Sportowcy uczestniczą w sporcie z różnych powodów, od głodu aktywności fizycznej i rywalizacji do radości z przynależności do zespołu. Trenerzy mogą poprawić wydajność zespołu, znajdując odpowiednią motywację do każdej sytuacji i gracza. Istnieją specyficzne teorie motywacyjne, które stosują koncepcje psychologiczne w sporcie w celu zwiększenia napędu i osiągów.
Zewnętrzna motywacja
Motywacja zewnętrzna jest motywacją pochodzącą z zewnętrznego źródła. Niektóre z nich są namacalne, na przykład nagrody pieniężne lub inne materialne, w tym trofea lub medale. Namacalna zewnętrzna motywacja niekoniecznie jest idealna dla sportowców, którzy zbytnio koncentrują się na materializmie kosztem innych aspektów sportu. Niematerialna motywacja zewnętrzna obejmuje pochwały, uznanie i osiągnięcia, które często mogą być wystarczające, aby zmotywować sportowców.
Wewnętrzna motywacja
Wewnętrzna motywacja pochodzi od sportowca lub gracza. Zawiera naturalne pragnienie przezwyciężenia wyzwań i przyjemności w powtarzaniu umiejętności. Czynniki te mogą przypominać sportowcom, dlaczego biorą udział w określonym sporcie - szczególnie podczas wyczerpujących treningów. Motywacja wewnętrzna jest często najlepiej wspierana przez szereg celów, niezależnie od tego, czy są to ulepszone zestawy umiejętności, czy zwycięstwa w konkurencji.
Teoria witalności
Teoria witalności mówi, że witalność wpływa na przyszłe zdolności do osiągania wyników. Sportowiec ma podstawową żywotność, dzięki której może pracować i nie zbacza daleko od tego punktu. Akcje lub efekty wpływają na tę żywotność i albo udaremniają, albo zaspokajają potrzeby gracza. Na przykład, jeśli gracz jest z zewnątrz zmotywowany, a pochwała nie nadchodzi, witalność gracza tonie, a on traci motywację. Podobnie, jeśli gracz uwielbia grę i wygrywa w niej, jej wewnętrzna przyjemność jest zaspokojona, jej witalność wzrasta, a ona jest zmotywowana, aby kontynuować.
Teoria kanapek
Teoria kanapek motywuje sportowców do poprawiania lub ulepszania bez niszczenia poczucia radości, dumy lub włączenia jako równy członek zespołu. Możesz użyć tej teorii, zauważając swój pozytywny wkład w swój zespół. Podczas formułowania krytyki, łącz się między pozytywnym wzmocnieniem. Takie postępowanie motywuje sportowców do podjęcia niezbędnych wysiłków na rzecz poprawy, ponieważ ich większe zewnętrzne lub wewnętrzne potrzeby są zaspokajane.
Amotacja
Amotacja ma miejsce, gdy graczom brakuje motywacji, co zdarza się z kilku powodów. Czasami gracz nie ma poczucia zdolności i naprawdę nie wierzy, że jest w stanie wykonać to, co jest wymagane. Innym razem gracz nie rozumie związku między wymaganymi działaniami a pożądanym wynikiem. W takich przypadkach trenerzy i trenerzy mogą budować poczucie własnej wartości, ostrożnie budując zestawy umiejętności. Innym rozwiązaniem jest kondycjonowanie sportowców, aby zrozumieć, w jaki sposób ich ulepszenia w technice mogą przynieść korzyści ogólnej wydajności lub zespołowi.
