Mięśnie pachwiny znajdują się na wewnętrznym udzie i działają, aby pociągnąć nogi do siebie i zgiąć biodro. Rozerwany mięsień pachwiny najczęściej występuje podczas aktywności wymagającej nagłych zmian kierunku i prędkości, takich jak piłka nożna lub piłka nożna. Leczenie porwanego mięśnia pachwiny zależy od ciężkości urazu.
RYŻ.
Według strony internetowej Physio Advisor, wdrażającej R.I.C.E. rutyna podczas pierwszych 72 godzin po rozdarciu pachwiny spowoduje szybszy powrót do zdrowia. RYŻ. oznacza odpoczynek, lód, kompresję i elewację. Zawodnik powinien odpocząć od czynności obciążającej i wykonywać wyłącznie czynności bezbolesne. Nakładanie lodu na zranioną pachwinę przez 20 minut, trzy do pięciu razy dziennie, pomoże kontrolować obrzęk i ból. Zawodnik powinien założyć elastyczny bandaż na pachwinę i podnosić nogi tak często, jak to możliwe. Jeśli łza pachwiny jest ciężka, sportowiec może potrzebować kule, aby pomóc w chodzeniu.
Fizykoterapia
Wczesna rehabilitacja jest ważna dla skutecznego wyleczenia z łez mięśni pachwiny. Fizjoterapeuta użyje modalności, aby pomóc kontrolować początkowe stany zapalne, takie jak stymulacja elektryczna i ultradźwięki. Rutyna delikatnego rozciągania i masażu zapewni, że rozdarta tkanka leczy z minimalną ilością blizn. Ćwiczenia wzmacniające i trening specyficzny dla sportu zostaną zainicjowane przez fizjoterapeutę, gdy tylko zawodnik będzie bezbolesny. Większość urazów pachwinowych wyleczy się w ciągu sześciu do ośmiu tygodni, a sportowiec może powrócić do sportu, kiedy ma pełną siłę i zakres ruchu.
Chirurgia
Według amerykańskiego lekarza rodzinnego, przewlekłe łzy pachwiny, które po kilku miesiącach nie reagują na leczenie zachowawcze, mogą wymagać operacji naprawczej. Operacja może być również wskazana, jeśli łza pachwiny jest kompletna lub jeśli wiąże się ze złamaniem awulsyjnym, w którym niewielka część kości zostaje usunięta z przyczepu mięśniowego. Po operacji zostanie rozpoczęty długi okres rehabilitacji w celu przywrócenia pełnego zakresu ruchu i siły. Powrót do sportu jest ustalany indywidualnie dla każdego przypadku, gdy zawodnik może ukończyć baterię testów specyficznych dla danego sportu.
