Sport rzucania dyskiem sięga starożytnej Grecji, gdzie sport był ceniony za pokaz precyzji i koordynacji sportowca, w połączeniu z jego siłą fizyczną. Discus był jedną z pierwszych gier rozgrywających się na Olimpiadzie, a także innymi podobnymi sportami, takimi jak oszczep. Wciąż szeroko uprawiany sport wyczynowy, rzucanie dyskami nie zmieniło się radykalnie w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat.
Początki
Rzut dyskiem wyłonił się w starożytnej Grecji w okolicach 708 roku pne, kiedy sport został dodany do 18. olimpiady, mówi Olympia Grecja. Dysk był częścią pięcioboju, który obejmował także skoki, zapasy, biegi i oszczepy. Kształtowane jak latający spodek, starożytni Grecy wykonali dyski z ołowiu, brązu, żelaza lub kamienia, według Perseus Digital Library na Tufts University. Dyski były wykonywane z różną wagą, w zależności od tego, czy zawody składały się z mężczyzn czy chłopców. Typowy dysk ważył około 4? do 13 funtów. lub 2 do 6 kg i zmierzono około 8? do 13? cale lub około 21 do 34 cm, odnotowuje Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych.
Rozwój
Do 632 r. Przed naszą erą igrzyska olimpijskie w starożytnej Grecji zostały przedłużone do jednego tygodnia, a gra w rzucanie dyskiem była jednym z ponad 50 wydarzeń na igrzyskach olimpijskich o 500 p.n.e., mówi Olympia Grecja. Rzut dyskiem został włączony do nowoczesnych Igrzysk Olimpijskich w Atenach w 1896 roku, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych. Miażdżystki stanęły na cokole, który był około 24 cali na 27? cale. W następnym roku w USA odbyło się rzucanie dyskiem, które wykorzystywało okrąg o średnicy około 7 stóp. W 1907 roku sam dysk został ujednolicony w sporcie wyczynowym do około 4? lbs. lub 2 kg i 8 2/3 cali lub 22 cm średnicy, a koło do rzucania dyskiem zwiększyło się do ponad 8 stóp średnicy w 1908 roku. Współczesne koło do rzucania betonu nie zostało wprowadzone do 1954 roku.
Znaczenie
We wczesnych latach dwudziestych XX wieku, różne style rzucania dyskiem ewoluowały, gdy sport zyskał popularność na całym świecie, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych. W tym czasie opracowano konkursy dla jednej ręki i obiema rękami, wraz z nordyckim stylem rzutowania wahadłowego. W 1926 roku Clarence Houser wprowadził współczesny styl pomijania i obracania przed wypuszczeniem dysków. Amerykańskie kobiety dołączyły do sportu rzucania dyskiem konkurencyjnie w 1914 roku, używając dysków o wadze około 3 1/3 funta. lub 1? kg. W 1928 roku igrzyska olimpijskie zaczęły używać 2 1/5-lb. lub 1 kg standardowy dysk dla kobiet.
Nowoczesny dzień
Chociaż postumenty, kółka do rzucania i rozmiary dysków i wagi zmieniły się przez wiele stuleci, odkąd starożytni Grecy po raz pierwszy praktykowali rzucanie dyskiem, sport nie uległ istotnym zmianom w stosunku do swoich korzeni, jak podaje Tufts University. Rzut dyskiem wciąż zawiera ten sam podstawowy cel - rzucać paletami dalej niż przeciwnicy. Dziś rzucanie dyskiem jest oficjalnym sportem z zawodów na całym świecie, zauważa Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych. Ale początki dysków i współczesne zawody na Igrzyskach Olimpijskich zawsze będą mocno kojarzone ze sportem.
