ZUM lub infekcja dróg moczowych jest częstą infekcją bakteryjną, którą można łatwo leczyć antybiotykami. Wybór antybiotyku zależy od bakterii, które powodują zakażenie, nasilenia objawów, możliwości powikłań i zdolności pacjenta do przyjmowania lekarstw doustnych. Istnieje kilka rodzajów antybiotyków do leczenia ZUM.
Penicylina
Antybiotyki penicylinowe obejmują ampicylinę, amoksycylinę i Augmentin. Antybiotyki penicylinowe działają poprzez zakłócanie procesu wykorzystywanego przez bakterie do tworzenia ścian komórkowych. Niektóre bakterie UTI stały się odporne na działanie antybiotyków penicylinowych. Augmentin jest antybiotykiem penicylinowym, który próbuje ominąć oporność tych bakterii. Ma on dodatkowy element, zwany kwasem klawulanowym, który wiąże i hamuje białka wykorzystywane przez te bakterie stają się oporne na penicylinę.
Antybiotyki Sulfa
Najbardziej znanym antybiotykiem sulfonowym jest Bactrim. Antybiotyki z grupy Sulfa zakłócają wzrost bakterii poprzez hamowanie produkcji określonego białka. Antybiotyki z grupy Sulfa stosowano w leczeniu nieskomplikowanych ZUM do czasu, aż bakterie zaczną być odporne na to. Od 2010 r. Jego stosowanie jest ograniczone w obszarach, w których współczynnik odporności jest niski.
Cefalosporyny
Antybiotyki cefalosporynowe są związane z penicyliną i zabijają bakterie w ten sam sposób - hamując syntezę ściany komórkowej. Cefalosporyny są użyteczne w leczeniu ZUM u pacjentów z alergią na penicylinę, chociaż istnieje niewielkie ryzyko także mając alergię na cefalosporyny, jeśli jesteś uczulony na penicylinę. Ponadto, cefalosporyny dożylnego, jak ceftriakson, są użyteczne w leczeniu skomplikowany ZUM lub odmiedniczkowe zapalenie nerek) (infekcje, szczególnie jeśli pacjent wymaga hospitalizacji czy w stanie tolerować leków doustnie.
Fluorochinolony
Antybiotyki fluorochinolowe opracowano jako alternatywne antybiotyki wobec rosnącej oporności na penicylinę u bakterii. Działają one poprzez hamowanie podziału DNA na poziomie komórkowym oraz poprzez tworzenie DNA bakteryjnego bardziej kruchego i łatwiejsze do złamania. Najczęstszym antybiotykiem fluorochinolowym jest ciprofloksacyna. Można go przyjmować doustnie lub poprzez IV. Jest użyteczny w leczeniu skomplikowanych ZUM lub odmiedniczkowego zapalenia nerek. Niestety jego stosowanie jest ograniczone do dorosłych pacjentów, ponieważ istnieją pewne dowody na uszkodzenie chrząstki stawów obciążonych u dzieci stosujących ten antybiotyk.
