Leczenie depresji można podzielić na dwie ogólne kategorie: leczenie biologiczne i psychoterapię. Leczenie biologiczne obejmuje leki, terapię światłem, przezczaszkową stymulację magnetyczną i terapię elektrowstrząsową (ECT). Psychoterapie obejmują różne terapie, takie jak terapia lub terapia rozmów, w oparciu o zmieniające się myśli i zachowania związane z depresją.
W przypadku ciężkiej depresji zaleca się leczenie biologiczne (to jest antydepresyjne), a także leczenie psychoterapeutyczne (terapia rozmów lub doradztwo). W przypadku łagodnych lub umiarkowanych objawów terapia rozmów i być może naturalny suplement (taki jak 5-HTP, ziele dziurawca lub SAMe) jest rozsądnym punktem wyjścia.
Leki na depresję
Leki przeciwdepresyjne są głównymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji. Leki te są klasyfikowane w oparciu o ich mechanizm działania lub strukturę chemiczną.
Jednym z najczęściej stosowanych kategorii leków przeciwdepresyjnych są selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Leki te były szeroko stosowane ze względu na ich skuteczność i względnie łagodny profil skutków ubocznych. Przykłady obecnie dostępnych SSRI obejmują fluoksetynę, sertralinę, paroksetynę, citalopram i escitalopram. SSRI, jak sama nazwa wskazuje, hamują wychwyt zwrotny serotoniny neuroprzekaźnika jako głównego mechanizmu działania. Serotonina jest związkiem chemicznym mózgu (neuroprzekaźnikiem), który uważa się za przyczynę depresji. Poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny czynniki te powodują, że więcej tego neuroprzekaźnika jest dostępne w mózgu. Leki te nazywane są "selektywne", ponieważ w stosunku do innych leków przeciwdepresyjnych hamują przede wszystkim wychwyt tylko jednego neuroprzekaźnika, a nie kilku.
Inhibitory ponownego wychwytu serotoniny i norepinefryny (SNRI) są również powszechnie stosowane w leczeniu depresji. Leki te hamują wychwyt zwrotny dwóch neuroprzekaźników, serotoniny i norepinefryny w mózgu. Przykładami SNRI są leki wenlafaksyna, deswenlafaksyna i duloksetyna.
Inne kategorie leków przeciwdepresyjnych obejmują inhibitor bupropionu dopaminy i noradrenaliny (DNRI), modulon noradrenaliny-serotoniny mirtazapinę oraz starsze trójpierścieniowe i tetracykliczne leki przeciwdepresyjne, które są nazywane w oparciu o ich strukturę chemiczną.
Co wziąć?
Uważa się, że wszystkie leki przeciwdepresyjne są równie skuteczne ogólnie, chociaż kilka badań sugeruje niewielkie korzyści dla niektórych czynników w stosunku do innych. W związku z tym decyzje dotyczące wyboru leku są zwykle podejmowane na podstawie wcześniejszej odpowiedzi na leczenie przeciwdepresyjne, działania niepożądane lub inne czynniki, takie jak koszt.
Chociaż różne leki przeciwdepresyjne są równie skuteczne ogólnie, z przyczyn, których nie rozumiemy, niektóre będą działać lepiej niż inne dla danej osoby. Obecnie nie ma sposobu, aby przewidzieć, który z nich będzie działał najlepiej dla danej osoby (innej niż wcześniejsza reakcja na ten sam lek), więc zawsze istnieje możliwość, że pierwszy lek, którego próbowano, nie będzie skuteczny, a inny będzie potrzebował być stosowane. Badania sugerują, że wskaźnik odpowiedzi na każdy badany lek mieści się w przedziale od 50 do 75 procent. Niestety niektórzy ludzie będą musieli spróbować więcej niż jednego leku, aby znaleźć taki, który działa dobrze.
Aby być skutecznym, leki przeciwdepresyjne muszą być przyjmowane konsekwentnie, a regularne kontrole z lekarzem przepisującym są wymagane, aby ocenić postęp.
Psychoterapia
Psychoterapia to terapia psychologiczna prowadzona przez psychoterapeutę. Może wystąpić w formacie indywidualnym lub grupowym. Wykazano, że kilka rodzajów psychoterapii jest bardzo skutecznych w leczeniu depresji.
Psychoterapia może mieć kilka zalet w porównaniu z leczeniem uzależnienia od narkotyków z powodu depresji, takich jak pomoc osobom w zrozumieniu źródeł depresji i poprawie relacji międzyludzkich. Psychoterapie często odnoszą się również do skomplikowanych relacji między poczuciem siebie a depresją. Z tych powodów zaleca się psychoterapię jako jedyne leczenie łagodnej lub umiarkowanej depresji lub w połączeniu z terapią biologiczną w przypadku cięższych chorób.
Terapia poznawcza (CT) jest jedną z najczęstszych psychoterapii stosowanych w depresji. Czasami nazywa się to poznawczą terapią behawioralną (CBT). CT jest ogólnie krótkoterminową terapią "tu i teraz". W CT stosuje się wiele technik, aby pomóc osobom zmienić wzorce myślenia i zachowania, które mogą być związane z doświadczeniem depresji. Być może najważniejsze jest kwestionowanie i testowanie myśli, założeń i przekonań w celu ustalenia, czy są one realistyczne. Celem jest zidentyfikowanie niedokładnych myśli, które mogą spowodować depresję, a następnie przeciwdziałanie tym wzorcom myślenia z obiektywnymi dowodami. Istnieją znaczne dowody na skuteczność CT w przypadku dużej depresji i jest to zdecydowanie zalecana opcja leczenia.
Inną skuteczną psychoterapią depresji jest terapia interpersonalna (IPT), która jest ograniczona czasowo terapią "tu i teraz", która koncentruje się na rozwijaniu zrozumienia problemów interpersonalnych w życiu, a następnie opracowywaniu konkretnych rozwiązań.
