Podczas przygotowywania posiłku w kuchni w czasie przygotowywania posiłku ważne jest, aby znać różnicę między składnikami o podobnej nazwie. Szafranowy i szafranowy może nosić podobne znaki, ale mają one bardzo różne zastosowania w kuchni. Krokosz jest ceniony za olej, który można wykorzystać do gotowania potraw przy dużym ogniu. Natomiast Szafran jest cennym i cenionym piętnem kwitnącej roślinki krokus.
Zastosowania z krokosza barwierskiego
Roślina z krokosza balwierskiego jest roczną rośliną uprawianą głównie dla oleju w nasionach. Inne zastosowania do krokosza to między innymi komercyjne nasiona ptaków i mączka z nasion dla przemysłowych zastosowań spożywczych. Kwiaty rośliny były tradycyjnie używane do produkcji czerwonych i żółtych barwników do produkcji odzieży i żywności. Ostatnie badania sugerują, że dzienna dawka oleju szafranowego może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób serca.
Olej szafranowy
Olej szafranowy dostępny jest w dwóch różnych formułach: wielonienasyconych i jednonienasyconych. Odmiana jednonienasycona jest bezwonna i bezbarwna z bardzo wysoką temperaturą zapłonu, dzięki czemu jest idealna do głębokiego smażenia w wysokiej temperaturze. Odmiana wielonienasycona jest również bezbarwna i bezzapachowa, ale jest znacznie delikatniejsza niż jednonienasycone rodzeństwo. Aby zachować świeżość i integralność jednonienasyconego oleju, przechowuj go w chłodnym, ciemnym miejscu. Polinienasycony olej należy przechowywać w lodówce.
Szafran
Szafran to wieloletnie zioło rośliny Crocus sativus. Jest uprawiana komercyjnie w Hiszpanii, Grecji, Turcji, Indiach, Francji, Włoszech i Chinach. Szafran w rzeczywistości jest piętnem kwiatu rośliny, a każdy kwiat ma tylko trzy delikatne czerwone pasma. Szafran jest najdroższym ziołem na wagę, ponieważ jest zbierany ręcznie.
Szafran jako przyprawa
Szafran można kupić w całości lub w ziemi i najlepiej uzyskać go w małych ilościach. Można go dodawać do żywności na kilka różnych sposobów. Nici szafranu można namoczyć w wodzie, winie lub bulionie, a następnie wlać do naczynia przez płyn. Nici można również lekko opiekać, mielone na proszek, a następnie dodawane do żywności. Niektóre przepisy wymagają rozdrobnienia nici i dodania ich bezpośrednio do potrawy.
