Diuretyki, zwane także pigułkami na wodę, są lekami stosowanymi w leczeniu obrzęków lub zatrzymywania wody spowodowanych takimi stanami medycznymi jak wysokie ciśnienie krwi, niewydolność serca, jaskra, niewydolność nerek i wodobrzusze. Wodobrzusze to gromadzenie się płynów w jamie brzusznej z powodu chorób wątroby. Diuretyki działają poprzez zapobieganie ponownemu wchłanianiu sodu przez nerki, co prowadzi do zwiększonego usuwania sodu i wody z organizmu.
Diuretyki i niskie ciśnienie krwi
Niedociśnienie lub niskie ciśnienie krwi jest efektem ubocznym diuretyków. Diuretyki powodują, że nerki wypłukują sód i wodę z organizmu. Sód jest minerałem, który utrzymuje odpowiednią objętość krwi i ciśnienie, powodując zatrzymanie wody przez organizm. Pacjenci przyjmujący leki moczopędne często doświadczają ortostatycznego lub postawy, niedociśnienia, które jest nagłym spadkiem ciśnienia krwi po wzroście z pozycji leżącej lub siedzącej. Pacjenci z niedociśnieniem ortostatycznym mogą odczuwać zawroty głowy i omdlenia z powodu zmniejszonego przepływu krwi do mózgu.
Zarządzanie niedociśnieniem
Pacjenci przyjmujący leki moczopędne są często informowani o środkach samopomocy, aby zapobiec hipotonii. Pacjenci powinni wstać stopniowo, aby umożliwić organizmowi dostosowanie się do nagłych zmian ciśnienia krwi. Pacjenci, u których wystąpi niedociśnienie ortostatyczne, powinni skonsultować się z lekarzem o obniżeniu dawki diuretyków. Noszenie elastycznych pończoch może również pomóc w zapobieganiu niedociśnienia ortostatycznego, zapobiegając gromadzeniu się krwi w żyłach kończyn dolnych. Zwiększone przyjmowanie płynów pomaga zapobiegać hipotonii ortostatycznej u zdrowych osób. Pacjenci z problemami z sercem, takimi jak niewydolność serca i nadciśnienie, powinni skonsultować się z lekarzem przed zwiększeniem przyjmowania płynów, ponieważ nadmiar płynów może pogorszyć ich stan.
Leczenie niedociśnienia
Wydłużenie niedociśnienia powoduje zmniejszenie przepływu krwi do ważnych narządów, co prowadzi do złego funkcjonowania wielu układów ciała. Pacjenci przyjmujący leki moczopędne powinni zawsze ocenić poziom ciśnienia tętniczego przed zażyciem diuretyków. Niski poziom ciśnienia krwi należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi. Ciężkie niedociśnienie jest leczone za pomocą podawania krwi i leków, aby podnieść ciśnienie krwi i siłę pompowania serca, zgodnie z PubMedHealth.
Rodzaje diuretyków
Powszechnie stosowane leki moczopędne obejmują diuretyki pętlowe, tiazydowe i oszczędzające potas. Diuretyki pętlowe są stosowane w leczeniu nadciśnienia i obrzęku spowodowanego zastoinową niewydolnością serca, marskością lub niewydolnością nerek. Przykłady diuretyków pętlowych obejmują furosemid, bumetanid i torsemid, zgodnie z Drugs.com. Tiazydowe leki moczopędne są głównie stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Diuretyki tiazydowe zmniejszają retencję płynów, powodując zwiększone oddawanie moczu. Przykłady tiazydowych leków moczopędnych obejmują Esidrix, Hydrocholothiazide i Chlorothiazide. Diuretyki oszczędzające potas zmniejszają ilość płynów w organizmie, powodując, że nerki zwiększają przepływ moczu. W przeciwieństwie do innych leków moczopędnych, te leki nie powodują utraty potasu przez organizm. Przykłady diuretyków oszczędzających potas obejmują aldakton, amiloryd i spironolakton.
