Terminem medycznym, który opisuje pragnienie żucia lub zjedzenia lodu, jest pagophagia. Chociaż jedzenie lodu nie jest samo w sobie niebezpieczne, pragnienie lodu jest czasami objawem niedoboru żelaza. W przypadku wystąpienia tego objawu należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym w celu sprawdzenia poziomu żelaza we krwi.
Pagophagia i Pica
Pica odnosi się do apetytu na nietypowe i nieodżywcze substancje. Żucie na lodzie lub pagophagia jest jednym z rodzajów pica. Inne typy to głód gliny, skrobi kukurydzianej i papieru. Pica jest powszechna u dzieci. U dorosłych może to wskazywać na stan emocjonalny, taki jak stres lub zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Pragnienie lodu wiąże się z niedoborem żelaza, chociaż przyczyna głodu jest nieznana, zgodnie z MayoClinic.com.
Leczenie
Żucie na lodzie nie leczy niedoboru żelaza, ponieważ lód nie zawiera minerału. Aby podnieść poziom żelaza, należy zwiększyć ilość pokarmów bogatych w żelazo w diecie lub przyjmować suplementy żelaza. Twoje leczenie będzie zależało od wieku, stanu zdrowia i przyczyny niedoboru żelaza. Pracuj z lekarzem w celu zdiagnozowania i leczenia niedoboru żelaza. Poza niedoborem diety niskie poziomy żelaza mogą być spowodowane przez różne podstawowe stany, w tym zaburzenia przewlekłego krwawienia.
Inne oznaki niskiego poziomu żelaza
We wczesnych stadiach niedobór żelaza może nie powodować żadnych widocznych objawów. Gdy zapasy żelaza w twoim ciele ulegną dalszemu wyczerpaniu, możesz odczuwać osłabienie, zmęczenie i trudności z utrzymaniem ciepła. Możesz mieć trudności z koncentracją, a dzieci mogą wykazywać powolny rozwój poznawczy. Zła jest też odporność i podatność na infekcje.
Grupy zagrożone
Osoby z grup wysokiego ryzyka powinny być rutynowo badane pod kątem niskiej zawartości żelaza. Jeśli należysz do grupy wysokiego ryzyka, zwróć szczególną uwagę na oznaki niedoboru żelaza, takie jak głód lodu. Kobiety w ciąży często cierpią na niedobór żelaza ze względu na szybki wzrost i powiększający się dopływ krwi. Małe dzieci są zagrożone, szczególnie w wieku od 6 miesięcy do 3 lat ze względu na szybki wzrost i niskie spożycie żelaza w diecie. Dorastające dziewczęta i kobiety w wieku rozrodczym są zagrożone, ponieważ żelazo traci się w wyniku menstruacji.
