Celexa, nazwa handlowa leku citalopram, jest selektywnym lekiem hamującym wychwyt zwrotny serotoniny stosowanym w leczeniu depresji. Jeśli zażywasz Celexa, zbyt gwałtowne przerwanie leczenia może spowodować nieprzyjemne skutki. W rzeczywistości nagłe odstawienie jakiegokolwiek leku przeciwdepresyjnego może powodować stan zwany "zespołem odstawienia antydepresyjnego", który występuje u 20 procent pacjentów, którzy przyjmowali leki przeciwdepresyjne dłużej niż sześć tygodni, według Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych. Ci, którzy chcą zatrzymać leki przeciwdepresyjne, w tym Celexa, powinni porozmawiać z lekarzami o stopniowym zmniejszaniu dawki i powoli odstawianiu leków.
Zmiany fizyczne
Informacje dotyczące przepisywania leku Celexa wskazują, że niektóre niepożądane reakcje fizyczne występują, gdy pacjent zbyt szybko przerwie stosowanie leku. Te reakcje fizyczne obejmują bóle głowy, letarg, bezsenność i zawroty głowy. Ponadto niektóre osoby doświadczają zaburzeń czucia, takich jak uczucie mrowienia podobne do szoku elektrycznego.
Zmiany mentalne i emocjonalne
Kiedy pacjent przestaje przyjmować Celexę, może nastąpić zmiana stanu psychicznego lub emocjonalnego danej osoby. Niektórzy ludzie odczuwają drażliwość, pobudzenie, niepokój i dezorientację, zgodnie z zaleceniami Celexy. Inni mogą doświadczać niestabilności emocjonalnej, która charakteryzuje się wyświetlaniem nieodpowiednich reakcji emocjonalnych na zdarzenia. Może również wystąpić ogólne poczucie niepokoju, o którym mowa w środowisku medycznym jako zaburzenie nastroju dysforycznego.
Zmiany w zachowaniu
Niektóre osoby mogą również niechcący zmienić swoje zachowanie podczas opuszczania Celexa. Niektórzy mogą doświadczyć stanu zwanego hipomanią, który powoduje, że ludzie mają przypływ energii, gadatliwości i produktywności. Podczas gdy wrogie lub samobójcze zachowanie jest efektem ubocznym przyjmowania Celexy, zachowania te mogą również wystąpić po zaprzestaniu przyjmowania leku. Osoby przyjmujące lub przerywające lek Celexa powinny powiadomić członków rodziny lub opiekunów, aby niezwłocznie zgłaszali lekarzom zmiany w ich zachowaniu w przypadku, gdy sami nie są w stanie rozpoznać tych niebezpiecznych zmian zachowań.
