Cukrzyca jest chorobą, która powoduje gromadzenie się cukrów glukozy w układzie naczyniowym. Istnieją trzy podstawowe typy cukrzycy i są klasyfikowane jako typ I, typ II i ciążowy. Cukrzyca typu I, która jest zazwyczaj diagnozowana w okresie dojrzewania, jest chorobą, która ma wadę w wyspecjalizowanych komórkach trzustki, które produkują insulinę, białko, które reguluje poziom cukru we krwi. Cukrzyca typu II jest klasyfikowana jako choroba oporna na insulinę i pojawia się w późniejszym okresie życia, podczas gdy cukrzyca ciążowa występuje tylko podczas ciąży kobiety. Istnieje wiele długoterminowych powikłań związanych z cukrzycą, w tym z martwicą i zgorzelą.
Choroba naczyniowa
Jednym z głównych powikłań związanych z wszystkimi typami cukrzycy jest potencjalny rozwój choroby naczyniowej, zwanej także chorobą tętnic obwodowych lub PAD. Według MayoClinic.com, PAD opisuje zwężenie lub zablokowanie tętnic kończyn, głównie w kończynach dolnych. PAD powoduje ograniczenie ilości normalnego przepływu krwi niezbędnego do zaopatrzenia kończyn w odpowiednie składniki odżywcze. Jeśli ten stan nie jest leczony, ostatecznie komórki w tkance zaczynają umierać w procesie zwanym martwicą. Podczas martwicy komórki pęcznieją i pękają, rozlewając ich składniki do tkanki, powodując stan zapalny. Jeśli wystarczająco dużo tkanki umiera z powodu nekrozy, zgorzela rozwinie się i może doprowadzić do amputacji.
Neuropatia obwodowa
Z powodu obecności choroby naczyniowej i zmniejszenia dopływu krwi do kończyn, chorzy na cukrzycę mogą również doświadczać neuropatii obwodowej. Neuropatia odnosi się do uszkodzenia nerwów w kończynach, powodując utratę czucia lub uczucia. Uszkodzenia nerwów zmniejszają zdolność odczuwania bólu, a także mogą powodować uszkodzenia sensoryczne silnika, które mogą utrudniać ruchy. Brak odczuwania bólu powoduje, że ludzie są narażeni na urazy i infekcje, które ostatecznie mogą prowadzić do stanów powodujących martwicę lub zgorzel.
Wolne rodniki
Komórki, które wyściełają ściany naczyń krwionośnych, produkują związek zwany tlenkiem azotu, który jest ważnym regulatorem ekspansji naczyń krwionośnych. W cukrzycy poziom tlenku azotu jest znacznie zmniejszony, przyczyniając się w ten sposób do zwężenia naczyń krwionośnych i martwicy. Kiedy poziom glukozy we krwi jest wysoki, stan zwany hiperglikemią, wolne rodniki tlenowe są podwyższone. Te wolne rodniki reagują z tlenkiem azotu, powodując jego degradację, jak podaje dziennik "Circulation". Ponadto osoby cierpiące na cukrzycę mają znacznie wyższe poziomy wolnych kwasów tłuszczowych, które również przyczyniają się do wytwarzania wolnych rodników tlenowych. Stres oksydacyjny wolnych rodników tlenowych może również bezpośrednio wywoływać martwicę komórek.
