Białoruski strój narodowy - fotografia i historia

Białoruski strój narodowy to tradycyjne stroje chłopskie, symbolika pogańska (ornamenty) jako dekoracja i zwykły kapelusz z Transylwanii.
Strój narodowy lub ludowy Białorusi powstaje, podobnie jak stroje narodowe innych narodów europejskich, w XIX wieku na podstawie tradycyjnych strojów ludowych. Ubrania, które przez stulecia były noszone przez chłopów.
W tym i różnicy strojów ludowych - jest to odzież zwykłych ludzi, niewiele zmienionych przez wiele stuleci. W przeciwieństwie do stroju arystokratów, który często zmieniał się w paneuropejskim stylu.
Głównym materiałem, który był używany do krawiectwa białoruskiego stroju ludowego, jest len. Podobnie jak w innych krajach, wśród pierwszych materiałów do produkcji ubrań oprócz lnu była wełna. Białoruski strój ludowy został ozdobiony ornamentami. W tym samym czasie, tradycyjnie najbardziej eleganckim w swoim wystroju był strój damski. W stroju tego samego mężczyzny ozdoby były haftowane częściej tylko na koszuli.
Garnitur mężczyzny
Białoruski strój ludowy składał się ze spodni i koszulki. Letnie spodnie były najczęściej lniane, zimowe tkane z tkaniny. Na Białorusi męskie spodnie były nazywane "nagavitsy", "ganavitsy", "porty". Nazwy zależały od obszaru kraju, w którym były założone spodnie. W każdym regionie były spodnie i ich własne "małe rysy". Na przykład w regionie witebskim w XIX wieku istniały spodnie z okrągłą wstawką, bardzo szerokie ze stopniem. I te spodnie były nazywane "crock" lub "krokvami". Najprawdopodobniej od słowa "krok" - po białorusku "Krok".
I jest to również cecha stroju ludowego. W każdym regionie, nawet w jednym kraju, odzież chłopska, z powszechnym podobieństwem, ma swoje małe różnice. Strój narodowy każdego kraju jest więc w pewnym sensie arytmetyczną średnią wszystkich wariantów stroju ludowego z różnych regionów danego kraju.
Koszula męska w białoruskim stroju ludowym była tradycyjnie uszyta z płótna samodziałowego. Został ozdobiony ornamentem. Koszula była zużyta i przepasana.
Górna odzież dla mężczyzn służyła jako orszak. Świta jest szatą z bezpośredniej szaty.Głównie na terytorium Białorusi były orszak prosty krój, ale istnieją również możliwości rozbudowy pakietu spadkową. Słodka, a także koszula, była noszona z paskiem. Zimą zewnętrzna odzież była osłoną.
W odniesieniu do stref, odzież Białoruskiej kostium narodowy męska zawsze z pasem. W tym przypadku na przykład pas w szatach z XVI wieku miał dość praktyczny cel. Do pasa w tamtych czasach dołączono małą sakiewkę, w której trzymano pieniądze i inne drobne przedmioty.
Paski mogą być zarówno wełniane polsukonnymi - podstawa z tkaniny lnianej i wątku (poprzeczne nici tkaniny) - szmatki. W tym samym czasie nosili dzianinowe i tkane pasy. Pasy zostały ozdobione ornamentem.
Męskie nakrycia głowy w białoruskim stroju ludowego kapelusz były Bryl i magerka. Zimą noszono czapki futrzane, na przykład opaski. Kapelusz to kapelusz z szerokimi marginesami. Może to być słoma lub filc.
Mahorka to czapka bez marginesów, najczęściej biała. Taki czapeczka była noszona nie tylko na Białorusi, ale także na Ukrainie iw Polsce. Jego nazwa pochodzi od słowa "mahuaar" - węgierski.Uważa się, że taki kapelusz pojawił się w XVI wieku za panowania króla polskiego i wielkiego księcia litewskiego Stefana Batorego. Od tego czasu kapelusz rabusia został zarejestrowany w białoruskim stroju ludowym.
Ten sam król Stefan Batory pochodził z Węgier, a nie z jakiegokolwiek miejsca, ale z samej Transylwanii. Jego siostrzenicą była Elizabeth Bathory, która weszła do historii jako krwawa Lady Bathory.
Ale król Stephen Batory przeszedł do historii całkiem pozytywny charakter. Nawiasem mówiąc, ostatnie lata swojego życia transylwani Stefan Batory spędził w białoruskim mieście Grodno, gdzie w tamtych latach znajdowała się jego rezydencja królewska.
Kostium damski
Elementem białoruskiego stroju ludowego była koszula bogato zdobiona haftem, spódnicą, bez rękawów i fartuchem.
Spódnice w różnych regionach Białorusi nazywa się inaczej. Również nazwy spódnic mogą zależeć od ich koloru. A więc absolutnie biała spódnica nazywała się "belyak", niebieska spódnica - "niebieska". Zależnie od nazwy spódnic i materiałów, na przykład, spódnica z drukowanej tkaniny nazywana była "piętą".
Spódnice z wełnianej tkaniny, często noszone w zimie, nosiły nazwę andarak. Samo słowo najprawdopodobniej pochodzi od niemieckiego słowa "unterrock" - więc w języku niemieckim nazywano niższą sukienkę. To słowo zostało pierwotnie zapożyczone przez Polaków, a następnie przyszło do języka białoruskiego, zamieniając się w andarak - nazwę wełnianej spódnicy.
Kurtki bez rękawów na Białorusi nosiły nazwę "garset" lub "kabat", były też takie imiona, jak "stanik", "captan", "napierśnik". Kurtki bez rękawów mogą być tak krótkie, jak talia i długie. Od frontu koszula bez rękawów może być zapinana na guziki lub wiązana.
Fartuchy były szyte z płótna i mocowane do talii za pomocą krawatów. Fartuchy, podobnie jak damskie koszule, były bogato zdobione haftowanymi ornamentami.
Jako ubiory głowy kobiety nosiły chustki, peleryny i nametki. Nametka lub wzór to główka zamężnej kobiety. Nametka to długi, do 3 metrów kawałek prostokątnego materiału, który był zawiązany wokół głowy, obejmując zarówno głowę, jak i szyję.
Obuwie damskie i męskie były skórzane od czasów Rusi Kijowskiej i księstwa Połock.Od XIX wieku wysokie buty skórzane stały się częścią białoruskiego stroju ludowego. Jednak wieśniacy mogli także nosić tkane buty - łykowe buty.
Ornament
Ważną rolę w białoruskim stroju ludowym odgrywa ornament. Ozdoby haftowane zarówno męskie i damskie koszule, a także spódnice, fartuchy.
Symbolika białoruskiej ozdoby jest wystarczająco stara, zachowana od czasów pogańskich. Ozdoby ozdób na Białorusi były w większości haftowane czerwoną nitką na białym materiale - białe koszule, fartuchy, spódnice. W tym samym czasie ornament może być haftowany nie tylko na ubraniach, ale także na ręcznikach - ręcznikach.
Jeszcze w połowie XX wieku starsze kobiety na wsi pamiętały, że wzory ornamentów to nie tylko obrazy. Wzorce wzorów są symbolami o pewnym znaczeniu. Takie symbole mogą być życzeniem szczęścia dla młodych lub amuletów. Były symbole związane z rocznym cyklem i świętem żniw, ponieważ najważniejszą rzeczą w życiu chłopów jest słońce i chleb.Również wśród wzorów ornamentu były również symbole związane z obrzędami pogrzebowymi.
Haftowanie ozdób na ubraniach lub ruschnikach, mistrzowie w czasach starożytnych mogli dodawać całe zdania postaci. Określ wystrój kostiumu. A zatem dla chłopa ozdoba służyła nie tylko jako ozdoba, ale jako zaklęcie i urok.

Obejrzyj wideo: Mówią Białorusini Podlasia - fragment (Może 2024).