Według danych Towarzystwa Endokrynologicznego od 2008 roku niewiele ponad sześć milionów Amerykanów było niezdiagnozowanych z powodu cukrzycy. Eksperci od cukrzycy szacują, że około 30 procent amerykańskich diabetyków pozostaje niezdiagnozowanych. Wynika to głównie z trudności związanych z diagnozą cukrzycy. Aktualizowanie obecnych metod diagnostycznych i opracowywanie nowych jest niezbędne do dokładniejszego wykrycia cukrzycy, a tym samym zapewnienia odpowiedniego leczenia.
Trudności w zarysowaniu Upośledzona tolerancja glukozy
Narodowa Grupa Diabetologiczna Danych w Stanach Zjednoczonych rozpoczęła stosowanie upośledzonej tolerancji glukozy, czyli IGT, jako sposobu wykrywania cukrzycy, zauważa Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna. IGT to nazwa podawana w celu określenia podwyższonego poziomu cukru we krwi podczas okresu postu, który jest wyższy niż normalny poziom, ale nie na tyle wysoki, aby uznać go za poziom cukrzycowy. Problem z obecnym sposobem opisywania IGT polega na tym, że niewiele jest danych potwierdzających, że poziom cukru we krwi stosowany do wskazania IGT, kategorycznie wskazuje na postęp w kierunku cukrzycy w pełni rozwiniętej, wyjaśnia Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna.
Brak standaryzowanych kryteriów w diagnozowaniu cukrzycy
Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna odnotowują, że diagnozowanie cukrzycy może być trudne ze względu na brak zestandaryzowanych kryteriów diagnostycznych. Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne i Światowa Organizacja Zdrowia używają nieco innych zestawów wartości do zdefiniowania cukrzycy. Jako takie, American Diabetes Association może brać pod uwagę indywidualną cukrzycę zgodnie z kryteriami ADA, ale ta sama osoba może nie być uznana za diabetyka, gdy zostanie zdiagnozowana zgodnie z kryteriami WHO. Innym przykładem tego braku standaryzacji są metody badań diagnostycznych. Istnieje diagnostyczny test cukrzycy, który mierzy poziom cukru we krwi w postaci hemoglobiny przez okres wielu miesięcy. Ta forma diagnostycznego testu cukrzycy nie jest oficjalnie uznawana przez lekarzy jako środek do kategorycznego diagnozowania cukrzycy - wyjaśnia Towarzystwo Endokrynne. Istnieje zatem zapotrzebowanie na zestaw kryteriów rozpoznania cukrzycy, który jest powszechnie akceptowany.
Niejasna definicja normalnego poziomu cukru we krwi
Brak jasnej definicji prawidłowego poziomu cukru we krwi powoduje trudności w diagnozowaniu cukrzycy, zauważa Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna. ADA określa normalny poziom cukru we krwi, gdy na czczo jest niższy niż 5,6 mmol / L, podczas gdy definicja WHO stężenia cukru we krwi na czczo jest niższa niż 6,1 mmol / L. Brak powszechnie akceptowanej standardowej definicji prawidłowego poziomu cukru we krwi, czy to na czczo, czy nie, może budzić wątpliwości co do dokładności diagnostycznej. Jedną z możliwych metod zaradzenia sytuacji jest wykorzystanie danych statystycznych do określenia normalnego zakresu stężenia cukru we krwi.
Używanie testów cukrzycy, które wymagają postu przed testowaniem
Jeden z najczęstszych testów stosowanych w diagnozowaniu cukrzycy wymaga postu, zauważa Towarzystwo Endokrynne. Następnie mierzy się poziom cukru we krwi na czczo. Jeśli wartość jest równa lub przekracza 126 mg / dl, to cukrzyca jest potwierdzona, wyjaśnia University of Maryland Medical Center. Trudność z testami diagnostycznymi wymagającymi głodzenia polega na tym, że test może nie wykryć chorych na cukrzycę, których stan nie jest zaawansowany, jeśli pacjent zjadł przed diagnozą. Korzystanie z metod badawczych, które nie wymagają postu, takich jak test A1C, może nie tylko zwiększyć dokładność diagnostyki, ale także wykryć cukrzycę na wcześniejszych etapach rozwoju, wyjaśnia American Diabetes Association.
