko kroplę Chanel nr 5, sprawiło, że perfumy stały się legendarne. Monroe stała się wzorem wykwintnej seksualności.
Jak to możliwe, że mając piękną twarz i ciało, które były setkami, Marilyn stała się uosobieniem marzenia milionów?
Wielu biografów Marilyn Monroe zgadza się, że jest to nie tylko wynikiem ciężkiej pracy i niesamowitej seksualności i kobiecości, ale także czegoś więcej. Fotograf Bert Stern, który wielokrotnie postrzelony, Marilyn, powiedział o niej: „Była światłość, a bogini i księżyc Dahl, sen, tajemnica i niebezpieczeństwo ......”
Obsypany nagrodami ... W lutym 1953 roku w przedstawieniu „Fotopley nagrody magazynu” ona była w ścisłym jej piękną sukienkę ciała złotym brokatem od projektanta Hollywood Bill Travilly. Jej seksualność była w tym momencie niesamowita, po prostu spaliła obecnych. Pod koniec 1953 roku przyszedł magazynu „Playboy” numer, w którym zdjęcie zostało umieszczone w Marilyn nago na czerwonym aksamicie. To jest to samo zdjęcie, kiedy bardzo młoda Marilyn kręciła się w magazynach, w tym w Yankees.Studio było w szoku zażądał od niej, że stwierdził, że zdjęcie nie było jej, bo wtedy w Stanach Zjednoczonych został zdominowany przez purytańskich obyczajów. Ale Marilyn odpowiedziała po prostu, że w tym momencie potrzebowała pieniędzy, a piękne ciało to wszystko, co ma. Do której prasa potraktowała ją z wielkim szacunkiem dla tak szczerej i uczciwej odpowiedzi, a popularność Marilyn wzrosła jeszcze bardziej.
Życie Marilyn Monroe na zdjęciu
14 stycznia 1954, Marilyn poślubiła byłego gracza baseballu Joe DiMaggio, który był uosobieniem amerykańskiego snu - grał na „Yankees”, i był nawet bardziej znany niż Monroe. Jego wielka rodzina - tego zawsze brakowało Marilyn. Na ślubie swojej narzeczonej Joe zaprezentował futro z norek i pierścionek z białego złota brylantem. Pojechali w podróż poślubną do Japonii. Joe dał jej naszyjnik, kochał ją naprawdę i całe życie, ale były też różne w wyrażaniu uczuć, oprócz Joe nie wykorzystywane do z nią, traci uwagę innych na osobę. Tak, a zazdrość nie dawała spokoju oblegającym fanom. Małżeństwo rozpadło się - potrzebował pięknej żony, a ona - kariery. Do dziennikarzy powiedział: "Nie ma nic radosnego w małżeństwie z elektrycznym światłem".I powiedziała Natasha Laytes że Joe nie czytać niczego oprócz strony sportowej w gazecie, że potrzebuje pomocy, ale on nie jest człowiekiem, z którym będzie ona czekać na nią.
Ale bez względu na to w jaki sposób nieoczekiwany, po rozwodzie jej popularność zaczęła spadać - Amerykanie znaleźli jej winnym upadku „gwiazda” małżeństwa. Marilyn zaczęła nerwowe załamania, pokłóciła się ze studiem "Fox" i wyjechała do Nowego Jorku. Była zmęczona byciem "głupią i pustą blondynką" - próbowała się upewnić, nawet założyła własną firmę. Ale prasa powszechnie potępiła Marilyn. W 1956 roku Marilyn zaręczyła się ze słynnym pisarzem Arthurem Millerem. Ze względu na niego rozwiódł się z żoną, a Marilyn przeszła na judaizm (pochodził z żydowskiej rodziny). Kiedy Monroe wystąpiła w filmie „Książę i dziewczyna chór” w Anglii, który był pierwszym projektem od swojej spółki, Marilyn była bardzo zmartwiona, że aktor w rolach głównych w tym samym czasie, dyrektor wybrany jej osobiście, Laurence Olivier, nie bierze go poważnie jako aktorka. Filmowanie było dość trudne, ciągle się kłócili. W końcu, nienawidzili się nawzajem - Olivier był na skraju ataku serca, a Monroe straciła dziecko (w tym czasie była w ciąży).
Film okazał się sukcesem, ale ze wszystkich doświadczeń, Marilyn wpadł w depresję, z której został on zapisany, jak zawsze działa, ale niestety i tabletek. Jej wciąż wszyscy chcieli widzieć w roli pustej i głupiej blondynki, a ona chciała zagrać Grushenkę w "Bracia Karamazow".
Monroe zagrała w filmie "Some love hot" (w naszym kasie "In Jazz Only Girls"). Za rolę w tym filmie Marilyn Monroe otrzymała nagrodę filmową "Złoty Glob".
Następny film to "Kochajmy się". Film został zaproszony do francuskiego aktora Yvesa Montanda. I nie mogli się oprzeć sobie nawzajem - między nimi wybuchł namiętny romans. Jednak film się skończył, żona Montany przyszła do żony Simona Signoret, która po dowiedzeniu się o incydencie powróciła do Francji i westchnęła ze smutkiem. Od jej dawnego piękna od razu były tylko wspomnienia. Marilyn znów była przygnębiona. Miller próbował pomóc żonie - napisał scenariusz do swojej historii "The Uncaused". Zaczęła się strzelanina, ale z depresji Marilyn nie mogła wyjść. Wszyscy mieli depresję, pigułki jej nie pomagały. Wraz z końcem strzelaniny zakończyło się ich małżeństwo. Znowu Marilyn załamała się nerwowo, co doprowadziło ją do kliniki.Wierny DiMaggio pomógł jej. Zawsze jej pomagał, nawet gdy już się rozwiedli.
A potem, Marilyn została kochanką Johna F. Kennedy'ego, ona dosłownie stracił głowę, a ja myślałem, że rozwodzi Kennedy Jacqueline, jak wielu jej poprzednich kochanków z żonami. Wierzyła w nieodpartą kobiecą wdzięk. Znajomi ostrzegali ją, że Marilyn nie wiążą się z Kennedym, ale niestety ... Ona ukradł show z ich piękna, kiedy nie było w musujących Swarovski sukienkę, wykazując każdą krzywiznę jej ciała, ona została zaproszona do sorokapyatiletie Johna F. Kennedy'ego. W świetle reflektorów wydawało się, że świeci jej nagie ciało. Kennedy poradził sobie jako prawdziwy polityk w dyplomatyczny sposób, aby uciec od kłopotliwej sytuacji. Ale dla Marilyn Monroe było to ostatnie spotkanie z prezydentem. Miał dość wybredną, niezrównoważoną kobietę. Miejsce Johna zajęł jego brat Robert, stał się jej kochankiem. Ponieważ nie było jej podczas zdjęć do urodzin Johna, została po prostu zwolniona. Błagała Roberta Kennedy'ego, aby pomógł jej wrócić, co przyniosło ogromny wysiłek firmie, która ponownie zabrała ją do pracy.Ale jej nerwy były na krawędzi - zerwała strzelanie, cały czas na pigułki, jego niezwykły widok wywołujący kapturami rzęs już ugaszony. W jego oczach był smutek i rozpacz. „Coś się wydarzy” - to nazwa filmu, gdzie Monroe po raz pierwszy do gwiazdy nago. Ale film nie jest w kinach - 5 sierpnia 1962 wszystkie gazety wyszedł z doniesieniami o śmierci Marilyn Monroe.
Pogrzeb organizowany jej wiernym Joe DiMaggio, który nagle w wieku zaledwie dwudziestu lat. Arthur Miller nie przyszedł na pogrzeb - postanowił zostawić w oczach obraz Marilyn żyje. Towarzyszyła jej tylko około trzydziestu osób. Leżała na jasnożółtego jedwabiu w zielonej sukni z bukietem róż z Joe.
Marilyn dla wielu Amerykanów pozostała symbolem piękna i młodości.
Życie Marilyn Monroe na zdjęciu
