Wapń jest pierwiastkiem chemicznym, który jest rytuał dla naszego zdrowia fizycznego i psychicznego. Konieczne jest budowanie mocnych, gęstych kości wcześnie i przez całe życie. Około 99% wapnia w organizmie jest przechowywane w kościach i zębach. Pozostały wapń stosuje się w różnych fizjologicznych funkcjach, w tym w wysiłku mięśniowym i elektrycznym przewodzeniu mięśni serca. Jest to krytyczna substancja chemiczna zaangażowana w uwalnianie neuroprzekaźników, substancji chemicznych, które służą jako przekaźniki między komórkami w obrębie układu nerwowego. Nadmierne ilości wapnia lub niedobory wapnia mogą być powiązane z różnymi problemami, w tym z depresją.
Niedobór wapnia
Długotrwały niedobór wapnia może przyczyniać się do krzywicy, słabej krzepliwości krwi i osteoporozy. Krótkotrwały, łagodny niedobór powoduje nadwrażliwość nerwów, drżenie mięśni, łamliwe paznokcie, kołatanie serca, zaburzenia nastroju i zachowania, w tym drażliwość, lęk, depresję, dysforię (łagodną depresję) i bezsenność. Poważniejsze niedobory mogą powodować skurcze mięśni, drętwienie, sztywność rąk, nieprawidłowe bicie serca, mrowienie kończyn i depresję. Niedobory wapnia są również związane z manią. Osoby zagrożone niedoborem wapnia to osoby starsze, sportowcy, osoby stosujące dietę wysokobiałkową lub wysokowłóknistą, osoby, które nie spożywają produktów mlecznych lub innych pokarmów bogatych w wapń oraz osób pijących dużo alkoholu. Ludzie, którzy jedzą dużo żywności o wysokiej zawartości fosforu, takich jak mięso, ser, przetworzona żywność i napoje gazowane, są również zagrożeni niedoborem wapnia.
Nadmiar wapnia
Istnieje kilka różnych możliwych przyczyn nadmiernego wapnia. Nadmierne spożycie suplementów wapnia może wywoływać szkodliwe skutki, ale ogólnie nadmierne stężenie wapnia będzie wynikiem problemu z gruczołami przytarczyc. Gruczoły przytarczyczne produkują hormon przytarczyczny, który reguluje poziom wapnia, witaminy D i fosforu w krwi i kości. Gdy poziom wapnia we krwi jest niski, gruczoł przytarczyczny uwalnia parathormon, który powoduje, że wapń jest pobierany z kości i uwalniany do krwioobiegu. Poprawia także skuteczność, z jaką wapń pokarmowy jest wchłaniany przez jelita i nerki. W stanie zwanym nadczynnością przytarczyc gruczoł przytarczyczny wytwarza nadmierną ilość parathormonu, który powoduje nadmierne uwalnianie wapnia do krwioobiegu. Efekty nadczynności przytarczyc obejmują ból pleców, ból kości i stawów, niewyraźne widzenie, zwiększone pragnienie, swędzenie skóry, osłabienie mięśni, zmianę osobowości, zmęczenie i depresję.
Wapń i zespół napięcia przedmiesiączkowego
Zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyka miliony kobiet. Hormony jajników, takie jak estrogen, zmieniają się podczas cyklu menstruacyjnego, wpływając na poziom wapnia, magnezu i witaminy D. Estrogen wpływa na metabolizm wapnia, wchłanianie wapnia i wydzielanie przytarczyc, powodując wzrost i spadek stężenia wapnia (i poziomów witaminy D) podczas cyklu menstruacyjnego. Hipokalcemia - niski poziom wapnia we krwi wywołuje objawy nastroju i ciała, które są niezwykle podobne do objawów PMS. Jak donosi NewsGroups.Derkeiler.com, dowody sugerują, że kobiety w fazie lutealnej PMS doświadczają hipokalcemii - niedoboru wapnia we krwi, który następnie wywołuje nadczynność przytarczyc. Gruczoł przytarczyczny próbuje zrekompensować niedobór wapnia we krwi przez nadprodukcję parathormonu. Możliwe skutki to drażliwość, lęk, zmęczenie, łagodna zmiana osobowości i depresja.
Skuteczność leczenia wapniem
Kilka badań klinicznych dotyczących kobiet z PMS, opisanych na NewsGroups.Derkeiler.com, wykazało, że suplementacja wapniem może poprawić wiele objawów nastroju i somatycznych związanych z PMS. Na przykład badanie przeprowadzone w 1989 roku przez dr. Penlanda wykazało, że 73% kobiet przyjmujących suplementy wapnia miało znaczną poprawę swoich objawów. Te kobiety zgłosiły 50% zmniejszenie objawów PMS. Inne badanie wykazało, że kobiety, które przyjmowały codziennie 1,336 mg wapnia wraz z manganem wykazały znaczną poprawę objawów PMS, w tym nastrój, zachowanie, ból i zatrzymywanie wody. W innym badaniu z 2000 kobiet przeprowadzonym w 1998 r., Kobiety, które brały codzienny suplement wapnia w ilości 1200 mg, miały 48% redukcję w wynikach objawów dotyczących negatywnego afektu, zatrzymywania wody, głodu i bólu.
Wapń i depresja
Jak opisano powyżej, niedobory wapnia są związane z drażliwością, lękiem i depresją, a nadmiar wapnia jest związany z depresją. Podczas badań, które wykazały skuteczność suplementacji wapnia w łagodzeniu depresji związanej z objawami PMS, niewiele jest badań, które bezpośrednio badają skuteczność suplementacji wapnia w łagodzeniu innych postaci depresji. Degradacja wapnia jest jedną z wielu możliwych przyczyn depresji, więc suplementacja wapnia nie była głównym celem badań nad depresją. Jeśli masz depresję, która jest potencjalnie związana z hipokalcemią lub która jest objawem nadczynności przytarczyc, wtedy suplementacja wapnia może potencjalnie przynieść ulgę. Jeśli podejrzewasz, że masz niedobór lub nadmiar wapnia, który przyczynia się do depresji, skonsultuj się z lekarzem, który może ocenić stężenie wapnia we krwi, ocenić funkcjonowanie przytarczyc i wydać zalecenia dotyczące suplementacji. Biorąc pod uwagę, że zbyt dużo lub zbyt mało wapnia może przyczyniać się do depresji, rozsądne jest skonsultowanie się z lekarzem przed użyciem suplementu wapnia.
