Nadezhda Petrovna Lamanova jest czarodziejką artystycznego kroju sukienki, jednego z najlepszych rosyjskich projektantów mody. Za swoją pracę można było oglądać godzinami i podziwiać, jak pod dokładnymi ruchami nożyczek dotyk żelaza i nić nici stworzyła arcydzieło sztuki krawiectwa.
Nadieżda Pietrowna Lamanova urodziła się 14 grudnia 1861 roku we wsi Shutilovo w prowincji Niżny Nowogród. Jej ojciec, Piotr Michajłowicz Lamanow, był dziedzicznym szlachcicem. Ale w momencie narodzin Nadenki rodzina nie miała już wcześniejszej wielkości i bogactwa - rodzina Lamanovów była zubożała, na skraju ruiny. Dwudziestoletnia Hope jest zdeterminowana, by zrobić własną na własną rękę. Po ukończeniu gimnazjum miejscowego udaje się do Moskwy.
Po dwóch latach nauki w szkole O. Suworowej, Nadezhda Lamanova rozpoczyna pracę jako krojeni w znanej pracowni Wojtkiewicza. I natychmiastowy sukces. Zawód przyciągnął Hope, aw 1885 roku otworzyła własną firmę i szkołę sztuki użytkowej w Moskwie. W ciągu zaledwie 2-3 lat jej warsztat zyskuje sławę w twórczym środowisku malarzy, reżyserów, aktorów.
Zawód był nie tylko jej ulubionym, Lamanova był zakochany w swojej pracy.Dlatego, mimo że czas nie był wystarczający, ponieważ była już właścicielką własnego studia i dyrektorem dostatniej szkoły, Nadieżda Pietrowna kontynuuje naukę sztuki projektowania ubrań.
Zapoznaje się z kolekcjami mody uznanych mistrzów Paryża, czyta książki o historii, malarstwie i etnografii.
W 1901 r. Stanisławski zaprosił Lamanova do Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Tutaj i właśnie otrzymał wiedzę, zwłaszcza znajomość stroju narodowego. W latach 1902-1903 Lamanova uczestniczył w pierwszej Międzynarodowej Wystawie kostiumów historycznych i współczesnych w pałacu Taurydów w Petersburgu. Jej pracownia w tamtych latach mieściła się w Moskwie na Bolshaya Dmitrovka.
W lutym 1903 r. W Petersburgu odbył się wielki bal kostiumowy zwany rosyjskim. Wszyscy goście tej piłki, w tym rodzina królewska, byli ubrani w rosyjskie narodowe stroje. W tworzeniu tych strojów wzięli udział i słynny Lamanova.
Nadieżda Pietrowna jako pierwsza doceniła i podzieliła się pomysłami znanego francuskiego projektanta mody P. Poireta. Już w drugiej połowie 1900 roku zaczęła tworzyć modele bez gorsetu.Wtedy pozorna swoboda postaci w modernistycznym stroju była tylko złudzeniem. To widoczność stworzył lekkość i dynamiczny tkanki, jak również umiejętności projektantów mody, a właściwie całą sylwetkę, aby utworzyć ciężko i długo gorset.
A więc, porzucenie gorsetu, wolność we wszystkim - wyzwolenie .... Ale odrzucenie gorsetu wymagało innej konstrukcji cięcia. Słynny tunika „a la russe” - najlepsza koszula muślin, obszyte futrem, popularny w Europie w 1810 roku, a reaktywowana wysiłki Poireta i Lamanova w 1910 roku. Ona ubrana wiele znanych kobiet w czasie - Yermolov Maria Vera zimno, Olga Knipper-Czechowa, Anna Pavlova, szyła sukienki dla rodziny królewskiej.
W 1917 Lamanova pozostał w Rosji. Przed rewolucją, Nadieżda Pietrowna był studio na Tverskaya Boulevard, było Provisioner Court. Po rewolucji Lamanova straciła swoją pracownię, ale nadal pracowała i tworzyła swoje arcydzieła sztuki krawieckiej. Wkrótce Lamanova została aresztowana, ale po petycji M. Gorkiego po dwóch i pół miesięcy pozbawienia wolności została zwolniona.
Nadezhda Pietrowna prowadziła Warsztat Współczesnego Kostiumu na Wydziale Sztuk Pięknych.Jej wzór w latach 20. wykazały, aktorka Olga Khokhlova i muza Majakowskiego Lila Brik.
Działania pierwszych szkół szwalniczych zostały opracowane przy bezpośrednim udziale NP Lamanova. We wczesnych latach 20-tych Nadziei Lamanova rozwija modelom proste ubrania dla szerokich warstw ludności pracującej w Teatrze Wachtangowa. Od 1922 roku, Nadieżda jest członkiem Akademii Nauk Sztuki, zaangażowana w I All-Russian Artystycznej i wystawy przemysłowej, gdzie jest przyznany specjalny dyplom.
W 1926 r. Lamanova stworzył serię modeli opartych na północnej sztuce ludowej, które następnie zostały sprzedane za granicą. Artysta-projektant N.P. Lamanova stworzyła kolekcje nie tylko sukienek, ale także produktów futrzanych. Brała udział w wystawach w Lipsku i Nowym Jorku.
W 1925 roku na Międzynarodowej Wystawie Sztuki i rzemiosła w Paryżu Nadieżda Pietrowna zaprezentował unikalną kolekcję sukienek materiałów samodziałowych - lnianym płótnie. Wszystkie sukienki zostały wykonane w stylu rosyjskim, zdobione ręcznie haftem. Każdy model był w komplecie z nakryciem głowy, torbą i ozdobami, które były wykonane z sznurka, sznurka, haftu, słomy. Jej praca zdobyła Grand Prix wystawy "Za kostium oparty na sztuce ludowej".Wraz z wprowadzeniem NEP pojawiło się zapotrzebowanie na drogie materiały i sukienki, a następnie stworzono luksusowe ubrania, niektóre z nich są teraz przechowywane w kolekcji Hermitage.
Nadieżda Pietrowna nosiła aktorów z teatru i kina, na przykład jej kostiumy można zobaczyć w starych filmach radzieckich filmów - Aelita, Pokolenie Zwycięzców, Aleksander Newski, Cyrk, Iwan Groźny i Generalny Inspektor. Stroje teatralne do "Wesela Figara", "Vassy Zheleznova", "Ostatnie dni turbin", opera "Borys Godunow" itp. Lamanova tworzy już w wieku emerytalnym.
W 1941 r. Teatr Artystyczny został wysłany do ewakuacji do Taszkientu. Nadieżda Pietrowna, po zapoznaniu się z tym, poszła z siostrą do przejścia do teatru. Transport miejski już nie działał, a z powodu choroby siostry szli powoli, mając nadzieję, że złapią pociąg. W końcu przyszli i zobaczyli zamek na drzwiach. O niej zapomniany. Lamanova ledwo przybył z siostrą na plac w Teatrze Bolszoj, usiadł na ławce i zmarł.
Głównym twórcą radzieckiego przemysłu włókienniczego lat dwudziestych i trzydziestych była Nadieżda Pietrowna Lamanova.
W jej pracach określone są główne zasady - głęboka narodowość garnituru, garnitur garnituru do stylu życia, warunki klimatyczne, odmowa ślepego naśladowania zachodniej mody, zgodność z fizycznym i duchowym wyglądem osoby.Wszystkie te zasady wyraziła krótko w tych słowach: "... jaki jest strój, dla kogo, z czego."
Reszta jej prac wywołuje poczucie stylu, wyostrza umiejętności zawodowe projektantów mody, budzi fantazję, zaostrza wizję czystych linii i kształtów. N.P. Lamanova stworzył metodologiczne podstawy wszelkiego radzieckiego modelowania.
