Wszystkie dzieci wymiotują od czasu do czasu, ale częste wymioty powinny być traktowane poważniej. Dzieci - zwłaszcza małe dzieci - z częstymi wymiotami mogą wymagać przyjęcia do szpitala w celu leczenia odwodnienia. Ponadto częste wymioty mogą powodować powikłania, takie jak krwawienie, aspiracja wymiotów do płuc i rozwój tkanki bliznowatej, która przeszkadza w połykaniu.
Nieżyt żołądka i jelit
Według pediatrów Judith M. Sondheimer i Shikha Sundaram w edycji 2009 "Current Diagnosis and Treatment: Pediatrics", wirusowe zapalenie żołądka i jelit lub to, co wielu ludzi nazywa "grypą żołądkową", odpowiada za większość przypadków wymiotów u dzieci. Choroba wywoływana przez patogeny, takie jak rotawirus, kalciwirus, norowirus i inne, powoduje częste wymioty, biegunkę, bóle brzucha, a czasami gorączkę. Chociaż objawy są czasami ciężkie, są one również samoograniczające się, zwykle ustępujące w ciągu kilku dni. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom ostrzegają, że nie ma skutecznego leczenia wirusowego zapalenia żołądka i jelit, więc rodzice powinni dbać o zapobieganie poprzez częste mycie rąk i bezpieczną obsługę żywności jako najlepszy zakład.
Choroba refluksowa przełyku
Refluks żołądkowo-przełykowy, znany również jako GERD, atakuje zarówno dzieci, jak i dorosłych, ale częściej wywołuje wymioty u dzieci. U niemowląt nazywa się to "plucie w górę". Według American Academy of Pediatrics (AAP) objawy zwykle osiągają szczyt po czterech miesiącach i ustępują samoistnie po 12 miesiącach. Starsze dzieci z GERD doświadczają klasycznych objawów palącego bólu, niedomykalności małych objętości w jamie ustnej po przekąskach i posiłkach oraz problemów z przełykaniem. Bez względu na wiek dzieci z GERD powinny być oceniane przez pediatrę.
Zespół cyklicznych wymiotów
Nawracające, silne napady wymiotów - aż sześć epizodów na godzinę przez trzy dni lub dłużej - charakteryzują zespół cyklicznych wymiotów. Dzieci mogą doświadczać epizodów tak często, jak dwa do trzech razy na miesiąc lub rzadziej raz na rok. MayoClinic.com informuje, że choroba zwykle rozpoczyna się w wieku od trzech do siedmiu lat. Nudności, wymioty i wymioty małych objętości żółci trwają nawet po opróżnieniu żołądka. Sondheimer i Sundaram zauważają, że wiele dotkniętych nimi dzieci ma rodzinną historię migren, a leki migrenowe są czasem skuteczne. Objawy ustępują również po zaśnięciu.
