Sprawność mięśniowa jest powszechnie definiowana jako połączenie siły mięśni i wytrzymałości mięśni. Siła mięśni oznacza zdolność do wywierania maksymalnej siły podczas ograniczonej liczby powtórzeń. Wytrzymałość mięśniowa to jednak zdolność do powtarzania powtórzeń przez dłuższy czas. Podczas gdy wytrzymałość mięśni ma wiele zalet zdrowotnych i sprawnościowych, istnieją również wady związane z maksymalną siłą, mocą i szybkością.
Włókna mięśniowe
Mięśnie szkieletowe zawierają dwa główne typy włókien mięśniowych odpowiedzialnych za różne skurcze i czynności. Szybko skurczone włókna mięśniowe wytwarzają duże ilości siły w krótkim czasie, podczas gdy wolnokurczliwe włókna wytwarzają mniejszą siłę i są odporne na zmęczenie.
W rezultacie, jeśli masz duże ilości wytrzymałości mięśniowej, twoje mięśnie składają się głównie z wolnokurczliwych włókien mięśniowych. Dzięki mięśniowemu treningowi wytrzymałościowemu, szybko skurczowe włókna mięśniowe zanikają powoli, a hipertrofia wolnokurczliwych włókien. W rezultacie możesz być dobry w robieniu dużej ilości powtórzeń lub bieganiu super daleko, ale stracisz trochę szybkiej mocy wymaganej do sprintu lub podnoszenia naprawdę ciężkich ciężarów.
Szybkość i siła Potencjał ograniczony
Kiedy osiągniesz wysoki poziom wytrzymałości mięśni, możesz poświęcić trochę siły. Chociaż możesz wykonywać ćwiczenia dla wielu powtórzeń, możesz nie mieć tak wysokiego poziomu pojedynczego powtórzenia, jak ktoś, kto ma więcej szybkokurczliwych włókien i dobrze rozwiniętą siłę mięśni.
Szybkość jest powszechnie definiowana jako zdolność do minimalizowania czasu pomiędzy powtarzającymi się ruchami. Kiedy masz dużo wolnokurczliwych włókien mięśniowych i wytrzymałość mięśni, prędkość skurczów mięśni zmniejsza się, co ostatecznie zmniejsza twój maksymalny potencjał prędkości.
Np. Światowej klasy sprinterzy mają przede wszystkim szybko skurczone włókna mięśniowe, podczas gdy światowej klasy maratończycy mają głównie wolnokurczliwe włókna mięśniowe. Podczas ćwiczeń treningowych wytrzymałość mięśniowa zmniejsza zdolność do wykonywania interwałów szybciej niż sportowiec o sile mięśni.
Szlaki metaboliczne
Trzy metaboliczne ścieżki dostarczają energię do pracujących mięśni podczas aktywności fizycznej. Wytrzymałość mięśniowa wykorzystuje szlak oksydacyjny i zaniedbuje szlak glikolityczny i fosfagenowy. Twój organizm wykorzystuje system fosfagenu podczas intensywnych ćwiczeń, podczas gdy w trakcie działania o umiarkowanym zasilaniu wchodzi w system glikolityczny. Aby uzyskać pełną kondycję i wszechstronne uwarunkowania, musisz stworzyć równowagę między wszystkimi trzema ścieżkami.
Kiedy rozwiniesz wytrzymałość mięśni kosztem siły i siły, możesz nie osiągać tak dobrze w niektórych dyscyplinach sportowych. Możesz jeździć maratonem lub rowerem na sto lat, ale możesz zmagać się z szybkim tempem 5K lub jazdą na welodromie.
Skoncentrowanie się na wytrzymałości mięśniowej może spowodować, że będziesz bardziej podatny na obrażenia, ponieważ trenujesz wytrzymałość kosztem siły i mocy. Może to prowadzić do powtarzania tej samej czynności, która opodatkowuje określone mięśnie bardziej niż inne i prowadzi do braku równowagi.
