Dla profesjonalnych rowerzystów wybór pedałów może poprawić wydajność i bezpieczeństwo. Chociaż większość profesjonalistów wybiera pedały zatrzaskowe, rodzaj pedału zazwyczaj zależy od preferowanego rodzaju jazdy rowerzysty. Zawodnicy wyścigowi i rowerzyści górscy zazwyczaj używają różnych rodzajów pedałów zatrzaskowych w zależności od sportu, natomiast sprinterzy w domu mogą porzucać odmiany zatrzaskowe do klipów palców lub pasków.
Historia pedałów
Przed latami osiemdziesiątymi istniały dwa rodzaje pedałów: pedały platformy i klipsy na palce lub paski. Pedały platformy są płaskie po obu stronach i umożliwiają łatwe pchanie podczas pedałowania. Wprowadzono klipsy na palce i paski, aby umożliwić stopom rowerzysty pozostanie przyczepionym do pedału, co poprawia wydajność pedałowania. We wczesnych latach osiemdziesiątych wynaleziono pedały zatrzaskowe oparte na szybkich wiązaniach narciarskich, obiecujące bezpieczniejszy pedał wyścigowy z jeszcze bardziej wydajnym pedałem. Do 1989 r. Większość zawodników w Tour de France korzystali z pedałów zatrzaskowych.
Clipless Pedals
Systemy pedałów zatrzaskowych składają się z pedałów i wyspecjalizowanych butów. Kliny w butach zaciskają się na pedałach, mocując but do pedału, podobnie jak klipsy, ale bez paska, który można dokręcić. Podobnie jak klipsy z zatrzaskami, pedały zatrzaskowe zapewniają większą moc rowerzystom podczas wspinaczki lub przyspieszania, ponieważ but nie opuszcza pedału. W przeciwieństwie do klipsów na palec, zatrzaskowe pedały sprawiają, że wchodzenie i wychodzenie jest szybkie i bezpieczne. Aby zsiąść z konia, zawodnicy po prostu odwracają się od roweru, aby zwolnić kliny z pedałów, zamiast poluzować pasek. Pedały zatrzaskowe występują w dwóch wersjach: pedałach drogowych i pedałach do rowerów górskich.
Wyścigi samochodowe
Pedały drogowe są zaprojektowane tak, aby były wydajne i aerodynamiczne. Kliny i pedały mają zazwyczaj wzór trzyotworowy. Pedały są lekkie, a knagi mogą chodzić tylko po jednej stronie pedału. Druga strona jest płaska i wypolerowana, aby poprawić aerodynamikę. Buty używane do wyścigów drogowych są lekkie i sztywne. Zazwyczaj mają płaskie, opływowe podeszwy. Kliny wystają z buta, przez co trudno jest wejść z roweru.
Kolarstwo górskie
Pedały zatrzaskowe używane do kolarstwa górskiego są czasami nazywane pedałami do chodzenia z powodu używanych butów. Buty mają zagłębione knagi i cięższe podeszwowe podeszwy zewnętrzne, dzięki czemu jeźdźcy mogą łatwo chodzić, gdy zjeżdżają z roweru. Pedały wydają się być cięższe, aby wytrzymać trudniejsze tereny i zwykle są dwustronne, pozwalając zawodnikom przyczepić się do obu stron pedału. Kliny i pedały mają zazwyczaj konstrukcję dwubiegunową, pozwalającą na nieco łatwiejsze wypuszczanie niż pedały drogowe. Niektórzy zawodnicy, tacy jak trener górski James Wilson, wolą płaskie pedały platformowe w systemach zatrzaskowych, częściowo dlatego, że systemy zatrzaskowe, które nie zwalniają szybko, mogą przyczynić się do awarii.
Śledź sprint
Szybcy kolarze sprinty mają przeciwny problem rowerzystów górskich: Buty, które się odpinają podczas jazdy z dużą prędkością, mogą powodować wypadki. Chociaż systemy zatrzaskowe zwiększają efektywność w celu przyspieszenia, buty mogą nie zostać przycięte pod działaniem siły sprinterskiej. W przeciwieństwie do kolarzy szosowych i rowerzystów górskich rowerzyści nie muszą zdejmować nóg z pedałów. Z tego powodu niektórzy sprinterzy biegów wybierają poślizgnięcia lub paski, które przytrzymają stopę mocno na pedale i zmniejszają ryzyko poślizgnięcia.
