Przegląd Mononukleoza jest wirusem układu oddechowego, który atakuje komórki krwi i gruczoły ślinowe (gruczoły odpowiedzialne za wytwarzanie śliny). Mimo że każdy może dostać mononukleozę, większość osób, które zachorują, ma od 15 do 25 lat. Mono może powstrzymać cię od pracy lub nauki w szkole przez kilka tygodni lub miesięcy.
Mononucleosis, czasami nazywane "mono", jest spowodowane przez Wirus Epsteina-Barr, członek rodziny opryszczki. Chociaż wirus ten jest jednym z kilku wirusów opryszczki, nie ma z tym nic wspólnego opryszczka lub opryszczka narządów płciowych, chociaż może wywołać epidemię, jeśli już cierpisz na którąkolwiek z odmian opryszczki. Mono jest klasyfikowany jako wirus opryszczki, ponieważ po zakażeniu wirus pozostaje w ciele przez resztę życia. Prawdopodobnie nie wystąpią objawy mono więcej niż raz. Możesz uzyskać mononukleozę poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną śliną. Wszystko, co jest tak niewinne, jak dzielenie się słomą lub naczyniem do jedzenia, może narazić cię na wirusa. Innym popularnym sposobem przechwytywania Mono jest całując kogoś, kto jest zainfekowany. To dlatego choroba jest czasami nazywana "chorobą całowania". Chociaż szybki pocałunek między przyjaciółmi prawdopodobnie nie zaszkodzi, intymne pocałunki z osobą, która jest zarażona lub która niedawno miała mononukleozę, mogą narazić cię na większe ryzyko zachorowania. Wirus może leżeć w stanie uśpienia i być przenoszony na ciebie lub inne osoby bez zakażonej osoby, która kiedykolwiek ma objawy wirusa. Objawy Wirus ma długi okres inkubacji i czasami nie wykazuje objawów aż do 30 do 60 dni po zakażeniu. Najczęściej objawy pojawiają się od dwóch tygodni do 60 dni po zakażeniu. Najczęstszym objawem jest ciągłe zmęczenie, stały stan zmęczenia. Jako kolejny z jego przydomków, "mononukleoza gruczołowa", sugeruje, że najbardziej wyróżniającym się objawem mono jest powiększone gruczoły lub węzły chłonne, w szyi, pod pachą i w pachwinie. Inne znaki to: Częste zabiegi Mimo że nie ma magicznej pigułki, aby zmiksować mono, istnieją pewne rzeczy, które można zrobić, aby poczuć się lepiej. Najlepszym zalecanym sposobem leczenia jest dużo odpoczynku (szczególnie w początkowych etapach choroby, gdy objawy są najgorsze) i picie dużej ilości wody i płynów. Brać acetaminofen lub ibuprofen na gorączkę i bóle mięśni. Unikać aspiryny, chyba że lekarz zaleci jej przyjęcie. Kiedy poczujesz się lepiej, zwolnij. Chociaż możesz wrócić do pracy lub szkoły, gdy gorączka zniknie, możesz czuć się zmęczona. Twoje ciało powie ci, kiedy nadszedł czas na odpoczynek, więc słuchaj tego. Pilnuj, żeby nie było problemów i spróbuj popołudniowych drzemek. Większość pracowników służby zdrowia zaleca unikanie uprawiania sportu przez co najmniej miesiąc po ustąpieniu objawów, szczególnie jeśli powiększona jest twoja śledziona. Na powiększona śledziona może łatwo pękać, powodując silny ból brzucha i wymagającą natychmiastowej operacji. Unikaj wszelkich sportów kontaktowych, a nawet zmagań się z przyjaciółmi, dopóki Twój pracownik służby zdrowia nie wyda ci pozwolenia. Zapobieganie Trzymaj napoje i przybory do jedzenia dla siebie, zakryj nos i usta, gdy kichasz lub kaszlesz, i często myj ręce. Jeśli dzielisz telefon z resztą gospodarstwa domowego, wytrzyj ustnik za pomocą alkoholu po jego użyciu. Zapytaj swojego lekarza Zapytaj swojego lekarza, czy czujesz ciągłe zmęczenie lub obrzęk węzłów chłonnych lub czy miałeś kontakt ze śliną osoby, która rozwinęła mono. Przegląd Mononukleoza jest wirusem układu oddechowego, który atakuje komórki krwi i gruczoły ślinowe (gruczoły odpowiedzialne za wytwarzanie śliny). Mimo że każdy może dostać mononukleozę, większość osób, które zachorują, ma od 15 do 25 lat. Mono może powstrzymać cię od pracy lub nauki w szkole przez kilka tygodni lub miesięcy. Mononucleosis, czasami nazywane "mono", jest spowodowane przez Wirus Epsteina-Barr, członek rodziny opryszczki. Chociaż wirus ten jest jednym z kilku wirusów opryszczki, nie ma z tym nic wspólnego opryszczka lub opryszczka narządów płciowych, chociaż może wywołać epidemię, jeśli już cierpisz na którąkolwiek z odmian opryszczki. Mono jest klasyfikowany jako wirus opryszczki, ponieważ po zakażeniu wirus pozostaje w ciele przez resztę życia. Prawdopodobnie nie wystąpią objawy mono więcej niż raz. Możesz uzyskać mononukleozę poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną śliną. Wszystko, co jest tak niewinne, jak dzielenie się słomą lub naczyniem do jedzenia, może narazić cię na wirusa. Innym popularnym sposobem przechwytywania Mono jest całując kogoś, kto jest zainfekowany. To dlatego choroba jest czasami nazywana "chorobą całowania". Chociaż szybki pocałunek między przyjaciółmi prawdopodobnie nie zaszkodzi, intymne pocałunki z osobą, która jest zarażona lub która niedawno miała mononukleozę, mogą narazić cię na większe ryzyko zachorowania. Wirus może leżeć w stanie uśpienia i być przenoszony na ciebie lub inne osoby bez zakażonej osoby, która kiedykolwiek ma objawy wirusa. Objawy Wirus ma długi okres inkubacji i czasami nie wykazuje objawów aż do 30 do 60 dni po zakażeniu. Najczęściej objawy pojawiają się od dwóch tygodni do 60 dni po zakażeniu. Najczęstszym objawem jest ciągłe zmęczenie, stały stan zmęczenia. Jako kolejny z jego przydomków, "mononukleoza gruczołowa", sugeruje, że najbardziej wyróżniającym się objawem mono jest powiększone gruczoły lub węzły chłonne, w szyi, pod pachą i w pachwinie. Inne znaki to: Częste zabiegi Mimo że nie ma magicznej pigułki, aby zmiksować mono, istnieją pewne rzeczy, które można zrobić, aby poczuć się lepiej. Najlepszym zalecanym sposobem leczenia jest dużo odpoczynku (szczególnie w początkowych etapach choroby, gdy objawy są najgorsze) i picie dużej ilości wody i płynów. Brać acetaminofen lub ibuprofen na gorączkę i bóle mięśni. Unikać aspiryny, chyba że lekarz zaleci jej przyjęcie. Kiedy poczujesz się lepiej, zwolnij. Chociaż możesz wrócić do pracy lub szkoły, gdy gorączka zniknie, możesz czuć się zmęczona. Twoje ciało powie ci, kiedy nadszedł czas na odpoczynek, więc słuchaj tego. Pilnuj, żeby nie było problemów i spróbuj popołudniowych drzemek. Większość pracowników służby zdrowia zaleca unikanie uprawiania sportu przez co najmniej miesiąc po ustąpieniu objawów, szczególnie jeśli powiększona jest twoja śledziona. Na powiększona śledziona może łatwo pękać, powodując silny ból brzucha i wymagającą natychmiastowej operacji. Unikaj wszelkich sportów kontaktowych, a nawet zmagań się z przyjaciółmi, dopóki Twój pracownik służby zdrowia nie wyda ci pozwolenia. Zapobieganie Trzymaj napoje i przybory do jedzenia dla siebie, zakryj nos i usta, gdy kichasz lub kaszlesz, i często myj ręce. Jeśli dzielisz telefon z resztą gospodarstwa domowego, wytrzyj ustnik za pomocą alkoholu po jego użyciu. Zapytaj swojego lekarza Zapytaj swojego lekarza, czy czujesz ciągłe zmęczenie lub obrzęk węzłów chłonnych lub czy miałeś kontakt ze śliną osoby, która rozwinęła mono.Obejrzyj wideo: MONONUKLEOZA ZAKAŹNA/ Bombus #19 (Może 2024).
