Naturalny jedwab - rodzaje tkanin, pielęgnacja i historia

Naturalny jedwab to jeden z najbardziej luksusowych materiałów do krawiectwa. Tkaniny jedwabne mają bogatą historię tysiącletnią. Znaleziska archeologiczne potwierdzają, że rzekome rozpoczęcie produkcji jedwabiu miało miejsce około 5 tysięcy lat temu. Istnieje wiele różnych i interesujących legend o pochodzeniu pierwszych nici jedwabnych.
Kiedy i gdzie miało miejsce odkrycie jedwabiu? Badacze jednogłośnie powtarzają - w Chinach. To tutaj w grobach znaleziono fragmenty jedwabiu. W Chinach posiadali sztukę i jedwabne ozdoby, otrzymując niezwykłą tkaninę o kolorowych wzorach. Tkaniny jedwabne już wtedy były różne. Wśród nich były brokatowe, jednolite monochromatyczne wzorzyste jedwabie i najdelikatniejszy jedwabny gaz. W ozdobach znalazły odzwierciedlenie idee o życiu, naturze i szczęściu.

Naturalny jedwab - historia pochodzenia tkaniny

Legendy mówią nam, że jedna z chińskich kobiet zobaczyła, jak piękna lśniąca nitka oddziela się od kokonu przypadkowo złapanego w gorącą wodę. I inna Chinka, której imię jest znane - cesarzowa Si Ling-chi (2640 g. Pne), chciała wyhodować drzewo morwy.
Podniosła drzewo, ale na razie dorastała, a inna osoba, motyl, zainteresowała się nim, a po prostu kretem.Motyl zaczął jeść świeże liście młodego drzewa i natychmiast odkładał na swoich liściach ziarno - małe jaja, z których wkrótce pojawiły się gąsienice.
Inne legendy mówią nam, że cesarzka piła herbatę w ogrodzie, a kokon z drzewa wpadł do jej kubka. Kiedy próbowała go wydobyć, zobaczyła, że ​​za nim rozciąga się piękna błyszcząca nić. Cokolwiek to było, ale w Chinach do dnia dzisiejszego jedwab nazywany jest "si", na imię cesarzowej. W dowód wdzięczności za odkrycie jedwabiu została podniesiona do godności bóstwa Niebiańskiego Imperium, a jej pamięć obchodzona jest co roku.
I co się stało później, kiedy są gąsienice? Dążąc do zostania motylem, zaczynają tworzyć przytulny dom - kokon wykonany z najlepszej nici jedwabnej, a raczej z dwóch nitek naraz, owinięty wokół nich i stać poczwarek. Następnie degenerują się w motyla, czekając na swoją godzinę, aby polecieć do wolności. I wszystko się powtarza.
Chińczycy zdali sobie sprawę z tego, jak ważnym czynnikiem w życiu gospodarczym kraju może stać się jedwabna nić. Następnie kokony i jedwab stały się środkiem wymiany w starożytnych Chinach, tj. rodzaj jednostki monetarnej.
Silk był używany do robienia ubrań, dekoracji religijnych, do domu cesarskiego i jego świty.Karawany ze wszystkich krajów, które przybyły do ​​Chin, zmieniły towar na bezcenną tkaninę. Chiny rozkwitły. Dla dalszego dobrobytu konieczne było zachowanie tajemnicy tajemnicy wytwarzania jedwabiu. Wszyscy wiedzieli o tym za szerzenie tajemnicy, śmierć w wyniku tortur.
Wiele wieków później tajemnica została ostatecznie ujawniona. Tajemnica jedwabiu została najpierw przemycona do Korei, a następnie do Japonii. Japończycy rozumieli znaczenie nowego przemysłu i stopniowo osiągali poziom, który przez wiele lat tworzył światową potęgę kraju.
Potem Indie poszły za tym. Ponownie, chińska legenda mówi nam, że jajka z jedwabnej ćmy i nasion morwy zostały przywiezione do Indii przez chińską księżniczkę. To było około 400 lat naszej ery. Księżniczka przyniosła te wartości w swoim nakryciu głowy. Być może tak było. Tak czy inaczej, w Indiach, w dolinie rzeki Brahmaputra, zaczęła się rozwijać hodowla.
Później naturalny jedwab przeszedł przez Persję do Azji Środkowej i dalej do Europy. Grecy byli jednymi z pierwszych, którzy poznali piękny jedwabny materiał. Filozof Arystoteles w swojej książce "Historia zwierząt" opisuje jedwabną gąsienicę.Rzymianie również podziwiali tę tkaninę, szczególnie cenili fioletowy jedwab.
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego produkcja tkanin przeniosła się do Konstantynopola. Jaja moli i nasion morwy przywieziono tu z pomocą cesarza Justyniana w trzcinie z trzciny z bambusa pustego. Świat zachodni otrzymał surowce do produkcji jedwabiu za pomocą kontrabandy, a produkcja jedwabiu bizantyjskiego zyskała światową sławę.
Jednym z pierwszych w jedwabiem w Europie byli pierwsi prałaci Kościoła katolickiego. Ich ubrania i ozdoby ołtarza były wykonane z bezcennej tkaniny. Średniowieczna szlachta patrzyła na nią z zazdrością. Wkrótce sędziowie i arystokraci zaczęli ubierać się w jedwab. Jednak przez długi czas jedwab pozostawał skarbem, z uwagi na kilogram, który był gotowy na oddanie kilograma złota.
Tkanina dla ich żon i kochanków sprowadziła wojowników ze świata zachodniego z pokonanego Wschodu. W starożytności jedwab przyciągał uwagę nie tylko swoim pięknem. Uważano, że delikatna, luksusowa tkanina leczy osobę z wielu chorób, w kontakcie z ciałem.
Chińczycy również celowali w zdobnictwie tkanin.A gdy jedwabne rzemiosło rozprzestrzeniło się w Afryce, Egipcie, Hiszpanii i na całym Bliskim Wschodzie, kultura islamska nieco zmieniła wygląd szlachetnej tkaniny. Pozostało wiele wzorów i obrazów, ale zamiast postaci ludzkich pojawiły się kompozycje dekoracyjne i napisy.
W Turynie zbudowano pierwszą fabrykę jedwabiu, która była wspierana w takich miastach, jak Florencja, Mediolan, Genua, Wenecja.
W średniowieczu produkcja jedwabiu stała się jedną z głównych gałęzi przemysłu - w Wenecji - w XIII wieku, w Genui i Florencji - w XIV wieku, w Mediolanie - w XV wieku, aw XVII wieku jednym z przywódców w Europie była Francja.
Ale już w XVIII wieku w całej Europie Zachodniej ustanowiono produkcję jedwabiu.

Jak powstają nici jedwabne?

Pomimo kaprysu i kapryśności w pielęgnacji, wyroby z jedwabiu są bardzo popularne. Włókna jedwabne są produktem izolacji gąsienic jedwabników. Morwy jedwabników są hodowane specjalnie w farmach jedwabiu. W rozwoju jedwabnika występują cztery etapy: jajko, gąsienica, poczwarka, motyl.
W ciele gąsienicy zachodzi metabolizm białka. Białka z liści morwowych pod wpływem enzymów trawiennych soku gąsienicy rozpadają się na poszczególne aminokwasy,które z kolei są pochłaniane przez organizm gąsienicy. Następnie niektóre aminokwasy są przekształcane w inne.
Tak więc, w czasie Przepoczwarczenie w korpusie gąsienicy tworzy ciekłą substancję składającą się z poszczególnych aminokwasów potrzebnych do budowy jedwabiu - fibroiny jedwabiu oraz klej - serycyny. W czasie formowania kokonu gąsienica wydziela dwa cienkie jedwabniki za pomocą specjalnych kanałów. Równocześnie uwalniana jest serycyna, tj. Klej, który skleja je ze sobą.
Wykluły się z gusenichka jąder są nie większe niż 2 mm, w 4-5 tygodni dotrą do 3 cm. Proces tworzenia kokonu odbywa się 4-6 dni, a gąsienica, jak naukowcy oszacowali na budowę swojego domku dla lalek będzie 24.000 razy motnut głową. Więc jedwabnik przekształca się w poczwarkę.
Wraz z delfinem kokon waży 2-3 gramy. Potem, po około dwóch tygodniach, następuje przemiana w motyla, który jest równie domowy jak ćma.
Oto przekształcenie motyla w produkcji jedwabiu, nie można pozwolić, gdyż jest próbą uwolnić, zrujnuje integralność nici jedwabnej. Co oni robią? Kokony są pieczone w piecu, następnie przetwarzane w roztworze chemicznym, czasami w zwykłej wrzącej wodzie.Odbywa się to w ten sposób, że lepka substancja wyparowuje, a kokon rozpada się i rozpada na łańcuchy.
Te gąsienice są nie tylko twórcami jedwabiu, ale służyły również jako prototyp dysz przędzalniczych - mechanizmów do tworzenia sztucznej nici jedwabnej. Jeśli uważnie obserwujesz zjawiska zachodzące w przyrodzie, możesz otworzyć wiele dla siebie, ale nie możesz wyobrazić sobie nic lepszego od natury.
Obecnie wiele krajów zajmuje się produkcją jedwabiu, z wyjątkiem Chin, Indii, Japonii, Korei, Tajlandii, Uzbekistanu, Brazylii i wielu innych.

Cechy produkcji naturalnego jedwabiu

Sericulture to bardzo delikatna produkcja. Składa się z kilku etapów:
1. Odbieranie kokonów jedwabników. Samica jedwabnego motyla składa około 500 jaj. Są sortowane, pozostawiając tylko zdrowe. Po 7 dniach pojawiają się małe gąsienice, jedwabniki karmione liśćmi morwy, wcześniej wybrane i posiekane. Następnie gąsienice zaczynają kosić domy z kokonami. Zajmuje to kilka dni, zanim całkowicie się skręcą. Następnie są sortowane według koloru, kształtu, rozmiaru.
2. Rozwijanie kokonów. Szczenię uśmierca się, aby nie wykluł się i nie uszkodził kokonu.Następnie kokon zanurza się we wrzącej wodzie, aby rozpuścić lepką substancję i podzielić włókna.
3. Tworzenie nici jedwabnych. Jeden kokon może dać do 1000 m gwintu. W jednym skręcie włókna do 5-8 nici, otrzymujesz dość długą jedwabną nić. Czyli jedwabny surowiec, który jest następnie nawijany w motkach. I ponownie sortowane i przetwarzane w celu uzyskania lepszej gęstości i jednolitości. Teraz możesz wysłać go do fabryki tkactwa.
4. Produkcja tkanin. Przędza jest namoczona i ponownie przetworzona i poplamiona. Teraz zaczyna się tkactwo, w którym używamy różnych splotów.

Rodzaje i właściwości tkanin jedwabnych

Właściwości jedwabiu. Jedwab to miękki i trwały materiał, różni się połyskiem i gładkością, ale jednocześnie ma swój własny złożony charakter, jest kapryśny i wymagający w pielęgnacji. Delikatnie płynąca tkanina nie lubi żelaza i jest podatna na ataki moli.
Jedwabna nić jest elastyczna. Jest elastyczny, lśniący i dobrze zabarwiony. Dlaczego tkaniny jedwabne są inne? Wynika to z rodzaju owada i liści rośliny, do której żywią się gąsienice. Najbardziej delikatny jedwab otrzymywany jest z trzech nici jedwabnych (trzy kokony) i zwykłej tkaniny - od ośmiu do dziesięciu kokonów.
Morowy jedwabników produkuje włókno na satynę, tafty, satyny, szyfonu, organzy. Bardziej gęsta tkanka - tassar, mag, Erie z włókien, „Indian” gąsienice żerują na liściach, które fasoli rącznika, dąb i polyantas drewna.
Wszystko to determinuje cechy przyszłej tkanki. Różne rodzaje przeplotu tworzą również różne rodzaje tkanin, różniących się właściwościami, wyglądem i innymi parametrami.
Popularne rodzaje tkanin jedwabnych z różnymi nitkami tkackimi to:
Twal jedwab. Naturalny jedwabny materiał o splocie płóciennym. Posiada miękki połysk, na tyle gęsta, że ​​posiada swój kształt i dlatego nadaje się do krawaty, sukienki i okładzin.
Atlas. Jest to jedwabny jedwabny splot tkaniny. Różni się gęstością, gładkością i połyskiem na przedniej stronie, jest wystarczająco miękki, jest dobrze drapowany. Służy do szycia odzieży i obuwia, a także do tapicerki dekoracyjnej.
Jedwabna satyna. Jest to tkanina o satynowym splocie. Tkanina jest gładka, jedwabista z przodu, gęsta i błyszcząca. Z tej tkaniny szyje się sukienki, bluzki, spódnice i koszule męskie.
Crap. Tkanina wykonana jest z włókien o dużym skręcie, zwanym cytadelą, różni się szorstkością, lekkim połyskiem. Krepa łączy w sobie kilka rodzajów tkanin: krepa-satyna, krepina-szyfon, krepa-de-chine, krepa-żorżeta. Te tkaniny są dobrze drapowane i używane do szycia sukienek i garniturów.
Szyfon. Tkanina z jedwabnego splotu. Bardzo miękka i cienka tkanina, matowa, lekko szorstka, przezroczysta, dobrze drapowana. Z tej tkaniny powstają piękne sukienki, zaprojektowane na uroczystą okazję.
Organza. Tkanina, która różni się sztywnością, subtelnością i przezroczystością. Jest gładki i lśniący, dobrze trzyma kształt. Od jej sukienki szyć jak sukienkę ślubną, używaj do dekoracyjnej dekoracji - kwiatów, kokardek.
Gaz. Tkanina ma splot gazowy. Główne właściwości można nazwać lekkością, przezroczystością, którą osiąga się dzięki dużej przestrzeni między gwintami, dobrze trzyma kształt, nie ma blasku.Najczęściej używane do dekoracji dekoracyjnych, do sukien ślubnych.
Chescha (dziki jedwab). Tkanina jest gęsta, o ciekawej teksturze, która jest uformowana z włókien o nierównej grubości. Materiał jest trwały, miękki, z lekkim połyskiem, dobrze drapowany, stosowany na zasłony i różne ubrania.
Silk DuPont. Tkanina jest bardzo gęsta, można powiedzieć, sztywna, z miękkim połyskiem. Używane do szycia zasłon. Szczególnie ceniony indyjski dyupon. Poza zasłonami, sukniami ślubnymi i wieczorowymi, są wykonane różne akcesoria i drogie pościele.
Taft. Tafta może być wykonana nie tylko z bawełny, ale również z jedwabiu. Charakteryzuje się dużą gęstością i sztywnością dzięki mocno skręconym jedwabnym nici. Podczas szycia tworzy zmarszczki, które nadają produktowi objętość i blask. Od jej szycia zasłon, odzieży wierzchniej i sukienek wieczorowych.
Oprócz nich istnieją inne rodzaje tkanin jedwabnych, na przykład krepa-żorżeta, krepa de Chine, jedwabna epotaż, muślin, brokat, excelsior, charmez, twill, batyst jedwabisty, fular.

Właściwa pielęgnacja ubrań z naturalnego jedwabiu

Jedwab, jak już powiedziano, materiał z charakterem, wymaga zatem ostrożnego podejścia.
Główne zalecenia dotyczące opieki:
1. Naturalny jedwab jest zasadniczo białkiem, podobnym do ludzkiego naskórka, a zatem nie toleruje wysokich temperatur. Umyć w wodzie nie więcej niż 30 stopni.
2. Używaj specjalnych detergentów przeznaczonych do wyrobów jedwabnych. Alkaliczne proszki mogą zepsuć delikatny produkt.
3. W przypadku korzystania z mycie rąk, nie może być nadmiernie ugniatać i masować produkt - dzięki czemu można zniszczyć strukturę tkaniny.
4. Jeśli przemywa się w urządzeniu, a następnie należy wykonać tylko w „jedwab” lub „delikatne”.
5. Nie zaleca się wybielania - tkanina nie tylko szybko się zużywa, ale także zmienia kolor na żółty.
6. Nie należy używać zmiękczaczy do prania.
7. Ostatnie płukanie najlepiej wykonywać w zimnej wodzie z dodatkiem octu. Spowoduje to usunięcie tkanki z pozostałości alkalicznych.
8. Nie można silnie przekręcić produktu, osuszyć go w bębnie maszyny i na słońcu.
9. Żelazko powinno być po złej stronie "Jedwabiu".
10. Nie należy dopuszczać do produktów jedwabnych dezodorantów, perfum, lakieru do włosów i innych substancji zawierających alkohol. Ponadto pot psuje również jedwab.
11. Produkty jedwabiu najlepiej czyścić w suchych środkach czyszczących.
W razie potrzeby każdy jedwabnik może być uprawiany.Konieczne jest posiadanie pomieszczenia gospodarczego i drzewa morwy. Jedwabnik dla ludzi jest najbardziej użytecznym owadem po pszczole. Ale, w przeciwieństwie do pszczoły, ten motyl jest trudno przetrwać bez stałej opieki osób.
Kiedy sekret produkcji jedwabiu wyciekł do Japonii i japoński książę Sue prąd Daishi lewo ciekawy świadectwem jego mieszkańców przeciwko hodowli jedwabników i produkcji jedwabiu:
I tak, naturalny jedwab otrzymywany z gąsienic kokon ćma. Istnieją jednak sztuczne i syntetyczne rodzaje jedwabnych tkanin. Wszystkie mają unikalne właściwości naturalnego jedwabiu: połysk, gładkość i wytrzymałość.
Teraz w świecie hodowli jedwabników nadal to robić, zwłaszcza w Azji Południowo-Wschodniej.

Naturalny jedwab z półwyspu Krym

Chciałbym przypomnieć, że krymski jedwab zawsze stanowił konkurencję dla Wschodu. Pewnego razu na półwyspie rozwinęła się hodowla. Tatarzy krymscy hodowali jedwabniki i zajmowali się produkcją jedwabiu, doskonale opanowali to rzemiosło, a nawet zrobili jedwabne ubrania.
Chwała krymskich jedwabi była znana na całym świecie. Kiedyś indyjska premier Indira Gandhi nosiła sari ze słynnego jedwabiu krymskiego we wszystkich swoich zagranicznych podróżach. A na dzień dzisiejszy wciąż istnieją mistrzowie-rzemieślnicy, dzięki którym można stworzyć potężną produkcję jedwabników.
Jeśli na Krymie nastąpi produkcja jedwabiu, to w krótkim czasie chwała półwyspu znów będzie dudnić na cały świat, a jedwab krymski stanie się wiarygodnym źródłem dochodu dla mieszkańców Krymu.

Obejrzyj wideo: Pościel lniana - lista prezentów ślubnych [email protected] (Może 2024).