Pierwsze trzy lata rozwoju niemowlęcia charakteryzują się dramatycznymi zmianami emocjonalnymi. Dziecko w wieku przedszkolnym uczy się, jak regulować swoje emocje, bawić się z innymi i myśleć bardziej niezależnie. Problemy z socjalizacją są zwykle widoczne w tych wczesnych latach i można je rozpoznać po obecności jednej lub więcej "czerwonych flag". Jeśli widzisz wzór problemów socjalizacyjnych z twoim dzieckiem, szukaj profesjonalnej pomocy i doradztwa, aby rozwiązać problemy możliwie wczesny wiek.
Wczesne związki
W okresie przedszkolnym dziecko rozwija podstawowe poczucie zaufania otaczającego ją świata, poprzez doświadczanie bezpiecznych relacji z jej podstawowymi opiekunami. Według Departamentu Zdrowia Michigan w Michigan mózg niemowlęcia ma około 100 miliardów nerwów, które potrzebują stymulacji środowiskowej, aby utworzyć połączenia determinujące rozwój emocjonalny dziecka. Uważna, pielęgnująca opieka jest niezbędna do stworzenia zdrowych połączeń mózgowych niezbędnych do prawidłowego rozwoju emocjonalnego. Opiekunowie podstawowi spędzają najwięcej czasu ze swoimi niemowlętami, co czyni ich głównymi architektami rozwoju emocjonalnego ich dzieci.
Odporność na dotyk
Dziecko, które nie lubi być dotykane lub trzymane, może mieć problem z socjalizacją. Dobrze zsocjalizowane dziecko szuka rodzicielskiego dotyku i uczucia, gdy jest niepewne, samotne lub czuje się kochane. Dziecko, które nie lubi być dotykane, może wykazywać oznaki, takie jak wygięcie pleców podczas trzymania, odpychanie opiekuna lub stawanie się agresywnym, jeśli się do niego zbliży. Szukaj raczej wszechobecnego wzoru niż reakcji sytuacyjnej jako wskaźnika problemu socjalizacji.
Nadmiernie zależny
Natomiast dziecko, które jest nadmiernie zależne lub opiekuńcze wobec opiekuna, może również mieć problem socjalizacji. Może bać się nowych sytuacji i zamrozić, gdy zostanie poproszony o wypróbowanie czegoś nowego. Wydarzenia, które wpajają radość wielu dzieciom, takie jak wycieczka w teren, poznawanie nowych dzieci lub uczenie się czegoś nowego, mogą wywoływać przerażenie w nie uspołecznionym dziecku. Może nie być łatwo pocieszony, bez względu na to, ile ofiar ma zapewnione, a jej obawy mogą być nadmierne.
Niezaangażowany lub niezainteresowany
Dziecko niezaangażowane może nie wyrażać ciekawości, gdy jest wystawione na nowe sytuacje. Zazwyczaj nie wyraża preferencji dla swoich opiekunów nad innymi osobami. Nie ma obcej lęki, a dotyk spotyka się z obojętnością. Dziecko nieangażowane nie wyraża uczuć, nawet gdy jest narażone na sytuacje, które powodują u większości dzieci ból fizyczny, ból lub cierpienie.
