Zarówno monohydrat szczawianu wapnia, jak i dwuwodzian szczawianu wapnia są solami wapnia, które tworzą kamienie nerkowe. Podobieństwa między tymi dwoma znacznie przewyższają minimalne różnice. Jeśli jesteś podatny na kamienie nerkowe typu szczawianowego, leczenie i zapobieganie będą takie same, bez względu na rodzaj tworzonych przez ciebie szczawianów.
Różnice chemiczne
Chemicznie, dwuwodzian szczawianu wapnia i monohydrat szczawianu wapnia są prawie identyczne. Cząsteczki obu substancji mają dwa atomy węgla i jeden atom wapnia. Jedyną różnicą jest to, że dihydrat szczawianu wapnia jest luźno związany z dwiema cząsteczkami wody, podczas gdy monohydrat jest związany z jedną cząsteczką wody. Z tego powodu ciężar cząsteczkowy diwodzianu wynosi 164,1276 g / mol, podczas gdy masa cząsteczkowa monohydratu wynosi zaledwie 146,11 g / mol.
Oxalate Kidney Stones
Kamienie nerkowe są kawałkami ciał stałych, które zostają zaklinowane w moczowodach, rurkach łączących nerki z pęcherzem. Kamienie są sklasyfikowane pod względem rodzaju materiału, z którego się składają, takie jak struwitu, szczawianu wapnia, kwasu moczowego lub cysteiny. Kamienie szczawianu wapnia mogą być wykonane z monohydratu szczawianu wapnia lub dihydratu szczawianu wapnia. Jeśli dostaniesz kamienie nerkowe raz, jesteś narażony na ryzyko ich odzyskania.
Badania
Badanie z września 1994 r. "Nippon Hinyokika Gakkai Zasshi" zbadało różne cechy pacjentów, którzy przeszli kamienie monohydratu szczawianu wapnia i ci, którzy przeszli kamienie dihydratu szczawianu wapnia. Badanie wykazało, że pacjenci, którzy przeszli kamienie monohydratowe, byli starsi. Mężczyźni i kobiety z takim samym prawdopodobieństwem przekazali każdy rodzaj kamienia.
Leczenie
Lekarze mają różne zabiegi na kamienie typu szczawianowego. Często czekają, aby przekonać się, czy kamień sam przechodzi bez interwencji. Innym razem mogą stosować leczenie zwane pozaotworową litotrypsą fal uderzeniowych lub ESWL. ESWL wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie lub fale ultradźwiękowe do uderzania w kamienie i ich rozbijania. Lekarze często skupiają się na całkowitym zapobieganiu kamieniom, przepisując cytrynian potasu lub zalecając pacjentowi ograniczenie źródeł pokarmowych szczawianu, takich jak szpinak, buraki, boćwina i kiełki pszenicy.
