Medycznym terminem niskiego poziomu dwutlenku węgla w surowicy jest hipokapnia. Zwykle jest to spowodowane hiperwentylacją - znaną jako ostra hipokapnia - ale może również wynikać z astmy lub zaburzeń autoregulacji mózgu, która jest zakłóconą regulacją przepływu krwi w mózgu z powodu nowotworów, krwiaków lub urazów. Lekarze czasami indukują hiperkapnię u noworodków, aby zapobiec urazom lub śmierci w przypadku, gdy niemowlęta potrzebują mechanicznej wentylacji, zgodnie z medycznym czasopismem "Clinics in Perinatology".
Objawy sercowo-naczyniowe
Hipokapnia zmniejsza przepływ krwi przez skurcz naczyń krwionośnych lub zwężone naczynia krwionośne. Zmniejszony przepływ krwi i skurcz oskrzeli lub zwężone oskrzela zmniejszają utlenowanie krwi. Te cechy hipokapnii stawiają nadmierny nacisk na serce. Takie ciśnienie sercowo-naczyniowe może prowadzić do nieregularnych uderzeń serca, a także dusznicy bolesnej, która jest dyskomfortem w klatce piersiowej, która z czasem nasila się. Dławica piersiowa często powoduje silny ból i może prowadzić do zatrzymania akcji serca. Utrzymująca się lub nawracająca hipokapnia może powodować utrzymujące się zaburzenia sercowo-naczyniowe, takie jak choroby serca.
Alkaloza oddechowa
Zgodnie z "Behawioralnymi i psychologicznymi podejściami do zaburzeń oddychania" hipokapnia powoduje zasadowicę oddechową, która jest podwyższeniem pH krwi. Alkalozy układu oddechowego powodują zmniejszenie jonów wapnia w surowicy i wodorowęglanów tętnic, co stymuluje współczulny układ nerwowy. Sympatyczne pobudzenie spowodowane przez hipokapnię może powodować drętwienie, zawroty głowy, omdlenia, napady drgawkowe, mrowienie, paraliż, uderzenia gorąca i niewyraźne widzenie, łącznie określane jako drażliwość neuronalna lub nadpobudliwość. W rezultacie lekarze mogą pomylić z przewlekłą hipokapnią występowanie zaburzeń o podobnych objawach, takich jak epilepsja.
Hipofosfatemia
"Neurologia i medycyna ogólna" wskazuje, że hipokapnia powoduje gwałtowne zmniejszenie stężenia jonów fosforanowych w surowicy krwi, klinicznie znanej jako hipofosfatemia. Ten aspekt hipokapnii zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia problemów sercowo-naczyniowych i oddechowych, ponieważ hipofosfatemia powoduje destrukcję krwinek czerwonych, dodatkowo redukując utlenianie i powodując uszkodzenia, które mogą utrzymywać się nawet po leczeniu hipokapnii. Inne bezpośrednie skutki hipofosfatemii to splątanie, osłabienie mięśni, uszkodzenie serca, niedokrwistość, dezorientacja i śpiączka.
