Złoty odcień miodu koniczyny i łagodny smak sprawiają, że jest on bardzo atrakcyjny i użyteczny jako słodzik do wszystkiego, od porannej kawy po koktajl owocowo-warzywny. Miód od dawna słynie ze swoich właściwości leczniczych, w tym właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwdrobnoustrojowych. Miód może również być bezpieczniejszym źródłem fruktozy niż inne rafinowane węglowodany. Jednak miód jest nadal cukrem i nie jest dobry dla twojego zdrowia, gdy jest spożywany w nadmiarze.
Clover Honey Basics
Najczęstszy rodzaj miodu wytwarzanego w USA, miód koniczyny, jest wytwarzany przez pszczoły, które żywią się głównie nektarem koniczyny. Na łyżkę miód dostarcza około 64 kalorii, z których większość pochodzi z cukrów. Miód zawiera niewielką ilość białka i innych składników odżywczych, w tym żelaza, potasu i niektórych witamin z grupy B. Zawiera również różne poziomy przeciwutleniaczy, związków roślinnych o właściwościach zwalczających choroby. Profil wartości odżywczej miodu koniczyny jest bardzo zróżnicowany, w zależności od tego, czy pszczoły były karmione innymi rodzajami roślin, czy miód był przetwarzany i jak długo był przechowywany. Według badań opublikowanych w lutym 2004 r. W "Journal of Food Science" podgrzewanie miodem koniczyny podczas przetwarzania nie wpłynęło znacząco na jego zawartość przeciwutleniaczy, ale sześciomiesięczne przechowywanie zmniejszyło zdolność przeciwutleniającą o 30 procent.
Antybakteryjne działanie miodu
Wiele badań naukowych potwierdza skuteczność miodu w zwalczaniu bakterii, podobnie jak w przypadku antybiotyków, wynika z jednego z artykułów opublikowanych w 2011 roku w "Biotechnology Research International". W innym badaniu opublikowanym w "Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine" w kwietniu 2011 roku wykazano, że miód koniczyny jest skuteczny przeciwko kilku patogenom od pacjentów z oparzeniami w rozcieńczeniach tak niskich, jak 3,6 do 0,7 procent. Według autorów artykułu "Biotechnology Research International 2011" zarówno miody surowe, jak i przetworzone wykazują działanie hamujące wobec patogenów.
Bezpieczny słodzik?
Badania na zwierzętach wykazały, że dieta bogata w fruktozę ma toksyczny wpływ na szczury. Miód składa się z fruktozy i glukozy, z nieco większą ilością fruktozy niż glukozy. W badaniu opublikowanym w "The Journal of Nutrition" w 2002 r. Naukowcy karmili szczury dietą o wysokiej zawartości fruktozy, zarówno miodem, jak i rafinowaną fruktozą. Po dwóch tygodniach naukowcy odkryli, że rafinowana dieta fruktozy zwiększa zarówno triglicerydy, jak i markery stanu zapalnego bardziej niż dieta miodu. Udoskonalona dieta fruktozowa obniżyła również poziom witaminy E we krwi, ważnego antyutleniacza, ale dieta miodu nie była.
Jak duzo wystarczy?
Chociaż miód może przynosić korzyści, tak jak w przypadku innych cukrów, zbyt duża jego część w diecie może prowadzić do otyłości, cukrzycy i chorób serca. Trochę miodu z koniczyny używanego do osłodzenia żywności jest w porządku, ale postępuj zgodnie z zaleceniami Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego, które zalecają kobietom ograniczenie spożycia dodanych cukrów, w tym miodu, do nie więcej niż 100 kalorii dziennie, podczas gdy mężczyźni nie powinni mieć ponad 150 kalorii z dodanych cukrów. To odpowiednio 1 1/2 i 2 2/3 łyżki miodu dziennie.
