Puls i oddychanie to dwa z czterech podstawowych parametrów organizmu. Pozostałe objawy życiowe to temperatura ciała i ciśnienie krwi. Znaki życiowe mierzą funkcje organizmu, a lekarze i pielęgniarki wykonują te pomiary, aby ocenić stan zdrowia fizycznego. Nieprawidłowości w objawach życiowych mogą wskazywać na chorobę lub chorobę lub mierzyć kroki prowadzące do wyzdrowienia po operacji, chorobie lub infekcji.
Krok 1
Usiądź pacjenta na stole egzaminacyjnym lub na krześle. Upewnij się, że pacjent jest zrelaksowany i komfortowy przed rozpoczęciem badania. Jej plecy powinny być podparte i powinna mieć stopy płasko na podnóżku stołu egzaminacyjnego lub na podłodze dla najlepszych rezultatów. Zapytaj pacjenta o jej historię medyczną. Ważne jest, aby udokumentować aktualne leki, historię nadciśnienia tętniczego lub historię powolnego lub szybkiego pulsu, ponieważ wszystkie te rozważania mogą wpływać na częstość tętna i częstość oddechów pacjenta.
Krok 2
Stań twarzą do pacjenta. Odwróć jej dłoń tak, aby jej dłoń skierowana była w górę po tej stronie, na której chcesz wziąć puls. Umieść pierwszy i drugi palec na zewnętrznej stronie nadgarstka pacjenta, tuż poniżej punktu, w którym dłoń dotyka nadgarstka po tej samej stronie co kciuk. Powinieneś poczuć lekkie wcięcie na nadgarstku, gdzie znajduje się arteria i delikatnie naciskając, powinieneś poczuć puls pacjenta.
Krok 3
Zwróć uwagę, czy impuls jest normalny, regularnie nieregularny lub nieregularny. Regularny puls ma równomiernie rozmieszczone rytmy, regularny nieregularny puls ma nieregularny wzór - zwykle wskazując pominięte rytmy - i nieregularnie nieregularny puls nie ma prawdziwego wzoru i jest bardzo trudny do zmierzenia. Jeśli pacjent ma regularny puls, policz liczbę uderzeń w ciągu 15 sekund i pomnóż tę liczbę przez cztery, aby uzyskać liczbę uderzeń na minutę. Jeśli pacjent ma nieregularny puls, weź impuls przez pełną minutę i zanotuj liczbę uderzeń na minutę.
Krok 4
Kontynuuj trzymanie nadgarstka pacjenta podczas pomiaru jego oddechu. Nie mów pacjentowi, że zamierzasz zmierzyć jej oddychanie, ponieważ niektórzy ludzie zmienią częstość oddychania, jeśli wiedzą, że jest on mierzony. Obserwuj ramiona i klatkę piersiową pacjenta i policz każdą inhalację jako jeden oddech. Policz liczbę oddechów w ciągu 15 sekund i pomnóż liczbę przez cztery, aby uzyskać liczbę oddechów na minutę. Należy zwrócić uwagę, czy oddech jest sprawny czy prawidłowy, i zapisać liczbę oraz obserwację oddechów.
Wskazówki
- Normalne tętno spoczynkowe dla dorosłych wynosi od 60 do 80 uderzeń na minutę. Impuls większy niż 80 uderzeń na minutę nazywany jest tachykardią, a częstość tętna mniejsza niż 60 uderzeń na minutę nazywana jest bradykardią. Normalna prędkość oddychania dla dorosłych wynosi od 12 do 20 oddechów na minutę. Częstość oddechów powyżej 20 na minutę nazywa się tachypnea.
Ostrzeżenia
- Nie wykonuj tych pomiarów u osób, które spożyły alkohol lub tytoń lub pracowały energicznie w ciągu 30 minut przed egzaminem. Nie używaj kciuka, aby przyjąć puls pacjenta. Twój własny puls jest silniejszy w twoim kciuku niż jakikolwiek inny z twoich pozostałych palców, więc możesz pomylić swój własny puls na swój podczas wykonywania badania.
