Subkultura młodzieżowa modów

Send

Dziś przypomnimy historię młodzieżowej subkultury modów. Ta subkultura w dużej mierze zdeterminowała ducha i styl lat sześćdziesiątych.
Mods (mod - skrót od "modernistyczny") pojawił się w East End - wschodniej części Londynu, w której w przeważającej części mieszkali przedstawiciele klasy robotniczej - w 1958 roku. Subkultura zachodu rozpoczęła się w 1966 roku. Ale przez osiem lat stali się najbardziej elegancką subkulturą młodzieżową, którą projektanci wciąż pamiętają z tęsknotą.

Historia subkultury modów

Przez 1956, dorasta pierwszej generacji Brytyjczyków, którzy nie widzieli wojnę (ze względu na baby boom, która przetoczyła się we wszystkich państwach członkowskich Drugiego Świata, pod koniec 1950 - początek 1960 roku prawie 40% populacji Wielkiej Brytanii jest w wieku poniżej 25 lat). Żyli trochę bezpieczniej niż ich rodzice. Ich wykształcenie było nieco lepsze niż w przypadku starszych ze względu na przeprowadzone reformy.
Ci młodzi ludzie widzieli życie swoich rodziców szary i nudny, że nie chcą żyć to samo życie nudny jak mama i tata z przepracowania i braku rozrywki w szarej sukience. Powstało nowe pokolenie protestacyjne, które zaostrzyło problem ojców i dzieci.

W 1955 roku ukazała się piosenka Rock Around The Clock. Przyciągnęła uwagę młodych ludzi energicznymi rytmami.W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii odbyła się dużą wystawę współczesnej sztuki (modernistyczną). Jest coraz popularniejsze włoskiego neorealizmu i francuskiej Nowej Fali w kinie. Inny styl zachowań i stylu życia przyciągnąć młodą brytyjską klasę robotniczą, który pracował jako sprzedawca lub urzędnik w biurze, trzeba wykonywać zadania monotonne.
Lifestyle modów sześćdziesiątki - Wczesna sześćdziesiątych - niezależny, miłujących wolność, ubrany doskonale w najdrobniejszych szczegółach, bywalcy klubów jazzowych, jazda na włoskich skuterów i są często wykorzystywane amfetaminy i inne substancje, nie była jeszcze zaznajomieni opinii publicznej, jednak im- mersed w nim coraz więcej młodych ludzi.
To był wspomagany przez atmosferę z ulubionych sposobów barów kawowych, gdzie zaczęły się pojawiać coraz więcej młodych ludzi ze środowiska pracy, a poza tym są coraz Jazz brzmiące rytmu i bluesa. Urzeczony chwytliwej muzyki i rozrywki, młodzi moderniści reprezentujący obecnie różne sektory społeczeństwa, aby rozwinąć i poprawić poczucie stylu.

Początkowo moda była wyłącznie męską subkulturą.Początkowo naśladowane teddy boys, ale wykracza poza nimi ubrań kultu. W 1958 roku niewielka grupa ludzi zaczęła chodzić po Londynie we włoskich garniturach jedwabiu, zamontowanych na rysunku (kolor szary i wahały się od czerni do czerwony, brązowy lub zielony).
Wąskie klapy, wąskie krawaty, ostrym skórzane (zwykle Lofer, a ich sposób przedstawiają korzystne trochę krótkich) spodnie, koszule oksofordskie golf, wełna lub kaszmir koszule polo poziome paski, dzianiny swetry z Wykrój Park . Obraz uzupełniły czarne okulary i czarny melonik.
Jasne jest, że taka szafa nie była tania. Moda może pobłażać w żywności po prostu zaoszczędzić pieniądze na następny zakup. Ale osiągnięcie tego było połową bitwy. Najważniejsze było, aby doprowadzić go do perfekcji, ani zmarszczki, ani morschinochki, bez skazy.

Faceci w tej subkulturze spędzali godziny próbując prasować ubrania i polerować buty. A następnie taką samą ilość czasu spędził na włosach: rozpuścić cukier w gorącej wodzie, schłodzić i umieścić jej włosy gładko. Krótka fryzura, włosy do włosów - w końcu poszedł do ludzi mody towarzysko.Warto dodać, że moda jakiejkolwiek orientacji seksualnej nie stroniła od używania kosmetyków dekoracyjnych do poprawiania kolorytu skóry, a nawet szminki!
Co najmniej trzy dni w tygodniu osoba, która uważała się za modę, spędzała w firmach. Bary kawowe były miejscem spotkań: w przeciwieństwie do brytyjskich pubów, nie zamykały się na noc i były szafy grające. Fascynacja muzyką - jazz, blues i R & B - była kolejną pasją do modów. Aby nie zasnąć przez kilka dni z rzędu, modę używali różnych środków pobudzających i narkotyków.

Początkowo moda marzyła o otwartych koncertach, ale trudna rzeczywistość zmusiła ich do zmiany miejsca na skuterach. Wyobraź sobie - stylowo ubrany facet przejeżdża obok skutera i nie ma nawet włosów na głowie. W 1960 roku większość chłopaków marzyła o akceptacji przez społeczność modów subkulturowych.

Subkultura modów i dziewcząt

Z czasem dziewczęta dołączyły do modów. Krótkie sukienki z linii A, mini spódniczki, baletki, ubrania chłopięce, krótkie fryzury, nędzny makijaż - tak to wyglądało, by być przyjętym w modzie. Głównym projektantem modnych dziewczyn była Mary Kuant.
Wraz ze wzrostem liczby modów zwrócono na nich uwagę z muzycznego i modnegoprzemysł, a także telewizja. Rozwój stylowej subkultury miał silny wpływ na modę na całym świecie. "Swanking London", jak nazywają to zjawisko dziennikarze, zawiera wiele przejawów kulturalnej i seksualnej rewolucji lat sześćdziesiątych. W muzyce chodziło o prawdziwą "brytyjską inwazję": cały świat słuchał The Beatles, The Kinks, The Rolling Stones, The Who, The Small Faces i kilkudziesięciu innych angielskich zespołów.

Stopniowo subkultura zaczęła rosnąć w element komercyjny, a styl jej wyznawców zaczął być dyktowany z zewnątrz. Marki modowe postanowiły zarobić na subkulturze młodzieżowej i zaczęły na wszelkie sposoby narzucać przedmioty pożądania.
W 1966 r. Pierwsza moda dojrzała i miała rodziny, więc nie mieli czasu, by spędzić całą noc w kawiarniach i dyskotekach. Ponadto zaczęły pojawiać się nowe i nowe subkultury, które oferowały większą różnorodność stylu i elementu ideologicznego.
Stopniowo, niektóre mody zwyrodniły się w skinheadach lub przeniosły się w inny ruch, a wielu po prostu zaczęło prowadzić zwykłe życie, podobnie jak życie ich rodziców. Dlatego wkrótce mody były tylko wspomnieniami.