Strój narodowy Japonii i historia mody

Kultura Japonii jest interesująca i niezwykła. Japonia to kraj wschodni o bogatych tysiącletnich tradycjach. Godny uwagi jest także japoński kostium narodowy. A to nie tylko wszystkie znane kimono.
W III wieku w Japonii, według chińskich kronikarzy, mieszkała królowa Khimiko. To z opisem czasów tej królowej w chińskich kronikach pierwsze wzmianki o kobiecych i męskich strojach japońskich są powiązane. W tamtych czasach Japończycy już wiedzieli, jak tkać, w tym tkaniny jedwabne.
Forma ubrań, podobnie jak inne elementy jej kultury, początkowo pożyczyła od Chińczyków - na przykład ceremonia picia herbaty, hieroglify. Jednak z czasem wszystkie tradycje zmieniły się i przybrały swój niepowtarzalny kolor. Tradycyjna chińska szata w japońskiej kulturze została przekształcona w bardzo oryginalny garnitur - kimono.

Męski i żeński strój narodowy Japonii

Męski strój narodowy w Japonii składał się ze spodni i najczęściej topowych strojów.
Chłopi mieli na sobie spodnie i koszulę z długimi rękawami, która była związana sznurkiem. Słynny tradycyjny japoński buty Geta pojawia się również wśród zwykłych ludzi - rybaków.Geta - drewniane buty z dwoma nogami, obcasy. Buty te były noszone przez Japończyków, na przykład zbierających wodorosty w płytkiej wodzie. Geta - obuwie męskie i damskie.
Innym rodzajem tradycyjnych japońskich butów są wiklinowe sandały Dzori. Dzori są bezwymiarowe i płaskie. Najczęściej tkane były z bambusa, słomy ryżowej lub trzciny.
Ponadto, Japończycy mogliby nosić i tabi - bardzo oryginalne buty, bardziej jak skarpetki. Ale tabi, podobnie jak rękawiczki, miały oddzielną kieszeń na duży palec u nogi. Japońscy tabi noszą się do dziś, a to obuwie jest uważane za bardzo popularną pamiątkę od turystów.
Mężczyźni w Japonii nosili podkoszulki jako podkoszulki - ubrania w postaci prostokątnego kawałka materiału, który owinięty był wokół talii i wiązany węzłem. W tym samym czasie jeden z końców tego osobliwego przepaski znalazł się między nogami i przymocowany do paska. Fundoshi w ten sposób służyła jako bielizna.
Następnie nałóż na siebie kosimaki - niezszytą spódnicę zapinaną w talii wstążką.
Dzuban został założony na ramiona, które również pełniły rolę bielizny. Dzuban - jest to wierzchnia część garderoby w postaci prostej sukni. Długość jest krótka, aż do połowy uda. Dzuban miał krótkie, szerokie rękawy.
Topowa odzież męska służyła jako chaori, kimono i hakama.
Hakama - to spodnie, które bardzo przypominają spódnicę. Takie tradycyjne japońskie spodnie były długie i sztywne. Hakama można nosić zarówno z kimonem, jak iz chaori.
Tradycyjna ceremonialna odzież ceremonialna japońskiego raifuka po dzień dzisiejszy składa się ze spodni hakama i jastrzębi z chaori noszonych na kimonie.
Haori to odzież wierzchnia w postaci kurtki ze stójką i szerokimi prostokątnymi rękawami. Przed krótką kurtką khori znajdowało się zapięcie w postaci wstążek, które wiązano z kokardą.
Jeśli chodzi o kimono, w tradycyjnym japońskim stroju kimono było noszone zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn. Uważa się, że pierwsze kimono pojawiają się w VII-VIII wiekach. Zewnętrznie kimono wygląda jak szeroka szata z długimi, szerokimi rękawami. Kimona są bezwymiarowe. Zgodnie z rysunkiem są one wyposażone w pas - obi. Poza tym kimono nie ma żadnego przedniego zamknięcia.Puffs kimono od lewej do prawej.
W dolnej części rękawy kimono można uszyć, a więc są tam małe kieszenie, w które można nosić np. Monety lub inne drobne przedmioty.
Do paska kimona można przyczepić tabakie i torebki. Jako breloczki wykorzystano figury z kości lub kamienia w postaci zwierząt lub bogów - netsuke.
Kobiece kimono różniło się od męskiego zawsze szerokim pasem obi, który został umieszczony z tyłu na plecach w kokardę, nieco przypominający poduszkę. Taśma kobiecego kimona została uszyta z drogiej tkaniny - brokatu lub jedwabiu i zawsze ozdobiona bogatym wzorem.
Nawiasem mówiąc, aby nosić kimono, a jeszcze więcej, aby umieścić obi pasków, kobiety zawsze potrzebowały pomocników. W końcu próba ubrania się w kimono sama może być bardzo trudnym zadaniem.
Również kimona dla kobiet różniły się kolorem i wzorami. Na przykład na wiosnę mogli nosić kimono ze wzorem wiśni, który kwitnie na wiosnę, a jesienią kimono ze wzorami jesiennych kwiatów.Kimonos, noszone przez dziewczyny, były w większości całkowicie pokryte małymi wzorami. Kobiety w tym wieku nosiły bardziej monotonne kimona z dużym wzorem, który najczęściej znajdował się od dołu.
Kimonos na oficjalne przyjęcia (kurotsomoesode) również były prawie monotonne czarne, postać poniżej talii. Takie kimona można było ozdobić kamionami - ramionami rodziny, które znajdowały się w jednym egzemplarzu na rękawach, piersi i plecach kimona.
Innym interesującym rodzajem kimona jest yukata. To kimono jest uważane za nieoficjalne i letnie ubrania. Yukata posiada również najprostszy krój wszelkiego rodzaju kimona.
Oprócz kimona kobiety mogły również nosić chaori. Kurtka khaki prawie nie różniła się od podobnych męskich ubrań. Bardzo często chaori nosili kobiety, które miały małe dzieci. Ponieważ w kulturze japońskiej było zwyczaj noszenia dzieci za plecami, wtedy chaori w tym przypadku nadawały się bardziej do roli zwykłej odzieży, w przeciwieństwie do mniej wygodnego kimona.
Spód damskiego stroju narodowego w Japonii był spódnicą, która nie była wszyta po obu stronach - kosimaki i hadadzuban - dolna koszula z lekkiej tkaniny.

Obejrzyj wideo: Ten taniec przejdzie do historii programu (Październik 2024).