Ziołowy żeń-szeń istnieje w trzech różnych odmianach: orientalnej, amerykańskiej i syberyjskiej. Orientalny, czyli żeń-szeń panax, uprawiany jest głównie w Chinach i Korei, gdzie zbiera się go z korzeni. Chiński korzeń żeń-szenia jest suszony naturalnie i zmienia białawy kolor, podczas gdy korzeń żeń-szenia koreańskiego jest traktowany odmiennie i zmienia kolor na czerwonawy, dlatego jest czasem określany jako "czerwony panax". Odmiana syberyjska nie jest prawdziwie żeń-szeń, ale raczej Daleki kuzyn do typów panax. Wszystkie żeń-szenia są stosowane w medycynie, zwykle w wysiłkach mających na celu zwiększenie energii i zwiększenie witalności. Skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania nowych suplementów.
Historia
Żeń-szeń był używany przez niezliczone pokolenia, szczególnie w ramach protokołów tradycyjnej medycyny chińskiej. Nazwa pochodzi od Chin i oznacza "roślinę człowieka", ponieważ korzeń żeń-szenia przypomina ludzką postać, cytowaną w "Kompletnej księdze chińskiej medycyny". Starożytni Grecy dodali później łaciński przedrostek panax, który wywodzi się od słowa panaceum, lub "leczyć wszystko". Obie starożytne kultury opierały się na korzeniu żeń-szenia, aby złagodzić różne stany, ale był postrzegany głównie jako tonik, aby zwiększyć witalność. Żeń-szeń syberyjski jest uprawiany głównie we wschodniej Syberii i został oznaczony jako żeń-szeń w czasach współczesnych głównie w celach marketingowych.
Żeń-szeń koreański
Koreański żeń-szeń jest uważany za najsilniejszą i najbardziej popularną odmianę na świecie. Szacuje się, że 6 milionów amerykańskich użytkowników spróbowało go przynajmniej raz, zgodnie z "Drogą chińskich ziół". W tradycyjnej medycynie chińskiej uważa się, że czerwony panax stymuluje Energia yang, która poprawia krążenie, zwiększa przepływ krwi, rewitalizuje organizm i pomaga odzyskać słabość po chorobie. W Azji, czerwony panax jest regularnie brany w celu zwiększenia witalności i wytrzymałości, poprawy wydajności pracy, zwalczania zmęczenia, wzmocnienia układu odpornościowego i zwiększenia libido. W krajach zachodnich jest on traktowany bardziej sporadycznie jako stymulator energii, chociaż artykuł przeglądowy opublikowany w edycji "Phytotherapy Research" z 2005 r. Wykazał, że ziołowe adaptogeny, takie jak żeń-szeń, mogą być korzystne dla osób z rozpoznaniem fibromyalgii, zespołu chronicznego zmęczenia, depresji i Choroba Alzheimera poprzez zmniejszenie poziomu bólu, pobudzenie energii i procesów poznawczych oraz przywrócenie cykli snu. Koreański żeń-szeń jest zbierany po sześciu latach, w którym to czasie jest suszony parą przed suszeniem. W ten sposób powstają czerwonawo-brązowe korzenie i zachowują aktywne związki roślinne, zwane ginsenozydami.
Chiński żeń-szeń
Główną różnicą między żeń-szeniem koreańskim i chińskim jest potencja. Chiński żeń-szeń ma łagodniejszy efekt pobudzenia energetycznego, dlatego uważa się, że lepiej nadaje się on dla małych dzieci, osób starszych i bardzo chorych, cytowany w "Chinese Herbal Medicine: Materia Medica". Chiński żeń-szeń jest wytwarzany głównie w Mandżurii i zwykle jest biały w kolorze, ponieważ korzenie są suszone na słońcu. Proces suszenia rozkłada enzymy, które zmniejszają siłę działania korzenia. Uprawia się go przez cztery do sześciu lat, zanim zostanie zebrany.
Żeń-szeń syberyjski
Żeń-szeń syberyjski, lub Eleutherococcus senticosus, nie jest tak naprawdę żeń-szeniem, ale raczej innym gatunkiem, który został przemianowany jako żeń-szeń najprawdopodobniej w celach marketingowych i do zwiększenia sprzedaży. Odmiana syberyjska ma korzenie drzewiaste zamiast mięsistych i zawiera związki eleuterozydowe zamiast ginsenozydów, jak podano w "Ziołolecznictwie medycznym". Eleutherozydy są różnymi rodzajami adaptogenów, chociaż wciąż mają właściwości wzmacniające energię. Żeń-szeń syberyjski jest mniej skuteczny niż azjatyckie odmiany, szczególnie czerwony panax, i nie jest tak dobrze zbadany.
