Wielu uważa, że głód jest warunkiem, a nie zbiorem warunków, które obejmuje. Głód to coś więcej niż pusty żołądek; jest to fizjologiczna i psychologiczna odpowiedź na liczne zmiany w ciele. Chociaż zmiany te są zwykle reakcją na całkowity metabolizm połkniętej żywności, głód może również wystąpić w wyniku przyzwyczajenia, narażenia na smaczne jedzenie lub podczas okazji towarzyskich. Jednak pomimo przyczyny głodu, ogólny dyskomfort, który nieodmiennie się pojawia, często może wywoływać drażliwość u tych, którzy go doświadczają.
Fizjologiczne skutki głodu
Drażliwość lub "zrzędzenie" związane z głodem wynika najczęściej z jego fizjologicznych skutków. Gdy żołądek jest pusty po zakończeniu metabolizmu połkniętego pokarmu, zaczyna gromadzić się gaz. To buduje ciśnienie w żołądku, powodując skurcze. Skurcze mogą stać się bardziej wyraźne, ponieważ mięśnie, które naprężają ściany żołądka, kurczą się, doprowadzając gaz do wnętrza jelita w celu wypchnięcia. Skurcze te, zwane perystalami, są takie same, jak w przypadku trawienia podczas karmienia pokarmów sokami żołądkowymi. Oprócz dyskomfortu brzusznego związanego z głodem, inne przyczyny drażliwości obejmują zmęczenie, zapalenie dziąseł, wzdęcia i suchość oraz swędzenie skóry.
Psychologiczne skutki głodu
Metabolizm powoduje wzrost stężenia glukozy we krwi, który jest głównym źródłem paliwa dla mózgu, mięśni i narządów ciała. W związku z tym poziom glukozy spada, gdy nie ma już żywności do metabolizmu. Tak jak ta redukcja glukozy powoduje zmęczenie i osłabienie, to także powoduje psychologiczne różnice. W szczególności niedbałość, zawroty głowy i ogólna frustracja zwykle następują po rozpoczęciu głodu, co w znacznym stopniu przyczynia się do zrzędliwości.
Hormony powiązane z głodem
Liczne hormony przyczyniają się do odczuwania głodu. Na przykład trzustka wytwarza insulinę, która powoduje, że glukoza w krwioobiegu przenosi się do komórek wymagających energii. Wytwarza on również glukagon, który powoduje, że wątroba w miarę potrzeby uwalnia zgromadzoną glukozę do krwioobiegu. Jednak oba te hormony stymulują także podwzgórze w mózgu, które pobudza wiele innych reakcji fizjologicznych, takich jak persitalis i ogólne pragnienie jedzenia. Inne hormony, takie jak grelina i oreksyna, które są wydzielane przez narządy w całym przewodzie pokarmowym, wpływają zarówno na sytość, jak i na snu. Nierównowaga w tych hormonach, szczególnie ze względu na przedłużające się epizody hormonalne, może pogorszyć ogólne samopoczucie, powodując drażliwość.
