Światowi narciarze często wygrywają zawody w wyścigach zjazdowych o ułamek sekundy. Trenerzy narciarstwa szkolą swoich kierowców, aby stosowali strategie związane ze zdarzeniami. Ich najlepsi zawodnicy mają możliwość określenia najszybszej i najskuteczniejszej linii na stokach oraz techniki, z jaką można się do niej przyczepić. Ci konkurenci zdają sobie sprawę, że drobne błędy w obliczeniach mogą stanowić różnicę między złotym a srebrnym medalem. Chociaż wiele z tych strategii jest unikalnych dla konkretnego rodzaju wyścigu, niektóre uniwersalne techniki odnoszą się do wszystkich rodzajów wyścigów narciarskich.
Otwarta postawa
Jeśli spojrzysz na jakiekolwiek zdjęcie Hermanna Maiera lub jakiegokolwiek innego światowej klasy narciarza, zauważysz, że mają szeroką postawę narciarską. Poprawia to ich boczną stabilność, dzięki czemu łatwiej jest utworzyć większy kąt krawędzi. Trener wyścigowy Ron LeMaster radzi zawodnikom zachować pozycję na szerokość barków.
Nachylenie i Angulacja
Artykuł na stronie "Ski Magazine" opisuje tajemnice sukcesu skoczka narciarskiego Bode'a Millera. Autor wyjaśnia, że Miller używa ekstremalnie wysokich kątów krawędziowych, które wskazują na jego doskonałą równowagę. Kąty o wysokim kącie ułatwiają czyste, ciasne skręty potrzebne do slalomu, rodzaj rasy charakteryzujący się szczelnie umieszczonymi bramami. Krawędzie wymagają nachylenia i kątowania. Nachylenie polega na przechylaniu obu nart, tak aby krawędzie wyrzeźbiły śnieg, a kątowanie obejmuje zginanie kolan, bioder i kostek w kierunku skrętu.
Tuck
Zawodnicy ścigający czasami używają pozycji zwanej "tuck", która jest aerodynamiczną pozycją, która minimalizuje spowalniające efekty oporu wiatru. Tuck jest szczególnie przydatny podczas zjazdu, który wymaga minimalnego obrotu i maksymalnej prędkości. Zawodnicy kładą ręce przed twarzą i obniżają biodra, dopóki ich kolce nie znajdą się na wysokości ramion. Zawodnicy Giant Slalom również używają zakładki w niektórych częściach wyścigu. Gigantyczny slalom jest podobny do slalomu, ale bramy są dalej od siebie oddalone. Zawodnicy mogą wykorzystać zakładkę, aby uzyskać prędkość pomiędzy bramkami.
Wczesne zaangażowanie w krawędź
Narciarze rekreacyjni mogą uciec z rozpoczynaniem zejścia z trawersu lub przechodzeniem przez wzgórze, ale ta metoda marnuje cenny czas na slalom lub gigantyczne slalomowe wydarzenia. Najbardziej wydajni narciarze na nartach uzyskują swoje narty na krawędzi, podczas gdy oni wciąż stoją na linii upadku. Trener wyścigów Greg Gurshman wyjaśnia, że zawodnicy powinni mieć około 70 procent zakrętu ukończonego przed dotarciem do bramki. Wymaga to wczesnego zaangażowania.
Technika skoku
Trasy zjazdów zjazdowych często mają wzniesienia w śniegu, które wymagają skakania narciarza. Muszą utrzymywać swoją prędkość przed zbliżaniem się do skoku i celować prosto w kierunku wzniesienia się w śniegu bez skręcania. Ich nogi rozciągają się, gdy są w powietrzu, ale ich kolana muszą się zginać, a biodra muszą opaść podczas lądowania w celu absorpcji wstrząsów.
Strategie wizualne
Dyrektor wyścigów rekreacyjnych Sugarbush Resort, Doug Lewis, doradza zawodnikom slalomowym i gigantycznym slalomom, aby nie stracili głowy i skupili przed sobą dwie bramy. Ta taktyka uświadamia kierowcom zmiany kursu i pozwala im na odpowiednie dostosowanie.
Waga na nartach zjazdowych
Narciarze początkujący często chowają się na zboczu, utrzymując ciężar na podnóżku. To jest taktyka strachu. Wyścigi narciarskie wymagają odwagi. Zawodnicy tworzą szybciej, mocniej łuki, utrzymując swoją masę na nartach.
