Grecko-rzymskie zapasy w stylu zapaśniczym i freestyle'owym obejmują walkę z przeciwnikiem, ale oba sporty mają swoje różnice. Chociaż ma starożytną nazwę, zapasy grecko-rzymskie powstały we Francji w XIX wieku; nazwa pochodzi od chęci włączenia starożytnych wartości. Freestyle Wrestling, który wywodzi się z zapaśniczych zapasów, w którym można użyć niemal dowolnej techniki, by przypiąć ramiona przeciwnika do ziemi, zyskało popularność w XIX wieku w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
Nogi
W zapasach freestyle'owych uczestnicy mogą używać swoich nóg jako broni ofensywnej i defensywnej, co nie jest dozwolone w grecko-rzymskich zapasach. Ponadto zawodnicy stylu wolnego mogą próbować zabrać przeciwnika na matę za pomocą obalenia jednym lub dwoma nogami, ale grecko-rzymscy zapaśnicy nie mogą w ogóle złapać swoich przeciwników poniżej talii. Zapaśnicy w dwóch dyscyplinach sportowych używają zatem znacząco różnych technik i strategii podczas grapowania. Grecko-rzymscy zapaśnicy również nie mogą używać nóg do kontaktu z przeciwnikami, co utrudnia zabranie ich.
Towarzyszyć ziemi
Freestyle zapaśnicy mogą rzucić przeciwnika na ziemię i odzyskać kontakt z nim później, aby zastosować uchwyt. Zapaśnik grecko-rzymski musi jednak utrzymywać kontakt ze swoim przeciwnikiem przez cały czas usunięcia, aby licznik mógł się liczyć. Sędzia natychmiast zatrzyma niedozwoloną blokadę, jeśli obaj stracą kontakt, co sprawia, że grecko-rzymski zapaśnik musi towarzyszyć przeciwnikowi na ziemi.
Uciekając z posiadania
Sędzia obciąży zawodników freestyle'em uciekającymi z ładowni, jeśli odmówią one kontaktu z przeciwnikiem, aby uniemożliwić mu wykonanie blokady. Może się to również zdarzyć w grecko-rzymskich zapasach, ale ten sport ma zasady regulujące ucieczkę z ładowni na ziemi. Ponieważ grecko-rzymscy zapaśnicy nie mogą złapać przeciwnika poniżej pasa, przeciwnik musi unikać umieszczania napastnika w tej pozycji. Jeśli więc jeden z zapaśników trafi na ziemię z powodu działania przeciwnika, upadły zawodnik nie może skoczyć do przodu, aby uniknąć luzu. Ta akcja zmusiłaby atakującego zapaśnika do przytrzymania ud przeciwnika, chociaż w tym przypadku nie otrzyma błędu.
Zamówione
W zapasach freestyle'owych, nakazane trzymanie ma miejsce, gdy kończy się okres, w którym żaden z zawodników nie zdobędzie punktu. Losowe losowanie określa, który zapaśnik otrzymuje przewagę. Przegrany losowania musi umieścić jedną nogę na środku środkowego koła, a drugą nogę na zewnątrz koła. Daje to przeciwnikowi wyraźną szansę na obalenie, które może zaliczyć rundę na swoją korzyść. Jeśli upośledzony zawodnik nie zrezygnuje z punktu, wygrywa rundę. W grecko-rzymskich zapasach zapaśnicy po kolei przechodzą do pozycji par terre na koniec każdego okresu. Pozycja Par terre występuje z jednym zapaśnikiem na jego rękach i kolanach w środku koła, a jego przeciwnik za nim stoi albo z jednym kolanem na ziemi. Zapaśnik prowadzący na końcu stojącej części rundy zazwyczaj otrzymuje pierwszą przewagę paraboliczną.
