Imię i nazwisko: Richard R.
sweet-life.club Nazwa użytkownika: Rereillyii
sweet-life.club Członek od: 10 sierpnia 2009 r
STATYSTYKA: Wiek: 47
Wysokość: 5'10"
PRZED pomiarem Waga: 340 funtów
Rozmiar ubioru / spodni: 52
PO pomiarach
Waga: 190 funtów (niskie 178, ale w listopadzie znów pracują, aby powrócić do 180 dla Ironman Arizona)
Rozmiar ubioru / spodni: 33
Zdjęcia Richarda "przed" i "po". Jakie było moje życie przed dołączeniem do sweet-life.club
Jestem specjalistą od technologii, więc pracuję poza zmianami, długimi godzinami i podróżuję, co obejmuje hotele, jedzenie i więcej jedzenia.
Nigdy tak naprawdę nie patrzyłem na siebie i naprawdę nie widziałem "mnie", ponieważ byłem ciężki. Pociłam się, wkładając buty rano. Kiedy poszedłem do lekarza, nie tylko powiedzieli mi, że jestem nadwagą; próbowali mnie nazwać diabetykiem.
Moja dieta nie była świetna, ale częścią tego była moja miłość do jedzenia, a reszta była moim dziwnym harmonogramem. Nie jadłem regularnie śniadania od szkoły średniej. Kiedy brakowało mi posiłków, mój następny posiłek był nadmiernie pobłażliwy. Nie ćwiczyłem i prawdopodobnie nie miałem, odkąd miałem 27 lat.
PO zdjęciu: cera Richarda R. po utracie 130 funtów. Źródło zdjęcia: Richard Reilly Moja inspiracja do wprowadzenia zmian
Dwie rzeczy zmieniły się dla mnie. Pierwsza była moja żona rozpoczęła szkolenie na triathlon. Jeździła sama i biegła i myślałem, że potrzebuje kogoś, kto będzie z nią. Nie mogła znaleźć partnera i pchnęła mnie, bym do niej dołączył. Nie mogłem przejść milę, ale chodziłem po naszej okolicy, podczas gdy ona jeździła i jeździła na rowerze.
Drugą była wizyta u lekarza. Ustalili, że jestem chory na cukrzycę, mimo że nie przeżyłem 3-miesięcznych testów. Dostawałem w mailu pismo Diabetes, które zmusiło mnie do zmiany. Wciąż dostaję ten głupi magazyn i nie mogę zejść z listy.
Richard użył MyPlate do śledzenia jedzenia i wprowadzania poprawek. Źródło zdjęcia: Richard Reilly W jaki sposób sweet-life.club pomógł mi zrzucić wagę
Użyłem narzędzia do śledzenia żywności MyPlate, które pomogło mi śledzić jedzenie i wprowadzać poprawki. Zapisując dane, zobaczyłem, co mi pomogło i gdzie, skoro nie jest to tylko wejście i wyjście, ale cały proces. Artykuły i biuletyn pomogły mi również znaleźć informacje na temat tego, co mogłem lub nawet musiałem zrobić.
Kiedy zacząłem trenować dla własnych wydarzeń i zacząłem cieszyć się bieganiem, waga zaczęła spadać. Narzędzia pomogły mi skupić się na dobrych i złych dniach. Pomogło mi to zmienić moje skupienie na pracy, zmusiło mnie do ponownego przemyślenia moich stresów i rzeczy, które wpłyną na moje życie rodzinne. Właściwie zaczęłam się o mnie troszczyć.
Zajęło mi to około 3 lat, aby stracić 130 funtów i kolejny rok, by zrzucić ostatnie 30. Zrobiłem moje pierwsze wydarzenie Ironman w 2012 roku (po utracie około 100 funtów) i od tego czasu straciłem około 60 funtów. Utrzymywałem się z małą zmianą w zależności od tego, co trenuję, jak długo trwają takie wydarzenia jak Ironman, aby odzyskać siły po tym wydarzeniu.
Żona Richarda zmieniła sposób, w jaki zjedli, co pomogło mu osiągnąć jego cele. Źródło zdjęcia: Richard Reilly Mój system wsparcia
Oprócz narzędzi, których używałem do śledzenia treningów, pomagała mi moja żona i rodzina. Będąc żarłokiem, moja żona lubiła przyrządzać jedzenie i to ona zmieniała sposób, w jaki zjedliśmy, co pomogło mi osiągnąć cele i pomogło rodzinie poprawić to, co robimy i jak to robimy. Użyłem narzędzia sweetLife.club MyPlate, dołączyłem do siłowni, a potem dołączyłem do trójki klubów.
Największe wyzwania, z którymi miałem do czynienia
Myślę, że najciekawszym blokiem drogowym było "ja się zmieniam" i jak wiele osób mnie przesłuchiwało lub powiedziało, że skończyłem to robić, czy też nie. Dzisiaj staram się zachęcać ludzi do ignorowania negatywnych, zwłaszcza postrzeganych negatywnych, które sami sobie mówimy. Prawdopodobnie wziąłem więcej bicia z moich wewnętrznych myśli i percepcji, które ktoś inny. Możemy być naszymi najgorszymi krytykami. Odchylenie o 60 funtów było duże, odkąd zacząłem odczuwać mniejszy ból kolana, ale kiedy miałem poniżej 250 lat, a następnie poniżej 200 lat, było duże, ale dostanie się do dżinsów z 32 mężczyznami było mniejsze niż moja waga szkolna i rozmiar majtek.
Richard R. trenuje na swoim rowerze. Źródło zdjęcia: Richard Reilly MOJE NAJWIĘKSZE tajemnice sukcesu, którymi chcę się podzielić z innymi
Możemy zrobić więcej, niż myślimy, a często więcej niż pozwala na to ciało i głowa. Dobrze jest sprawdzić swoje ograniczenia, postawić trudne cele, a nawet nie udać się do nich. Kiedy upadniemy, wróćmy i to jest sukces.
Często uważamy, że nie możemy tego zrobić i naprawdę jest to nasza własna głowa, a nie rzeczywistość. Ciężko wcześnie wstać i ćwiczyć, ale można znaleźć podobnych ludzi, z którymi można ćwiczyć. Sprawią, że będzie to bardziej zabawne i pomoże ci stawić czoła lepszym. Zmiana jest dobra i potrzebujemy jej do utrzymania się.
Dziś Richard czuje się świetnie i lepiej śpi. Źródło zdjęcia: Richard Reilly Jakie jest teraz moje życie
Zacząłem używać więcej narzędzi do treningu związanych z triathlonami i wracałem do MyPlate, aby od czasu do czasu śledzić moją żywność, ponieważ mam wstrząsy i zmagania. Moje zmagania są mniejsze niż wcześniej - kilka funtów tu i tam i jestem w stanie się dostosować. Czuję się dobrze w stosunku do siebie. Zdecydowanie lepiej śpię i mogę się bardziej zrelaksować.
W zależności od zbliżającego się wyścigu mogę trenować 20 godzin tygodniowo pływając, jeżdżąc na rowerze i biegając. Uwielbiam rower i bieg i potrafię przecinać średnio 45 mil tygodniowo, a nawet kilka tygodni pokonałem 60 mil. Prowadzę również grupę prowadzącą, która spotyka się 4 dni w tygodniu rano. Moja żona i ja lubimy zbierać wydarzenia i pomagać sobie nawzajem w osiąganiu celów. Wspólnie robimy kilka wydarzeń, a niektóre po prostu wychodzimy, aby wspierać drugiego w swoim dniu. To na pewno pozwala nam skupić się.
Lubię chodzić do lekarza i kwestionować liczby - tętno spoczynkowe o wartości 45-48 i niższe wartości ciśnienia krwi.Mówią mi, że moje liczby są lepsze niż wiele nastolatków i młodych dorosłych, którzy przychodzą do biura. Mogę również cieszyć się, że mój ból i ból jest związany z treningiem, a nie tylko z konieczności wstawania i chodzenia gdzieś.
