W tym trudnym okresie dla wielu krajów w Europie nastąpiły poważne zmiany w modzie i stylu. Wraz z wybuchem wojny wiele domów mody zostało zamkniętych, większość kobiet pozostała sama i została zmuszona do przejęcia pełnej odpowiedzialności za rodzinę.
Wielu z nich podejmowało pracę swoich mężów w biurach, w przemyśle i, oczywiście, w szpitalach. Tak czy inaczej, musieli prowadzić ludzki styl życia, a co za tym idzie zakładać odpowiednie ubrania, a nawet mundury.
Odzież została zmieniona tak, aby zapewnić niezbędną łatwość obsługi, stało się bardziej przestronne, wiele musiał usunąć swoje ozdoby, czapki, gorsety, zmień bujne fryzury po prostu wybrać się na tylnej belce głowy, ...
Jeśli przed krawców wojenne ostrożnie zbliżył się idealne dopasowanie wszystkich elementów ubrania i większość ubrań w ogóle, w czasie wojny o jak „siad bluzkę lub spódnicę,” AS „zasadzone kołnierz” nie ma sensu, wiele z nich nie miał wcześniej. Czas wojskowy zmusił kobiety do ponownego zastanowienia się nad wygodą ubierania się.
Tuż przed wojną w sylwetce magazynów mody lato zwężający spódnice, wszedł Paul Poiret, przez jakiś czas pozostał w mocy, ale stopniowo sukienki i kostiumy zostały odbudowane w nowy sposób, tak samo jest z górnej części garderoby.
Bardziej korzystne było cięcie z jednoczęściowymi rękawami.Ten projekt ubrań przypominał japońskie kimono. Kimono z ręki zostało kiedyś wprowadzone przez Paula Poireta, a przed wojną i podczas wojny cięcie to pozostawało najbardziej udanym damom z najwyższego świata.
W stylu kimona, sukienki o dowolnym celu zostały wycięte, ponieważ nie wymagały specjalnych metod technologicznych w procesie szycia, a ponadto sprawiały wrażenie zaniedbania. I tak wkroczyła moda na niedbałość.
"Bluzka wyglądała jak worek, jedna strona jest złożona w głębokie fałdy, a druga gładka." Okazało się, że w tym czasie szycie garnituru, zadanie nie jest trudne. Staranne prasowanie jest bezużyteczne, również cięte. Im bardziej nieostrożny kostium lub sukienka, tym lepsze wrażenie.
Materiał może być po prostu wyrzucony na postać, gdzieś, gdzie można się podnieść, gdzieś utknąć, tutaj i okaże się, że ta sylwetka w kształcie torby, która była wymagana.
Pierwsza wojna światowa jest wystarczająco silny wzbogacony odzież dla kobiet w stylu wojskowym - trencze, kurtki, płaszcza morskich oficerskiej, metalowe guziki, khaki, kieszenie, berety, czapki.
Stań się popularnym małym nakryciem głowy, przypominającym pilota hełmu, szorstkie paski, frędzle, stójkę.Magazyny modowe oferują technologię cięcia i szycia odzieży domowej. W nich pojawiają się style strojów z odpinaną talią i baskikiem, z paskami na ramiona, z linkami.
Czasopisma publikują style żałobne, w których wszystko jest czarne, zamknięte, kapelusze z żałobnymi welonami. Teraz zwężone dno spódnicy jest całkowicie odrzucone. Kto powinien otrzymać spermę, kiedy musisz spieszyć się do pracy męża lub do szpitala.
Ubrania rozszerzone do dołu, linia talii, która jest pod piersią, spadła na miejsce, a nawet niżej. Sylwetka tylko przez rok zmieniła się z wrzeciona w kształcie trapezu. Na szczycie wszystkich kobiet zaczęła ciąć włosy, na początku, to było bardziej wygodne do pracy w pośpiechu, a po drugie, jak zawsze w czasie wojny pojawiają niehigieniczne warunki, i po trzecie, po prostu chciał się pozbyć wszystkich nadmiarze.
Mężczyźni byli zszokowani nowym wyglądem ich niegdyś pięknego towarzysza i dziewczyny. Jean Renoir (syn artysty), opisuje jego szok, gdy zobaczył swoją kuzynkę:”... nowy, nigdy wcześniej nie widział twarz Wiary tak na mnie wrażenie ... Pamiętamy dziewczyny z długimi włosami ... i nagle ... nasz połowa stała się naszą równi, naszego przyjaciela.
To wystarczyło przejściowa moda. - kilka ruchów nożyczkami, a co najważniejsze, odkrycie, że kobieta może być zaangażowany w sprawy Pana, a Pan był zawsze zniszczył struktury społecznej, cierpliwie wznoszone przez ludzi od tysięcy lat "
W pierwszych latach wojny zużyte były stare spódnice, a nowe szerokie. Tak więc, w tym czasie określono trzy rodzaje spodnie: spódnica marszczona - pofałdowany lub marszczyć, spódnica spalony z pasie przepony dwóch spalanego falbanki które były jak przeponę dwuwarstwowego.
W stanik cięcia panował jeden rękaw cięcia, często spotykał Dwukolorowa rękaw, spód stanika podpisał ją miękką magazyny, które pozwoliły swobodę doznań ruchowych.
Ten okres miał ogromny wpływ na modę i styl i jest uważany za przejściowy w historii mody. W latach 1914-1918 było wiele innowacji. Wydawać by się mogło, że w takim okresie wielkich światowych wydarzeń nie było modne, a ona mimo to rozwinęła się.
Ani zamknięte domy mody, ani wojna, nie powstrzymały kobiet od wymyślania i rozwijania czegoś, ponieważ życie trwało. Nie wszystkie kraje miały taką samą sytuację, a nie wszystkie poziomy społeczeństwa.Jednak cokolwiek, kobieta pozostaje kobietą. A w czasach wojny zdarzały się chwile, kiedy chciałem się ozdobić, nie przez klejnoty, ale przez te same ubrania.
Pomimo smutnych wieści z frontu, życie z tyłu poprawiało się, ponieważ nie każdy miał gorzki los, dlatego chcę żyć pełnią życia i dobrze się bawić. Pod koniec wojny znowu układa się kule, w ubraniach pojawia się bogaty wystrój.
Krótkie spódnice, które pojawiły się tuż po wojnie (tuż poniżej kolana) są wydłużane. Pojawiają się, choć przez bardzo krótki czas, spódnice zwężają się w dół. Od 1917 do 1918 roku projektanci mody jakoś zdołali przywrócić dotychczasowy wpływ na spontanicznie zmieniający się styl. Ale w rzeczywistości był moment, w którym zaczęto poszukiwać nowego stylu.
Wiele domów mody próbowało dostosować się do spontanicznej mody. Domy mody zaczynają się otwierać, mistrzowie wznawiają swoją działalność. Takich jak Jeanne Paken, Madeleine Vionne, Edward Monet, siostry Kallo zaczynają znów pracować.
Tymczasem Mademoiselle Chanel zaczyna tworzyć wizerunek nowej kobiety. Jeden z wybitnych mistrzów tamtych czasów miał nazywać się Erte (Roman Tyrtov), który jeszcze przed wojną tworzył oryginalne szkice dla Paula Poireta. Pod koniec wojny stał się światowej sławy artystą - mistrzem projektowania kostiumów.
Erte współpracował z wieloma magazynami o modzie, zwłaszcza z amerykańską edycją Harper's Bazaar. Jego piękne szkice od strojów wieczorowych po proste garnitury stanowią nieskazitelny i niepowtarzalny projekt. Jednym z wielu tematów Herte'a był temat - kobieta w spodniach. W swoich szkicach z mistrzowskim kunsztem sugeruje pomysł stworzenia sukienki, w której podkreśla detale, nawiązując do bryczesów, bryczesów, spodni.
Francuski pisarz Romain Rolland powiedział kiedyś, że chciałby zobaczyć sto lat po swojej śmierci, jak zmieni się społeczeństwo, ale nie w traktatach naukowców, ale w magazynie o modzie. Pisarz był pewien, że moda powie mu prawdziwą historię zmiany społeczeństwa, a nie filozofów i historyków.
A oto rezultat spontanicznie rozwijającej się mody:
Krawcy, którzy powrócili z wojny i chcieli przywrócić dawne prawa, zostali zmuszeni do zaakceptowania nowej mody, którą stworzyły same kobiety. Krynoliny, gorsety i "wąska moda" zostały pokonane.
Armia dokonała również zmian w modzie. Mundur wojskowy był tak wygodny, że wciąż był naśladowany w spokojnym życiu.
Oprócz operacji wojskowych w Europie prowadzono wojny kolonialne.Stąd pojawiły się wzorzyste tkaniny z Tunezji i Maroka, szale, szaliki. Wraz z pojawieniem się ubrania o prostym kroju, ubrania kobiece pojawiły się w szafie kobiety z obfitością egzotycznych wzorów, wzrosła miłość do dziania, aplikacje, hafty, frędzle, koraliki.
Wojna miała wpływ na emancypację kobiet. W walce o równość kobiety w tym okresie odniosły znacznie większy sukces niż w wielu poprzednich latach.
