Dzbane lewy mają szczególne miejsce w historii baseballu. Sandy Koufax, Warren Spahn, Whitey Ford, Lefty Gomez i Lefty Grove to tylko niektórzy z najwybitniejszych leworęcznych dzbanów w historii baseballu. Osoby leworęczne mają tę zaletę, że trudno je odczytać dla większości farszów, ponieważ patyczki widzą o wiele więcej dostaw od praworęcznych dzbana. Jednak, aby być skutecznym poza elementem zaskoczenia, leworęczni muszą wiedzieć, jak chwycić baseball. W niektórych skokach prawoskrętne uchwyty nie różnią się od leworęcznych, ale w innych przypadkach są bardzo różne.
Szybka piłka
Umieść środkowe i indyjskie palce na zewnętrznej centralnej części kuli, w poprzek szwów. Ciśnienie obu palców powinno być równe. Twój kciuk powinien znajdować się bezpośrednio pod piłką. Podejdź prosto do góry z fastballem, a miejsce uwolnienia powinno znajdować się 12 cali przed twoją głową, gdy kończysz swoją dostawę.
Curveball
Leworęczna krzywa może być jednym z najtrudniejszych uderzeń, szczególnie jeśli ostro się złamie. Batters rzadko widzą tę tonację i trudno jest ją przeczytać. Połóż środkowy palec na zewnętrznym szwie. To jest szew, który jest najbliżej Twojego małego palca. Twój palec wskazujący powinien znajdować się tuż obok środkowego palca. Kiedy rzucisz ten skok, przekręcisz swój nadgarstek na siłę w lewo. Po zakończeniu dostawy palce będą znajdować się najbliżej ziemi, a kciuk będzie skierowany w stronę nieba.
Fastball z dzieloną ręką
To jest boisko dla leworęcznego dzbana z dużymi rękami i długimi palcami. Chwyć szwy wzdłuż szwów i rozsuń palce tak szeroko, jak się da. Twój kciuk znajduje się na dnie kulki między dwoma szwami. Złap swój nadgarstek w dół, dostarczając tę wysokość. Szerokie ułożenie palców powoduje ruch piłki w dół. Piłka będzie również nieznacznie oddalać się od praworęcznych farszów i na leworęcznych farszach.
