Levodopa należy do grupy leków stosowanych w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych i jest powszechnie przepisywana w chorobie Parkinsona. U pacjentów przyjmujących lewodopy, rodzaj spożywanego białka i czas posiłków, które zawierają białko, stają się ważne, ponieważ znacząca interakcja lek-odżywczy często powoduje zmniejszone wchłanianie, metabolizm i wydalanie leku.
Lewodopa
Lewodopa jest pochodną aminokwasu tyrozyny i środka psychoaktywnego - funkcjonuje w mózgu. Jest to ważne w leczeniu choroby Parkinsona z powodu jego zdolności do przekraczania bariery krew-mózg, która oddziela krew krążącą w ciele od mózgu i zapobiega bezpośredniemu docieraniu pewnych związków do mózgu i ośrodkowego układu nerwowego. Dopamina ma niedobór w mózgach osób z chorobą Parkinsona i nie może przekroczyć bariery krew-mózg. Jednak lewodopa jest w stanie przekroczyć tę barierę i rozpaść się na dopaminę.
Białko i levodopa rywalizują o wchłanianie
Dietetyczne białka rozkładają się na mniejsze cząsteczki zwane aminokwasami. Po dotarciu do jelita cienkiego są transportowane przez jelito cienkie do krwioobiegu za pośrednictwem określonych nośników. Levodopa wykorzystuje te same nośniki, aby uzyskać wejście do krwioobiegu. Zarządzanie spożyciem białka w diecie jest skuteczne w maksymalizacji wchłaniania lewodopy, aby zmaksymalizować jej korzyści terapeutyczne u pacjentów z chorobą Parkinsona.
Aminokwasy rozgałęzione
Aminokwasy określane jako rozgałęzione lub BCAA bezpośrednio zakłócają wchłanianie lewodopy. Leucyna, izoleucyna i walina to trzy aminokwasy o rozgałęzionym łańcuchu, które hamują absorpcję lewodopy bardziej niż inne aminokwasy uzyskane z białka. Pokarmy bogate w BCAA to czerwone mięso, nabiał, kurczak, ryby, drób i jaja. Proszki białkowe i suplementy serwatkowe, wysokiej jakości źródło białka wytwarzanego podczas produkcji sera, są również bogatym źródłem BCAA.
Zarządzanie interakcjami lewodopy i białek
Lewodopa powinna być poddawana reglamentacji w odniesieniu do czasu posiłków, a pacjenci powinni ściśle kontrolować spożycie białka w diecie. Ograniczanie produktów mięsnych i unikanie suplementów białkowych serwatki często zmniejsza zakłócenia. Jedna strategia terapii żywieniowej obejmuje ograniczenie spożycia białka w ciągu dnia i posiadanie większości białka wieczorem lub tuż przed snem. Pacjenci mogą również czerpać korzyści z diety wysokowęglowodanowej o niskiej zawartości białka.
