Słodycz, którą posmakujesz, kiedy ugryziesz w soczysty kiwi, pochodzi od cukru zwanego cukrem ketozowym, szczególnie fruktozy (patrz Odnośnik 1, strona 236). Cukry ketozowe są rodzajem monosacharydu, cząsteczki tworzącej węglowodany (patrz Odnośnik 1, strona 236). Chemicy organiczni różnicują cukry ketozowe z innych monsacharydów przez lokalizację grupy karbonylowej cząsteczki (patrz odnośnik 1, strona 236). Grupa karbonylowa jest nazwą części cząsteczki zbudowanej z atomu węgla podwójnie związanego z atomem tlenu (patrz Odnośnik 2). Cukry ketozowe są zgrupowane w różne typy na podstawie liczby atomów węgla w "szkielecie" cząsteczki (patrz Odnośnik 1, strona 236).
Cukry ketotriozy
Cukry ketotriozowe są najprostszymi cząsteczkami rodziny cukrów ketozowych (patrz Odnośnik 1, strona 236). Te ketozy mają tylko szkielet trzyczęściowy (patrz odnośnik 1, strona 236). W chemii znana jest tylko jedna ketotrioza, zwana dihydroksyacetonem (patrz odnośnik 3, strona 194). Dihydroksyaceton stosuje się głównie w kosmetykach do samoopalania (patrz odnośnik 4, strona 5). Chociaż ta ketoza nie jest stosowana w żywności, naukowcy doszli do wniosku, że DHA może być bezpiecznie stosowany jako produkt samoopalający (patrz odnośnik 4, strona 32).
